بریده‌هایی از کتاب قدرت و شکوه زن

زن در زمان محمدرضا و رضا پهلوی عنصر مظلومی بود، و خودش نمی‌داند. آنقدر که ظلم در این دو زمان شد، در زمان جاهلیت معلوم نیست شده باشد. آنقدر که انحطاط برای زن‌ها در این قرن شد معلوم نیست که در قرن جاهلیت شده باشد. در هر دو قرن (جاهلیت و پهلوی) مظلوم بوده‌اند زن‌ها

به اسم آزادی... آزادی را از زن و مرد سلب کردند. زن‌ها و جوانان ما را فاسد الاخلاق کردند. شاه برای زن این خاصیت را قائل بود که شاه می‌گفت زن باید «فریبا» باشد! البته با آن نظر حیوانی که او داشت؛ با آن نظر جسمانی، مادی، حیوانیِ پست که او داشت، زن را نظر می‌کرد. باید «فریبا» باشد! از مقام انسانیت، زن را فرو کشید به مرتبهٔ یک حیوان. به اسم اینکه برای زن می‌خواهد مقام درست کند، زن را از مقام خودش پایین آورد. زن را مثل یک عروسک درست کرد، در صورتی که زن انسان است، آن هم یک انسان بزرگ.

سعادت و شقاوت کشورها بسته به وجود زن است.

اسلام شما را می‌خواهد نجات بدهد؛ اسلام شما را می‌خواهد از این مَلْعَبه‌ای که این‌ها می‌خواهند شما را ملعبه قرار بدهند نجات بدهد؛ اسلام می‌خواهد شما را یک انسان کامل تربیت کند که در دامن شما انسان‌های کامل تربیت بشود... شما هم باید رأی بدهید؛ شما هم فرقی با سایرین ندارید، بلکه شما مقدّمید بر مردها. مردها در دامن شما بزرگ شدند؛ شما تربیت کنندهٔ مردها هستید. قدر خودتان را بدانید. اسلام قدر شما را می‌داند

زن تنها خود به راهی نمی‌رود، مردها را در آن راه می‌برد.

یَا أَیُّهَا النبِیُّ حَسبُکَ اللَّهُ و مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ المُؤمِنیِنَ (انفال/۶۴). چه خطاب افتخارآمیزی است برای مؤمنین!