بریده‌هایی از کتاب تدریس‌پژوهی یا درس‌پژوهی؛ روش بهسازی فرهنگ آموزش و تدریس

مقدمه تغییر و تحول در "فرهنگِ مدرسه"، دغدغهٔ بیشتر کارگزاران آموزشی (تربیتی)، مربیان تربیتی، معلمان است. معلم، یکی از بازیگران اصلی و محوری نظام آموزشی، همیشه مهم‌ترین، مؤثرترین عامل تغییر و تحول در فرهنگِ آموزش تلقی می‌شود، لذا هرگونه اصلاح، بهبود، بهسازی، نوسازی در فرایند یاددهی – یادگیری (آموزش) یا تدریس باید بوسیله معلم انجام شود. معلم اثربخش می‌تواند مدرسه و کلاس کارا و کارآمد (اثربخش) را رقم بزند؛ معلم یادگییرنده، دانش‌آموز یادگیرنده و کلاس و مدرسه یادگیرنده را هدایت و رهبری می‌کند. اگر نگاهی به فرهنگ آموزش در مدارس ژاپن ] مرکز شکل‌گیری تدریس پژوهی بکنیم[می‌توانیم بگوئیم فرهنگ یادگیری، فرهنگ گفت‌وگو، فرهنگِ پژوهش در کفِ کلاس، پیشینه و قدمت یکصدساله دارد و آنها معلم را پاس داشته و آموزش را سپاس گذاشته‌اند. برای دولت و ملت ژاپن آموزش و یادگیری مهم بوده و برای این مهم تلاش کرده‌اند؛ برای عملی شدن

از طرفی در عصر انفجار دانش، تغییر و تحولات، ورود فناوری‌های نوین اطلاعات، ارتباطات در نظام‌های آموزشی و مدارس، یکی از نیازهای اساسی بخش آموزشی در عصر دیجیتال، تحقق "جامعه یادگیری" و فراهم آوردن زمینه برای "مدرسه یادگیرنده" و معلم یادگیرنده است و این مستلزم توجه به تغییر نگرش معلمان (مربیان- کارگزاران آموزشی) در حوزه آموزش نسبت به یادگیری با کیفیت است. توجه به آموزش و یادگیری مداوم اگرچه در فرهنگ کهن ما وجود داشته ولی به نظر می‌رسد این امر مهم سخت مورد غفلت است و آموزش و یادگیری در درون نظام آموزشی دچار فراموشی شده است ] گواه این ادعا را می‌توان از میزان سواد و میزان مطالعه ایرانی‌ها، استادان، به ویژه کارگزاران آموزشی (معلمان)] و رتبه دانش‌آموزان ایرانی در مطالعات بین المللی تیمز و پرلز، میزان آموزش‌های ضمن خدمت و از طرفی