بریده‌هایی از کتاب خودت را به فنا نده

یادت هست که گفتم افکارت می‌تواند خودِ واقعی‌ات را شکل دهد؟ این کاملاً حقیقت دارد. همان‌طور که افکارت می‌توانند خودِ واقعی‌ات را بسازند، این فقط از طریق فعالیت‌ها و رفتارهای توست که افکارت می‌توانند برازندهٔ زندگی‌ات باشند. تا قبل از آن، آنها فقط یه مشت فکر بودند.

تا حالا دقت کرده بودی وقتی کاملاً در چیزی غرق می‌شوی، تمام مشکلات یا خودگویی‌های ذهنی منفی‌ات ناپدید می‌شوند؟ وقتی به‌طوری کاملاً حقیقی و شناختی درگیر انجام فعالیت یا تمرینی می‌شوی، آن بگومگوهای درونیْ ساکت و ساکت‌تر می‌شوند. گلف‌بازها، تنیسورها، متفکران، بافندگان، موزیسین‌ها، هنرمندان و دوندگانی که بین ما حضور دارند، دقیقاً می‌دانند من چه می‌گویم. ورزشکاران این را «تمرکز خیلی بالا» می‌نامند، و خبر خوب این است که تو می‌توانی با داشتن «تمرکز خیلی بالا» عملکرد بهتری نیز داشته باشی! وقتی می‌توانی تمرکزت را روی کاری که درحالِ انجامش هستی، جمع کنی، سرانجام هوش و آگاهی‌ات شروع به ایده‌پردازی می‌کند. هر بار که این کار را انجام دهی، تجربه‌ای از اعتمادبه‌نفس و اعتمادبه‌خود را شکل می‌دهی. تمام اینها در بلندمدت روی روشِ فکر کردنت تأثیر خواهد گذاشت.

چیزهایی مثل تردید، ترس، طفره‌رفتن، یا ناامیدی به‌جایِ رفتارهای مثبتی که واقعاً باید زندگی‌ات را به‌جلو برانند، بر تو و زندگی‌ات حاکم می‌شوند. اگر بدون شک و دودلی سراغ وظیفه‌ای بروی که برعهده داری، دفعهٔ بعد که کار مهمی برای انجام‌دادن بر عهده‌ات باشد، چگونه فکر خواهی کرد؟ افکارت در گذر زمان، شروع به رفتاری شهودی و حسی می‌کند تا اینکه دیگر ذهنت، هر بار بیشتر از قبل مستقل از افکار منفی‌ات شروع به عمل می‌کند. آیا می‌خواهی به خودت و بدشانسی‌هایت فکر کنی، یا دوست داری به کارهایی رسیدگی کنی که درحال‌حاضر ضروری هستند؟

ما می‌دانیم افکارت می‌تواند تبدیل به واقعیت شود، و زمانی خودِ واقعی‌ات یکی از همان رفتارهایی‌ست که جزو بهترین علایقت هست، افکارت هم رفته‌رفته با آن رفتار متناسب می‌شود و خو می‌گیرد.

به این موضوع کمی فکر کن: اگر همیشه در خانه لم داده باشی، چطور می‌توانی به مکان جدیدی بروی؟ چطور بدون اینکه کسی را ملاقات کنی، می‌خواهی رابطه‌ای رمانتیک را شروع کنی؟ چطور با انجام کارهای همیشگی، می‌خواهی حرکت جدیدی را آغاز کنی؟

نباید به اتفاقی که مربوط به حوزه‌ای از زندگی‌ات است اجازه دهی به قسمت‌های دیگری سرایت کند.

اشتیاق با تو شروع می‌شود و با تو هم پایان می‌پذیرد. هیچ‌کس نمی‌تواند تو را مشتاق کند، و تا زمانی‌که واقعاً برای حرکت بعدی آماده و راغب نباشی، نمی‌توانی به‌جلو حرکت کنی.

اگر دنبال شغل جدیدی هستی، برو بیرون و برای آن درخواست بده. از شغل قبل بیرون بیا و ارتباط‌های شغلی برقرار کن. دسته‌بندی‌ها را جستجو کن، با دوستانت مشورت کن و دنبال منابع باش. نه، منظورم این است که واقعاً اینها را انجام بده. نگو انجامش خواهم داد و بعد پشت گوش بیندازی. بیخودی به خودت انگیزه نده و به فردا موکولش نکن. «تو همانی که انجام می‌دهی، نه چیزی که می‌گویی انجام خواهی داد.» کارل گوستاو یونگ

«حس درد را نادیده بگیر، خودش ناپدید می‌شود.»

«ما با انجام اعمال منصفانه، فردی منصف؛ با اعمال عاقلانه، فردی عاقل و با اعمال شجاعانه، فردی شجاع می‌شویم.» ارسطو

تو همان افکارت نیستی تو چیزی نیستی که به آن فکر می‌کنی. تو با چیزی که در سرت داری تعریف و شناخته نمی‌شوی، بلکه چیزی هستی که انجام می‌دهی، یعنی اعمالت. «افکار بزرگ از ذهن متفکر صحبت می‌کنند، اما اعمال بزرگ از انسانیت.» تئودور روزولت

فصل ششم: من حاصلِ افکارم نیستم، بلکه نتیجهٔ اعمالم هستم «تو با افکاری که در سر داری تعریف نمی‌شوی. تو همانی چیزی هستی که انجام می‌دهی. تو اعمالت هستی.»

روی چیزهایی تمرکز کن که می‌توانی کنترلشان کنی و از نگرانی کارهایی که توان کنترلشان را نداری، خودت را خلاص کن؛ مثل آب‌وهوا، شاخص داو جونز یا اینکه همسایه‌ات دربارهٔ مدل مویت چه فکری می‌کند. «من بی‌اطمینانی را می‌پذیرم.» این جمله می‌تواند لحظه‌به‌لحظه نحوهٔ زندگی‌کردنت را تغییر دهد.

دلیلش این است که تو بی‌اطمینانی را رد و از آن دوری می‌کنی. تو از آن می‌ترسی. تو در تلاشی تا چیزهایی را بشناسی و کنترل کنی که به‌راحتی نمی‌توانی بشناسی یا تحت کنترل داشته باشی. در خواب‌وخیال خودت گیر افتاده‌ای، یعنی همان‌جایی که به دنیا آمده‌ای، و نمی‌توانی از آن بیرون بیایی.

اگر درگیر طرزِ فکر مردم نسبت‌به خودت باشی، هیچ‌وقت به توانایی‌های واقعی‌ات نمی‌رسی. درحقیقت، تو می‌توانی یک‌شبه زندگی‌ات را از این رو به آن رو کنی اگر به‌سادگی بی‌خیال اهمیت‌دادن به‌طرزِ فکر دیگران شوی. چه سخت بگیری چه راحت، زندگی ادامه دارد.

«اگر می‌خواهی ترقی کنی، راضی باش که فکر کنند احمقی.» اپیکتتوس

روبه‌جلو حرکت کن و از قضاوت‌شدن نترس

«هنگام تصمیم‌گیری، بهترین کار این است که همان اول و سریع، تصمیم بگیری. تعلل‌کردن کار اشتباهی‌ست، اما بدترین کار این است که کلاً هیچ تصمیمی نگیری.» تئودور روزولت با دقت بیشتری به گفتهٔ تدی رزولت توجه کن؛ گم‌کردن هدف بدترین کاری نیست که شاید مرتکبش شوی، بلکه دست‌کشیدن از هدف بدترین کار ممکن است.

«تمایل ما به امنیت، جلوی هر حرکت جسورانه‌ای را می‌گیرد.» تاسیتوس

«در تاریک‌ترین لحظه‌هاست که باید به نور بنگریم.»