بریده‌هایی از کتاب هوش عاشقانه

"یافتن نقطه تعادل در طبیعت احساسات کار دشواری است".

خودآگاهی احساسی یعنی آشنایی با سرزمین عجیبی که درون شماست:

بوم‌شناسی هیجانی عمل‌ها و عکس‌العمل‌های شما، افکار و احساساتتان نسبت به خود و افرادی که در اطراف شما هستند را تعیین می‌کند.

نقشه عشق هر کس مخصوص گذشته فردی و پیش زمینه فرهنگی اوست.

نقشه عشق، جغرافیای داخلی یا الگوی نیمه خودآگاه از چیزهایی ست که شما را تحریک یا سرد می‌کنند.

تعیین هویت زمانی رخ می‌دهد که احساسات فرد دیگری را کپی و عیناً تقلید می‌کنید و آن احساسات را از آن خود می‌کنید. یعنی از طریق تعیین هویت روان‌شناختی مثل آن فرد فکر، رفتار و احساس می‌کنید.

بسیاری از فرافکنی‌ها و تعیین هویت‌های عاشقانه خارج از حیطه هوشیاری و درک شما اتفاق می‌افتند. با این حال، چگونگی ارتباط احساسی شما با دیگران را شکل می‌دهند.

سرکوب یا همان دفن ناخودآگاه احساسات، دفاعی روان‌شناختی است

شرایط فعلی می‌تواند خاطره‌ای قدرتمند اما دور را زنده کند و احساسات قدیمی را دوباره خلق یا شعله‌ور کند. به همین علت است که گاهی نمی‌فهمید چرا چیزی یا کسی خیلی آزارتان می‌دهد به خصوص که می‌دانید چنین شرایطی نباید باعث آزارتان باشد. یک خاطره قدیمی می‌تواند منفجر شود و باعث شود احساس خشم یا درد کنید. بار دیگر که چنین اتفاقی افتاد به خاطر داشته باشید که شاید نقطه‌ای حساس در بانک حافظه احساسی‌تان تحریک شده است.

مردم وقتی آزار می‌بینند؛ بیش از آنکه تجربه خود را شخصی کنند معمولاً آن را تعمیم می‌دهند. این نوع داستان یا "چرخه" راهی برای دوری جستن از صمیمیت دوباره و افسانه‌ای برای محافظت از خود و عایق کردن خود از دردهای احساسی بیشتر است. ما این نوع داستان گویی را " لاک عاشقانه" می‌نامیم.

خیلی از زنانی که تجربه خوبی با مردها نداشته‌اند تجربیات خود را تعمیم می‌دهند و می‌گویند: "به هیچ مردی نمی‌شود اعتماد کرد".

به عبارت دیگر، با اینکه ممکن است ساختمان ژنتیکی هر کس او را به سمت خاصی جهت دهد، اما شخصیت و اخلاق هر کس مانند ویژگی‌های تثبیت شده و تغییرناپذیری مثل رنگ چشم نیست. قابلیت تغییرپذیری و قدرت ارتجاعی ذاتی، انسان را منحصر به فرد می‌کند.

وقتی همه چیز بین شما و طرف مقابله‌تان درست باشد احساس شما خیلی واضح و روشن آن را تأیید می‌کند. هرقدر هیجانات مثبت و لذت‌بخش بیشتری با طرف مقابل خود داشته باشید، به یکدیگر نزدیک‌تر خواهید شد.

هوش عاشقانه یعنی شما به احساسات خود به حد کافی اعتماد دارید و می‌توانید تشخیص بدهید که احساسات می‌توانند نشانه‌ای واضح و مستقیم از وجود مشکل و لزوم حل شدن آن باشند. احساسات و علائم فیزیکی همراه باآن به شما می‌گوید که به سمت کسی یا چیزی بروید یا از آن فاصله بگیرید.

مهم ترازهمه، تجربهٔ حس کردن و پذیرش تک تک احساسات خود به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از خودتان است. هرچه نسبت به احساسات خود بازتر و پذیرنده‌تر باشید، انسان صادق‌تر و جالب‌تری خواهید شد. اگر احساس خود را درک کنید و بپذیرید نسبت به احساسات دیگران نیز حساس‌تر می‌شوید.

چرخه همان زاویه‌ایست که از آن به همه چیز نگاه می‌کنید و نگرشی است که برای خود انتخاب می‌کنید.

وقتی رفتار طرف مقابله‌تان را براساس "همه یا اصلاً هیچ چیز" می‌سنجید، یعنی زمانی‌که یا کاملاً شما را می‌پذیرد یا کاملاً رد می‌کند (بدون هیچ میانه ای) آنگاه پیچیدگی غنی رابطه شما ناپدید می‌شود. تفسیر شما از رابطه با او و احساس ناراحتی که ناشی از تفسیر شما از احساسات، انگیزش‌ها و رفتار اوست، همگی می‌تواند از فیلتر خاطرات کودکی شما درباره عشق مشروط عبور کرده باشد و این فیلترها ممکن است دید شما را کدر کرده باشند.

الگوی سرزنش و تأیید و خاطره‌ای که می‌گوید عشق می‌تواند داده شود و به سرعت پس گرفته شود می‌تواند تشویش ترک شدن، ناپسند دانسته شدن، یا پذیرفته نشدن را ایجاد کند.

به خاطر اثر متقابل احساسات و اتفاقاتی که در زندگی شما رخ می‌دهد، خاطرات شما تفاسیری از تجربیات شما هستند.

احساسات شما تعیین می‌کنند که چگونه داستان زندگی خود را برای خود تفسیر کنید، و داستان‌هایی که برای خود تعریف می‌کنید، احساسات شما را پیوسته تحت تأثیر قرار می‌دهند.