بریده‌هایی از کتاب پین بال ۱۹۷۳

تِنِسی ویلیامز زمانی نوشت «برای گذشته و حال خیلی کلمه‌ها هست. به آینده می‌گویند "شاید"، که احتمالاً تنها کلمه‌ای هم هست که می‌شود برای خطاب کردنِ آینده استفاده کرد.»

تنها چیزی که ما می‌توانیم درک کنیم، همین لحظه‌ای است که بهش می‌گوییم حال، و حتا خودِ این لحظه هم هیچ نیست جز آن‌چه می‌آید از درون‌مان عبور می‌کند و می‌رود.

تِنِسی ویلیامز زمانی نوشت «برای گذشته و حال خیلی کلمه‌ها هست. به آینده می‌گویند "شاید"، که احتمالاً تنها کلمه‌ای هم هست که می‌شود برای خطاب کردنِ آینده استفاده کرد.»

«بهترین راه برای کنار اومدن با قضیه‌هه همینه؛ قبول کنی نمی‌فهمی و وِلش کنی.»

«اصلاً شبیهِ شهر نیست. این رو نمی‌فهمم که اصلاً چرا یه همچون جای خیلی کسل‌کننده‌ای تو دنیا هست.» گفتم «خدا خودش رو به کُلی شکل‌های مختلف نشون می‌ده.»