بریده‌هایی از کتاب گیتی از هیچ: چرا به جای هیچ، چیزی هست

یکی از شاعرانه‌ترین واقعیت‌هایی که من درباره‌ی گیتی می‌دانم آن است که اصولا هر اتمی در بدن شما زمانی در ستاره‌ای بوده که منفجر شده. گذشته از آن، اتم‌های درون دست چپ شما شاید از ستاره‌ای متفاوت آمده باشند تا آن‌هایی که در دست راستتان هست.

مانند بسیاری از چیزها در علم، اکنون می‌دانیم که مجبوریم افق‌هایمان را گسترش دهیم چون طبیعت بیش از ما خیال‌پرداز است.

شناخته‌های شناخته داریم. این‌های چیزهایی‌اند که می‌دانیم. ناشناخته‌های شناخته داریم. یعنی، چیزهایی که می‌دانیم نمی‌دانیم. ولی ناشناخته‌های ناشناخته ‌ هم داریم. چیزهایی که نمی‌دانیم نمی‌دانیم. دانلد رامسفلد

نشان می‌دهد، علم می‌تواند پاسخ‌هایی واقعی برای آن عرضه دارد. این پیروزی فیزیک است بر متافیزیک، عقل و پژوهش است بر اسطوره و درهم‌آشفتگی، که با بیانی ساده در پیش چشمان ما گذارده شده است: کراوس با قلمی افسونگر، سرخوشی و در کنارش آموختن را به ما ارزانی می‌دارد." اِی. سی. گِری‌لینگ، نویسنده‌ی کتاب خوب "هیچ، هیچ نیست. هیچ، چیزی است. این گونه است که کیهان می‌تواند از تهیگاه سربرآورد ـ ایده‌ی ژرف نهفته در گیتی از هیچ به آگاهی خواننده می‌انجامد. این همان کاری است که لارنس کراوس فیزیکدان همه روزه به آن می‌پردازد." نیل دُگرس تایسن، اخترفیزیکدان، موزه‌ی تاریخ طبیعی آمریکا "همیشه مردم می‌گویند که نمی‌شود از هیچ به چیزی رسید. خوشبختانه لارنس کراوس

حضور داشته است. با بهره‌گیری از خصلت خلاقانه‌اش، و با استفاده از ابزارهای زیرکانه‌ی بسیار، او این داستان شگرف را به گونه‌ای خیره‌کننده آسان کرده است. فراز آن، پاسخ علمی قاطعی است به این پرسش هستی‌شناسانه‌ی بزرگ: چرا به جای هیچ، چیزی هست؟" فرنک ویلچک، برنده‌ی نوبل و نویسنده‌ی سبُکی بودن "در این کتاب واضح و خوش‌نِوِشت، لارنس کراوس مدرکی قاطع مبنی بر فرگشت‌یافتن کیهان پیچیده‌ی خودمان از حالتی داغ و چگال ارائه می‌کند، و نشان می‌دهد که چگونه این پیشرفت به نظریه‌پردازان جرأت داده که دست به گمانه‌زنی‌هایی خیره‌کننده درباره‌ی چگونگی سرآغاز بزنند." مارتین ریس، نویسنده‌ی آخرین ساعت ما "با تیزهوشی، بیان شیوا، و روشنی مشخصه‌ی خود، لارنس کراوس روایت روشنگر زیبایی از چگونگی پرداختن علم به یکی از بزرگ‌ترین پرسش‌های تمام دوران به دست می‌دهد: چگونه شد که گیتی توانست از هیچ سر برآورد؟ این پرسشی است که فلسفه و الاهیات در آن سردرگم مانده‌اند ولی همان گونه که توصیف روشن کراوس

یکی از شاعرانه‌ترین واقعیت‌هایی که من درباره‌ی گیتی می‌دانم آن است که اصولا هر اتمی در بدن شما زمانی در ستاره‌ای بوده که منفجر شده

پاپ پیوس دوازدهم در ۱۹۵۱ آن را گواهی بر سِفْر آفرینش نامید. و چنین گفت: گویی علم امروزین، با گذری سریع به سده‌ها پیش، توفیق یافته که به گاهِ فرخنده‌ی فرمان روشنایی [بگذار نور باشد] شهادت دهد

در وصف گیتی از هیچ "در گیتی از هیچ، لارنس کراوس مقدمه‌ای جذاب بر روند کنونی کیهان‌شناسی ارائه کرده است ـ شاخه‌ای از علم که به ما درباره‌ی گذشته‌ی دور و آینده‌ی دورتر هر چیزی سخن می‌گوید. خواهیم دید که هر چیزی ارتباط زیادی با هیچ دارد. این کتاب بی‌همتا و دلرباست." سم هریس، نویسنده‌ی چشم‌انداز اخلاق "کراوس با راهنمایی استادانه درون ژرف‌آب‌های اندیشمندانه، تازه‌ترین دیدگاه‌ها در مورد سرشت کیهان، و مکان ما در آن را عرضه می‌دارد. کتابی گیرا." ماریو لیویو، نویسنده‌ی نسبت زرین "در سالیان اخیر ردیفی از دیدگاه‌های درخشان و کشفیات خیره‌کننده، جهان را تکان داده‌اند، و لارنس کراوس در قلب آن‌ها