بریده‌هایی از کتاب این راهش نیست

موفقیت لزوماً آن چیزی نیست که فقط در تلویزیون می‌بینیم؛ موفقیت بیشتر به این معناست که بدانید در چه زمینه‌ای بهترین هستید و به‌درستی با آن شرایط در یک راستا قرار بگیرید، نه به‌معنای بی‌نقص‌بودن.

مهم‌ترین چیزی که باید درمورد موفقیت به ‌خاطر داشته باشیم چیست؟ فقط یک واژه: هم‌راستا‌بودن. موفقیت در نتیجۀ یک ویژگی خاص به‌دست نمی‌آید بلکه در نتیجۀ هم‌راستابودن کسی به‌دست می‌‌آید که الان هستید، با جایی که می‌خواهید به آنجا برسید؛ مهارتی مناسب در نقشی مناسب. یک فرد خوب که در میان افراد خوب دیگر قرار دارد. داستانی که شما را با دنیا مرتبط سازد به‌نحوی که به مسیر خود ادامه دهید. شبکه‌ای که به شما کمک کند و شغلی که با ویژگی درون‌گرایی و برون‌گرایی شما متناسب باشد. سطحی از اعتمادبه‌نفس که هم به شما کمک کند مسیرتان را ادامه دهید و هم در صورت روبه‌روشدن با شکست‌های اجتناب‌ناپذیر از آن درس بگیرید و خودتان را ببخشید. تعادلی میان چهار قسمت اصلی زندگی که یک زندگی کامل و بدون حسرت را برای شما می‌سازد.

همۀ ما گاهی احساس کرده‌ایم که در یک شرایط سخت گرفتار شده‌ایم؛ تقریباً «قفل شده‌ایم». ما در چنین شرایطی فقط سعی می‌کنیم از نظر ذهنی فرار کنیم و یا فقط اجازه می‌دهیم جهان کار خودش را بکند

وارن بافت: «تفاوت میان افراد موفق و افراد بسیار موفق این است که افراد بسیار موفق تقریباً به هر چیزی نه می‌گویند.»

وقتی شما احساس کنید کنترلی روی امور ندارید احتمال حملات قلبی به‌شدت افزایش می‌یابد. فکر می‌کنید چه افرادی بیشترین پیشرفت را داشتند؟ کسانی که کمترین ریسک را برای مشکلات قلبی داشتند.

این همان چیزی است که شما به آن نیاز دارید: یک برنامه. چیزی که اکثر ما برای آن وقتی نمی‌گذاریم. ما مثل قبایلی که در دشت‌ها زندگی می‌کردند افرادی انفعالی هستیم. مشکل اصلی تعادل میان کار و زندگی این است که روش‌های گذشته دیگر به درد ما نمی‌خورند. ما نمی‌توانیم صبر کنیم تا دنیا به ما بگوید چه زمانی سرعتمان را کم کنیم یا دنده را عوض کنیم. الان این به عهدۀ خودتان است. این یعنی شما به یک برنامه نیاز دارید درغیراین‌صورت همیشه احساس می‌کنید باید کار بیشتری انجام دهید و آنچه انجام داده‌اید کافی نیست

نام احساسات آنها را به زبان بیاورید یادتان باشد شما می‌خواهید روی احساسات تمرکز کنید. در پاسخ به احساسات آنها از جملاتی مثل «به‌نظر عصبانی می‌آیی» و یا «انگار این موضوع تو را ناراحت کرده» استفاده کنید. مذاکره‌کنندگان گروگان‌گیری از این روش برای نشان‌دادن درک خود و آرام‌کردن احساسات آتشین طرف مقابلشان استفاده می‌کنند. تحقیقات عصب‌شناسی نشان می‌دهند گذاشتن اسم روی احساسات به کمترشدن شدت آنها کمک می‌کند.

حتی اگر شما با شواهد و مدارک بسیار محکم و منطق درست و کاملی که دارید طرف مقابلتان را محکوم کنید چه اتفاقی می‌افتد؟ او ممکن است تسلیم شود ولی قطعاً از شما متنفر خواهد شد. وقتی ما یک مسئله را به بازی برد و باخت تبدیل کنیم هیچ برنده‌ای وجود نخواهد داشت و همه بازنده‌اند.

تبعیت از قوانین موجب موفقیت نخواهد شد و فقط مانع رفتارهای غیرعادی می‌شود؛ چه در جهت خوب و چه بد. درست است که رعایت قوانین کار خوبی است و جلوی رفتارهای غیرعادی را می‌گیرد ولی در‌عین‌حال مانع دستاوردهای مهم و متحول‌کننده هم می‌شود.

برای دستیابی به دستاوردهای مهم نمی‌توان از دستورالعمل خاصی استفاده کرد. جیمز ریچاردستون

هم خوبی دیگران را تلافی کنید و هم بدی‌هایشان را.

جهان نقطۀ پایانی برای شما مشخص نمی‌کند؛ این شما هستید که باید این کار را انجام دهید.

ویکتور همیشه به همسرش فکر می‌کرد. او حتی نمی‌دانست همسرش زنده است یا نه؛ ولی اهمیتی نداشت. ویکتور هم‌زمان که روی طراحی مسیرهای قطار کار می‌کرد در خیال خود با همسرش حرف می‌زد. داستان‌های او از رنج‌هایش بزرگ‌تر بودند و همین مسئله هم او را سر پا نگه داشته بود.

پر‌انرژی‌بودن، نیاز به خواب زیاد نداشتن، ریسک‌پذیر‌بودن، بی‌پروا و کاریزماتیک‌بودن، مغرور‌بودن و اعتماد‌به‌نفس‌داشتن، بلندپروازی بی‌حدو‌حصر داشتن، تلاشگر و پویا‌بودن.

مطالعات انجام‌شده تحت عنوان ویژگی‌های شخصیتی هنرمندان موفق نشان می‌دهد کسانی که در زمینه‌های خلاقانه بهترین عملکرد را دارند در سنجش میزان سایکوپاتی به‌طور قابل‌توجهی امتیاز بالاتری نسبت به کسانی که هنر کمتری دارند کسب کرده‌اند. یکی دیگر از مطالعات انجام‌شده در مجلۀ روان‌‌شناسی شخصی و اجتماعی نشان می‌دهد رئیس‌جمهورهای موفق ایالات ‌متحده هم از نظر مشخصات افراد مبتلا به سایکوپاتی امتیازات بالایی کسب کرده‌اند.

طبق مطالعات انجام‌شده کسانی که از اختلالات کم‌توجهی (ADD) رنج می‌برند نسبت به افراد معمولی از خلاقیت بالاتری برخوردارند. روان‌‌شناسی به نام پائول پیِرسون موفق به یافتن رابطۀ میان شوخ‌طبعی، روان‌رنجوری و سایکوپاتی (روان‌آزاری) شد.

دین کِیت سیمونتون در مطالعات خود، تحت عنوان «پارادوکس جنون و نبوغ»، به این نتیجه رسید که افرادِ با خلاقیت کمتر از لحاظ روانی افراد سالم‌تری هستند، ولی افراد به‌شدت خلاق خیلی بیشتر در معرض اختلالات روانی قرار دارند. طبق نظریۀ فیلتر رهبری، لازمۀ رسیدن به بالاترین درجات موفقیت، داشتن ویژگی‌های خاصی است که در‌عین‌حال مشکل‌آفرین هم هستند.

تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که نسبت به دیگران خلاق‌تر هستند، مغرورتر، متقلب‌تر و بی‌نظم‌تر هم هستند. آنها همچنین در مدرسه نمرات پایین‌تری می‌گیرند. معلم‌ها، برخلاف گفته‌هایشان، دانش‌آموزان خلاق را دوست ندارند چون این بچه‌ها اغلب به حرف آنها گوش نمی‌کنند و کاری که آنها می‌خواهند را انجام نمی‌دهند. آیا چنین فردی به نظر شما یک کارمند فوق‌العاده است؟ به‌هیچ‌وجه. پس اصلاً جای تعجب نیست که خلاقیت در بررسی عملکرد یک کارمند نتیجۀ عکس داشته باشد. احتمال اینکه افراد خلاق به درجۀ مدیر ارشد اجرایی دست یابند بسیار پایین است.

دکتر دیوید ویکز، عصب‌شناس بالینی، در جایی نوشته بود: «افراد غیرعادی درواقع جهش‌یافتگانی در سیر تکامل اجتماعی هستند که عوامل فکری لازم برای انتخاب طبیعی را میسر می‌سازند.»

«یک هیولای امید‌بخش به شخصی گفته می‌شود که به‌خاطر جهشی ژنتیکی موهبت بزرگ بالقوه‌ای به او عطا شده و او را کاملاً از حالت عادی موجود در بین مردمِ یک جامعه جدا کرده است.»