بریده‌هایی از کتاب اقتصاد به زبان ساده

ما در دنیایی از خواسته‌های نامحدود زندگی می‌کنیم. حتی ثروتمندترین و برخوردارترین آدم‌هایی که در میان ما زندگی می‌کنند، ثروتشان هر قدر هم که باشد، از آنچه آرزویش را دارند کمتر است.

در علم اقتصاد، بازار به هر سازوکاری گفته می‌شود که فروشندگان و خریداران در چارچوب آن بتوانند دادوستد کنند.

اسمیت دریافته بود که ۱۰ کارگر متخصص که هر کدام یکی از مراحل کار را انجام می‌دهند، هر روز مجموعا ۴۸۰۰۰ میخ تولید می‌کنند اما کارگری که همه کارها را خودش انجام می‌دهد شاید روزی ۲۰ میخ تولید کند که این رقم با میانگین تولید هر کارگر در جریان تقسیم کار (۴۸۰۰ میخ) فاصله زیادی دارد.

همه‌کاره بودن یعنی تبحر نداشتن در هیچ کاری. همه‌کاره بودن، اساسا نمی‌تواند کارآمدی بیاورد. پایانِ راه خودکفایی، تهیدستی است.

ثروت هر آن چیزی است که افراد برای آن ارزشی قائلند. بنابراین، ثروت اساسا مفهومی ذهنی است. ثروت چیزی است که در چشم خواهنده‌اش ارزشمند باشد.

خودکفا بودن از بعضی جهات بسیار رضایت‌بخش است، اما با وجود این رضایتمندی، موجب خلق ثروت فراوان نمی‌شود؛ زیرا خودکفایی لزوما موجب کارآمدی نمی‌شود. همه‌کاره بودن یعنی تبحر نداشتن در هیچ کاری. همه‌کاره بودن، اساسا نمی‌تواند کارآمدی بیاورد. پایانِ راه خودکفایی، تهیدستی است.

در کشورهای فقیرتر کمبود منابع و فقر گسترده توام با خشونت و بی‌رحمی است. قدرتمندان، ضعیفان را چپاول می‌کنند و گروه‌های جنایتکار با دزدی و تبهکاری روزگار می‌گذرانند. جنگ‌سالاران به بیچارگان ستم می‌کنند و دیکتاتورهای شرور اندوخته‌های ناچیزی را که اتباع بی‌پناهشان با رنج و زحمت بی‌پایان به دست آورده‌اند با بی‌رحمی از آنان می‌ربایند تا این غارتگران در رفاه و تنعم بیاسایند و در بانک‌های سوئیس پول تلنبار کنند.

و اگر این عدد کمتر از یک باشد گفته می‌شود عرضه بی‌کشش است

اگر این عدد بیش از یک باشد گفته می‌شود عرضه باکشش است

خارج قسمتِ تقسیم درصد تغییر مقدار کل عرضه‌شده بر درصد تغییر قیمت، «کشش قیمتی عرضه» نامیده می‌شود.

عرضه‌کنندگان کالاها با تعدیل مقدار عرضه، به تغییر قیمت‌ها واکنش نشان می‌دهند. نام این کنش و واکنش، «قانون عرضه» است

اگر این عدد بیش از یک باشد گفته می‌شود تقاضا باکشش است

از تقسیم درصد تغییر کلِ مقدار خریداری‌شده بر درصد تغییر قیمت، عددی به‌دست می‌آید که «کشش قیمتی تقاضا» نامیده می‌شود.

افراد را به گزینش کم‌هزینه‌ترین روش‌های تولید و بهترین بهره‌برداری‌ها از منابع موجود ترغیب می‌کنند.

قیمت‌ها موجب انتقال اطلاعات می‌شوند

چه‌کسی، چه چیزی را و به چه مقدار به‌دست آورد و این یعنی توزیع درآمد.»

سهمیه‌بندی مبتنی بر زد و بند و خاصه‌خواری معمولا در کشورهایی یافت می‌شود که دیکتاتورها بر آن حکم می‌رانند یا تحت سلطه سختگیرانه نخبگان حاکم قرار دارند و فساد در آنها به‌شدت رواج دارد.

سهیه‌بندی با روش جیره‌بندی کردن، ناکارآمد است، زیرا آزادی انتخاب افراد را محدود می‌کند و باعث فساد، جرم، بازار سیاه و راه‌های دیگر دوشیدن منابع دولت می‌شود.

چیزی که قیمت را تعیین می‌کند، کمیابی است.

تقاضا یعنی مقداری از کالایی خاص که افراد با پرداختن قیمتی معین می‌خرند.