بریده‌هایی از کتاب عشق و چیزهای دیگر

از نظر پدرم زندگی باید سه خصوصیت داشته باشد وگرنه جهنم می‌شود: ساده باشد، کُند باشد و خلوت باشد.

گفت: «مادرت دلش برات تنگ شده، نمی‌آی اهواز؟»

«توی دانشگاه استادی داشتم که من رو از خواب بیدار کرد. منظورم اینه حرفی زد که فکر کنم خودش هم نفهمید چه چیز مهمی گفته. به قول مراد بهترین حرف‌ها اون حرف‌هاییه که طرف خودش هم نمی‌دونه دقیقا چی داره می‌گه. انگار تو یه لحظه چیزی به‌ش الهام می‌شه و طرف اون چیز رو می‌گه و بعد خودش هم شروع می‌کنه به فکر کردن دربارهٔ چیزی که گفته.

«مشکل من با آشغال‌های امثال تو اینه که شما هر لقمه‌ای رو که اراده کنید می‌تونید بخورید، حتا اگه اون لقمه توی دست یا حتا ته حلقوم کس دیگه‌ای باشه.»

مادربزرگم می‌گفت هر آدمی که روی زمین راه می‌رود از عشق بین یک مرد و یک زن به وجود آمده است، حتا اگر این عشق ده دقیقه طول کشیده باشد. بعد به این فکر کردم که با منطق او بیش از هفت و نیم میلیارد فقره عشق مسئول جمعیت فعلی کرهٔ زمین است و روزانه تقریبا دویست هزار فقره عشق به تولید دویست هزار انسان منجر می‌شود. این‌جا که رسیدم پوزخند زدم. دلایل زیادی برای آن پوزخند دارم اما حالا حوصله ندارم درباره‌شان حرف بزنم.

مادربزرگم می‌گفت هر آدمی که روی زمین راه می‌رود از عشق بین یک مرد و یک زن به وجود آمده است، حتا اگر این عشق ده دقیقه طول کشیده باشد. بعد به این فکر کردم که با منطق او بیش از هفت و نیم میلیارد فقره عشق مسئول جمعیت فعلی کرهٔ زمین است و روزانه تقریبا دویست هزار فقره عشق به تولید دویست هزار انسان منجر می‌شود. این‌جا که رسیدم پوزخند زدم. دلایل زیادی برای آن پوزخند دارم اما حالا حوصله ندارم درباره‌شان حرف بزنم.

«عشق یکی از اون نسبت‌هاست که باید گذاشتش توی کیسه‌زباله و درِ کیسه رو محکم بست و از خونه انداختش بیرون تا بشه راحت زندگی کرد.»

فکر می‌کردم در یک تقسیم‌بندی کلی، به‌جز بعضی استثناها، زن‌ها یا خوشگل‌اند یا باهوش یا بانمک. منظورم این است به‌ندرت دختر باهوشی خوشگل است یا دختر خوشگلی بانمک است یا دختر بانمکی باهوش.

نمی‌خواست زندگی‌اش را با آینده‌ای که دوست نداشت یا آینده‌ای سخت یا، در خوش‌بینانه‌ترین حالت، آینده‌ای مبهم تاخت بزند.