بریده‌هایی از کتاب عزت نفس به زبان ساده

۶. اصالت‌تان را از دست ندهید. اگر آن فرد حاضر نبود با احساسات شما آشنا بشود و به آن‌ها احترام بگذارد، بگوومگو راه نیندازید تا حرفتان شنیده شود. اگر این کار را کنید، برای‌تان به یک الگوی شرط بقا در درون رابطه تبدیل می‌شود. فردی خودخواه، متعصب و یک‌دنده، نهایتاً انرژی شما را تحلیل می‌برد و باعث تخریب عزت‌نفس شما می‌شود.

۵. گفت‌وگو کنید. بدون متهم کردن شخص در مورد اتفاقی که معتقدید افتاده است، به او بگویید که دقیقاً کدام رفتارش باعث ایجاد ناراحتی در شما می‌شود. تجزیه‌تحلیل نکنید، تشخیص ندهید، اتمامِ حجت نکنید.

۳. در مورد سلامت و رفاه حال آن فرد سؤال کنید. افراد همیشه مشکلات شخصی‌شان را با شما در میان نمی‌گذارند. در لحظه مناسب به او بگویید: «حالت خوب است؟ به نظر می‌رسد چیزی آزارت می‌دهد؟» این سؤال را در حین بحث مطرح نکنید، چون در این‌صورت به نظر می‌رسد تلاش می‌کنید رئیس‌مآبانه با او رفتار کنید.

رفتار طرف مقابل را در یک دوره زمانی نظارت کنید. هرکسی ممکن است به نقطه‌ای برسد که من آن را یک لحظه دیوانگی می‌نامم. رفتار فرد را به‌مرور زمان نظارت کنید و ببینید آیا در رفتار او مشکلی واقعی وجود دارد یا خیر. بسته به اینکه چقدر با آن فرد تعامل دارید، اختصاص هفت تا چهارده روز کار مناسبی است.

به‌دقت نقاط درد و فعال‌کننده‌هایتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید آنچه می‌بینید یا تجربه می‌کنید از موضوعات درونی طرف مقابل نشئت می‌گیرد نه خودتان.

ایجاد و حفظ رابطه‌های بلندمدت اگر مهارت‌های احترام گذاشتن، پذیرفتن و همراه شدن با دیگران را توسعه ندهید، یک عمر به‌دنبال دوست عالی و بی‌نقص خواهید گشت و هرگز او را پیدا نخواهید کرد. در اینجا مراحلی را می‌بینید که برای خلق رفتار مثبت با هدف ایجاد و حفظ رابطه‌ای پایدار لازم است.

شناخت درس‌هایتان. آیا تابه‌حال به اینکه چقدر در مورد خودتان می‌دانید، فکر کرده‌اید؟ اگر در این زمینه به مشکل برخوردید، به لحظاتی فکر کنید که باعث شدند مکث کنید و چیزی بیاموزید. تا هرزمانی که لازم است به عقب بروید. حداقل سه درس شگفت‌انگیزی را که در طول این سال‌ها آموخته‌اید و باعث شد فرد بهتری شوید، به یاد بیاورید.

شناخت ویژگی‌های دوست‌داشتنی‌تان. در طول این سال‌ها به افراد زیادی کمک کرده‌اید. مهم نیست که آیا آن‌ها از شما تشکر کرده‌اند یا خیر. تشکر نکردن آن‌ها چیزی از ارزش کار شما کم نمی‌کند. بخشیدن به خودتان و مایه‌گذاشتن از خودتان باعث می‌شود برای جهان اهمیت داشته باشید. در مورد زمان‌هایی بنویسید که بدون خودخواهی چیزی از خودتان بخشیده‌اید و می‌دانسته‌اید که تفاوت مثبتی در جهان ایجاد می‌کنید.

افزایش همدلی با خودتان. شما تجاربی داشته‌اید که واقعیت وجودی‌تان را تغییر داده است. این تجارب باعث آزار شما شده است. با خودتان به‌عنوان دو نفر برخورد کنید ـ خود تغییریافته و خود واقعی‌تان. با تأیید کسی که واقعاً هستید، خود واقعی‌تان را به روی صحنه بیاورید. از کسی که به شکل غیرارادی بر اثر تجارب منفی به آن تبدیل شده‌اید، تشکر کنید. قدردان همه چیزهایی باشید که به شما آموخته است و سرانجام او را رها کنید.

استفاده خردمندانه از اطلاعات با شناخت، پذیرش و استفاده مناسب از اطلاعاتی که در مورد خودتان کشف می‌کنید، خانه دردتان را ویران و آن را از فضای شخصی‌تان بیرون می‌کنید. می‌آموزید به‌جای اینکه فردی احساسی و واکنشی باشید، با اعتمادبه‌نفس و مقتدرانه روی پای خودتان بایستید.

در مورد اینکه می‌خواهید چه‌کار کنید، تصمیم بگیرید. لازم نیست هر کاری را با این اطلاعات انجام دهید. برای اینکه قول‌هایی به خودتان بدهید که آماده انجامش نیستید، خود را تحت فشار نگذارید. اگر تغییر باعث افزوده شدن ارزش جدیدی به زندگی‌تان می‌شود، تصمیم بگیرید که چه تعدیل‌هایی را می‌خواهید اعمال کنید و به چه تعدیل‌هایی نیاز دارید. ممکن است راه‌حل به یک کار ترمیمی و درمانی نیاز داشته باشد، ممکن است لازم باشد در مورد ارتباطات (لحن، زبان بدن و ارائه) کار کنید یا ممکن است وقتش رسیده باشد با فردی که با او مشکل‌دارید، ارتباطی باز و شفاف برقرار کنید و روراست و صادقانه احساستان را با او در میان بگذارید.

به هدف واقف باشید. این فرصتی برای لغزش در احساس گناه نیست و نباید رفتار شخصی دیگر را تأیید کنید یا مسئولیت آن را به عهده بگیرید. هدف این است که شما را با احساسات‌تان مرتبط کند تا در لحظات دشوار بتوانید فعال‌کننده‌ها، لحن و نمایش در حال جریان را بهتر درک کنید.

در مورد خودتان قضاوت نکنید. تصمیم بگیرید رفتارتان چه خوب باشد و چه بد، خودتان را مورد قضاوت قرار ندهید.

ردیابی رفتار، سو را با روش‌های بهره‌بردارانه‌اش، انگیزه‌های بی‌پروایانه‌اش، گرایشش به نبود صداقت و نیاز شدیدش به اینکه هر کاری بکند تا دوستش داشته باشند و او را بپذیرند، آشنا کرد. او در حین تماشای خودش، دختربچه رهاشده و ترسیده‌ای را دید که در یتیم‌خانه بود و همیشه احساس ناامنی و کمبود محبت می‌کرد.

- با این فرد چه نوع رابطه‌ای دارم؟ - چند وقت است او را می‌شناسم؟ - آیا این اتفاق زیاد می‌افتد؟ - آیا واکنشم باعث می‌شود احساساتی‌تر شوم؟ - آن فرد چه‌کاری کرد یا چه چیزی گفت که باعث تغییر خُلق‌وخوی من شد؟ - آیا این عامل لحن صدا، زبان بدن یا انتخاب کلمات او بود؟ - چه احساسی پیدا کردم؟ مثلاً تحت کنترل، ناامنی یا نادیده گرفته‌شدن. - چرا چنین احساسی داشتم؟ - چه رویدادهای مشابهی در گذشته باعث بروز همین ناخشنودی درونی در من شده بود؟ - آیا هنگامی‌که با این فرد هستم همیشه چنین احساسی دارم؟

تفکر در مورد آنچه از ردیابی کارهایتان آموخته‌اید هروقت چیز جدیدی یاد می‌گیرید، مهم است که در مورد آنچه آموخته‌اید فکر کنید. روند تفکر در مورد خود به شما کمک می‌کند در مورد آنچه آموخته‌اید، ارزش آنچه آموخته‌اید و نحوه به‌کارگیری آموخته‌هایتان در زندگی به وضوح بیشتری دست پیدا کنید.

به نحوه واکنشتان به کسی که این احساس را ایجاد کرده است، دقت کنید. در این نقطه بازی شروع شده است. شما آماده نبرد هستید و این اشکالی ندارد چون شما در حال رشد هستید و نیاز دارید به واکنش‌های عادتی‌تان نظارت کنید. این نقطه‌ای است که آدرنالین به شما هجوم می‌آورد و مسابقه‌ها شروع می‌شوند. همه نیروهای درونی‌تان آزاد می‌شود. این چیزی است که می‌خواهد تغییر کنید و از شما می‌پرسد چرا می‌خواهید رفتارتان را تغییر دهید.

به آنچه واکنش‌های ذهنی‌تان برای شما به همراه دارند، توجه کنید. وقتی اتفاقی می‌افتد، اگر به‌خوبی توجه کنید، متوجه خواهید شد که واکنشی به آن نشان می‌دهید. این گفت‌وگوی اصلی شماست. به صدای خودتان گوش دهید و به‌طورارادی به هرآنچه آن صدا به شما می‌گوید، توجه کنید. این واقعیت کنونی شماست. این صدا با شما و درباره شما صحبت می‌کند. این کسی است که در این تمرین هدف شما محسوب می‌شود.

به هیجانات‌تان گوش دهید و آن‌ها را احساس کنید. وقتی تعارض و مخالفتی در جریان است، دچار احساسی می‌شوید که آن را اولین «پاسخ‌گوها» می‌نامم. بیشتر این پاسخ‌گوها خودشان را در تفکرات‌تان نشان می‌دهند. آیا تابه‌حال با کسی که حرفی برخلاف میل شما می‌زند، در جلسه‌ای بوده‌اید؟ از آن لحظه به بعد ممکن است چند دقیقه‌ای از مکالمه را درست متوجه نشوید، درست است؟ به افکارتان توجه کنید و مچ آن‌ها را بگیرید. به‌جای اینکه به آن‌ها بچسبید، اجازه دهید از شما عبور کنند تا بتوانید دوباره به مکالمه برگردید. معمولاً این افکار، احساسات لحظه کنونی شما را در مورد موقعیت یا فرد بیان می‌کنند.

واکنش بدنتان را احساس کنید. وقتی بدنتان به رفتار یا گفته‌ای بخصوص واکنش نشان دهد، به شما اجازه می‌دهد آن را حس کنید. ابتدا ممکن است مقاومت کنید چون نمی‌خواهید احساس آدم‌های بد را داشته باشید. یادتان باشد که قضاوت نکنید. درصورتی‌که نمی‌دانید بدنتان واکنش نشان خواهد داد یا نه، مطمئن شوید که حتماً چنین اتفاقی بیفتد.