بریده‌هایی از کتاب دوست داشتنت

از خیال من گَرد بی‌کسی بروب یا مقلّب القُلوب!

کاش می‌شد یا نباشم یا که روزی پرسش چشم تو باشم

یاد تو نزدیک است چشمانت اما دور چه دورْنزدیکی!

یا مرا بال پرواز ده یا دلم را به من باز ده

قصد دل و دین مرا کرده آغامحمد‌خان چشمانت!

گر چه خسته از درنگ و رنگ گر چه سنگ من دلم برایت ای عزیز می‌شود هنوز تنگ!

به لطف چشمِ مستِ تو به یمنِ نازِ شست تو هنوز زنده است عاشق الستِ تو

در باغ موسیقی تنها طنین نام تو سبز است

برای درک قهرِ تو کتابِ چشم‌هایت را مرور تازه‌ای باید!

ای تمامتِ غزل بی‌کرانه راه! دوست‌دارمت! ای همیشه‌‌مهر ای هماره‌‌ماه!

مثل پاییزم نه برگی نه صدای سبز باغی! کاش حتی یک نفر می‌گرفت از دل سراغی

واژه‌های لال واژه‌های کال ای دل غریب من بنال! هیچ کس به درد تو نمی‌رسد در تمام روز و ماه و سال!

خواستم هزارباره بسرایمت واژه‌هایم تمام شده بودند به کتاب‌فروشی رفتم و تمام عاشقانه‌های جهان را برایت خریدم!

وقتی که نیستی حتی دلتنگی هم تک‌رنگ است!

امشب خوشه‌خوشه ستاره از تاک شب آویزان است دستی بر آر خوشه‌ای بردار

۲ دوست‌داشتن‌ات در دلم نمی‌گنجد دلت را به من قرض ده!

خرمای وصال تو دیری است در انتظار چیدن مانده است دست دل من هنوز کوتاه!

لنگ است پای واژه‌هایم کمتر قدم بزن در خواب‌هایم!

یاد تو نزدیک است چشمانت اما دور چه دورْنزدیکی!

خواستم هزارباره بسرایمت واژه‌هایم تمام شده بودند به کتاب‌فروشی رفتم و تمام عاشقانه‌های جهان را برایت خریدم!