بریده‌هایی از کتاب اتاق شگفتی‌ها

آدم کسی رو که خوب بشنودش، می‌بیندش، حتی کسی رو که چیزی نمی‌گه

هر زمان کسی رویت تأثیر گذاشت و تو را ترساند، او را در حالتی مضحک در نظر بیاور تا هراست از بین برود.

خب، تِلما، یه چیزی رو بهم بگو، اگه بچه‌ای نداشتی، چی؟ منظورم اینه که اگه خدا به‌جای بچه، یه چیز ویژه بهت می‌داد، فکر کنم که ردش می‌کردی.

غریزهٔ مادرانه دیدن چیزهایی است که دیگران از دیدنشان عاجزند و حس کردن تغییرات یک انسان دیگر است، در اعماق وجود خود.

آدم هر ساعت و هر روز رو طوری نمی‌گذرونه که انگار این آخرینشه و در این صورته که طاقت‌فرسا می‌شه. آدم زندگی می‌کنه و تمامش به همین شکله

اگر یک کار وجود داشته باشد که از پس آن بر نیایم، قطعاً خودکشی است. این استعداد زنده ماندن و وابسته به جسم بودن آن‌قدر در من قوی است که در بدترین لحظه‌ها و واقعیت‌ها، باز هم قدرت برخاستن و گام برداشتن را دارم.

راستش رو بخوای، تو هم مثل همه، یه مادر کامل نیستی، یه زن کامل نیستی، حتی دختر کاملی هم نیستی. این رو می‌تونم تضمین بدم. فقط موقعی درست رفتار می‌کنی که با این کنار بیای.

غریزهٔ مادرانه دیدن چیزهایی است که دیگران از دیدنشان عاجزند و حس کردن تغییرات یک انسان دیگر است، در اعماق وجود خود.

اگر یک کار وجود داشته باشد که از پس آن بر نیایم، قطعاً خودکشی است.

"ایزای عزیزم،‌ بهتره که آدم همیشه احساسش رو نشون بده تا اینکه به‌خاطر نگه داشتن چیزهای زیادی توی دلش، حالت احمقانه‌ای به خودش بگیره."