بریده‌هایی از کتاب راز شاد زیستن

برندگان بیشتر از بازندگان ریسک می‌کنند و به همین دلیل است که بیشتر می‌برند. برندگان بیشتر از بازندگان می‌بازند، اما آن‌قدر بازی می‌کنند که بر تعداد بردهایشان افزوده می‌شود و ما همیشه آن‌ها را به‌خاطر پیروزی‌هایشان به‌یاد می‌آوریم، نه به‌خاطر شکست‌هایشان. ما ادیسون را به‌خاطر آن یک لامپ برقی که درست عمل کرد، به یاد می‌آوریم، نه به‌خاطر آن هزاران لامپ دیگری که به نتیجه نرسید.

شاد زیستن، یک تصمیم است. خیلی‌ها چنان زندگی می‌کنند که گویی روزی در مسیر عمر عاقبت به «شادی» خواهند رسید؛ مثل کسی که به ایستگاهی می‌رسد: «بالاخره به اینجا رسیدم... شادی» و از این روست که داستان زندگی آن‌ها یکی از همان الگوهای همیشگی‌ست: «من وقتی خوشحال خواهم بود که...» هر یک از ما برای شاد زیستن به یک تصمیم نیاز داریم. می‌توانیم هر روز به خود خاطرنشان کنیم که وقت محدودی در اختیار داریم تا از عمر کوتاه، بیشترین بهره را ببریم. آیا می‌توانیم به دور از زمان حال، در امید آیندهٔ بهتر باشیم؟

آزمایشات علمی، راه‌های عجیب و باورنکردنی‌ای برای کشتن خوکچه‌های هندی به ما نشان داده است. به‌عنوان مثال یأس عاطفی می‌تواند سمومی مرگ‌آور و کشنده تولید کند؛ به‌طوری‌که تزریق نمونه‌های خون افرادی که ترس یا خشم شدیدی را پشت سر گذاشته‌اند، به خوکچه‌های هندی در کمتر از دو دقیقه، موجب مرگ آن‌ها شده است. حال تصور کنید این سموم با بدن خود ما چه می‌کنند. هر فکری که از ذهن شما می‌گذرد، در یک‌چشم بر هم زدن بر ترکیبات شیمیایی بدن، تاثیر می‌گذارد. تصور کنید در سرازیری خطرناک بزرگراهی در حال رانندگی هستید و کامیون بزرگی، بیست‌متر جلوتر از شما ناگهان ترمز می‌کند. چه احساسی به شما دست می‌دهد؟ گلولهٔ شوک به سراسر سیستم بدن شما شلیک می‌شود و ذهن نیز بلافاصله ترتیب واکنش‌های آنی را در جسم فراهم می‌کند.

اگر من از بخشیدن برادرزنم که من را به مهمانی تولدش دعوت نکرده، خودداری کنم، خودم رنج می‌کشم. او زخم معده نمی‌گیرد، بدخواب و افسرده نمی‌شود، مزهٔ تلخی را در دهانش احساس نمی‌کند، این اتفاقات برای من می‌افتند. جای تعجب نیست که این‌طور نصیحت‌مان کرده‌اند: «کسانی را که به حقوق شما تجاوز کرده‌اند، عفو کنید»

اگر خود را در ریاضیات درمانده ببینید، آن‌گاه تا ابد با اعداد و ارقام مشکل خواهید داشت. شاید تحت تأثیر چند تجربهٔ زودهنگام، نگرشی در شما شکل گرفته است که می‌گوید: «نوع آن فرقی نمی‌کند، من از پسِ ریاضیات بر نمی‌آیم.» بنابراین تلاش نمی‌کنید و درنتیجه درجا می‌زنید و عقب و عقب‌تر می‌روید. اگر موفقیتی کسب کنید، آن‌را اتفاقی تلقی می‌کنید، اما وقتی موفق نمی‌شوید، می‌گویید: «ببین من که گفتم نمی‌توانم.»

زندگی به خودی خود فاقد ارزش است. صرف بودن در این دنیا به این معنا نیست که زندگی ما ارزش دارد. این خود ما هستیم که تعیین می‌کنیم، اقامتمان در این سیاره، امتیاز و نشاطی برای ماست یا زندانی از فلاکت و نومیدی.

اینشتین گفته است: «هر چه بیشتر می‌آموزم، بیشتر به نادانی خود پی می‌برم.»

به‌قول هوراس: «بدبختی، نبوغ را نمایان می‌سازد و خوشبختی آن‌را می‌پوشاند.»

جهان، بسیار بخشنده است، اما اگر کسی پیوسته بر آن‌چه ندارد، تاکید کند، بسیار کمتر به خواسته‌های خود می‌رسد.

ذهن شما همانند آهنرباست. فکر کردن به خواسته‌های خود را ادامه دهید تا به آن‌ها دست پیدا کنید. افکار شما شبیه ابرهایی نامریی هستند که برای او نتیجه به بار می‌آورند. با منظم کردن افکار خود می‌توانید تعیین‌کنندهٔ این نتایج باشید.

شکتی گاوین، نویسندهٔ کتاب «تصور خلاق» در این زمینه می‌گوید: «افکار و احساسات، انرژی‌های مغناطیسی خاص خود را دارند که جاذب نوعی انرژی یا ماهیت مشابه هستند. این اصل می‌گوید: هر چه از شما به دنیای خارج تراوش کند، انعکاس آن، بار دیگر به شما باز می‌گردد. از دیدگاه عملی، این اصل به این معناست که انسان همیشه آن‌چه را که بیشترین زمان را به فکر کردن دربارهٔ آن اختصاص می‌دهد؛ یا قوی‌ترین اعتقاد را نسبت‌به آن دارد یا در عمیق‌ترین سطوح، انتظار آن را می‌کشد؛ یا در واضح‌ترین حالت، آن را تصور می‌کند، به‌طرف زندگی خود جذب می‌کند.»

شادترین افراد، مصائب و سختی‌ها را به منزلهٔ تجارب باارزش یادگیری قلمداد می‌کنند و می‌دانند که این آزمایش‌های سخت از آن‌ها انسان‌هایی آب‌دیده خواهد ساخت، دیگر چه می‌توان کرد؟

در حالی‌که ضربه‌ها همچنان ادامه خواهند یافت. می‌توان با سماجت گفت: «خوب، این مسئله نباید به من آسیب برساند، من نمی‌خواهم از آن ضربه بخورم.» حقیقت این است تا زمانی که در نگرش خود تغییری ایجاد نکنیم، این آسیب‌ها همچنان ادامه خواهند یافت.

اگر تا این اندازه دربرابر خود جدی و خشک نباشیم، زندگی کردن با اشتباهات، بسیار بسیار آسانتر خواهد بود. شکست خوردن هرگز مایهٔ شرمساری نیست، شرمساری تنها از تلاش نکردن است.

تمام عشق، رها کردن معشوق به حال خود، در جای خود و دوست داشتن او در همان حال و در همان جاست

همیشه به آن‌چه می‌خواهید، فکر کنید.

تا این لحظه هر چقدر هم که از زیبایی‌ها لذت برده باشید، امروز می‌توانید تصمیم بگیرید که بیشتر لذت ببرید. امروز زمان انتخاب است؛ امروز و هر روز.

در انجیل آمده است: «بشر آن چیزی است که در تمام طول روز به آن می اندیشد.»

ناپلئون هیل در کتاب برجسته و موفق خود به‌نام «فکر کنید و ثروتمند شوید» می‌نویسد: «مغز ما ازطریق شایع‌ترین اندیشه‌هایمان، خاصیت آهنربایی پیدا می‌کند. این «آهنربا» به‌گونه‌ای که برای بشر ناشناخته است، افراد، نیروها و موقعیت‌هایی را که با ماهیت این افکارِ غالب همخوانی دارند، به‌سوی ما جذب می‌کنند.»

سرگذشت فریتز کرایسلر، نوازندهٔ بزرگ ویلن، نمونهٔ زیبایی از ارتباط میان تلاش و موفقیت است. روزی پس از اجرای یک برنامه، خانمی به او گفت: «آقای کرایسلر، من حاضر بودم تمام زندگی‌ام را بدهم تا بتوانم مثل شما ویلن بزنم.» کرایسلر لبخندی زد و گفت: «من هم همین کار را کردم.»