بریده‌هایی از کتاب تیفوس

همه دوستم دارند. وقتی از من بچشند، مثل مادهٔ مخدر است، دیگر نمی‌توانند از من بگذرند.

کسی به آدم غمزده احتیاج ندارد.

از کسانی که مؤدب نباشند بیزارم، آن‌ها من را از خود بی‌خود می‌کنند. می‌بینی، داری یک‌اشتباه بزرگ می‌کنی: من را عصبانی می‌کنی، آن‌وقت دیگر اختیار از دستم در می‌رود.

زن‌های خوب این‌طورند! جلوِ مردها خودشان را مهم می‌گیرند، ولی جلوِ سگ‌ها نه.

شما آدم‌های اهل خوبی باید به‌نحو ابلهانه‌ای خودپسند باشید.

باید بدانید که انسان وقتی از گرسنگی می‌میرد هیچ‌چیز نمی‌تواند بخواهد.

آدم‌ها هیچ‌وقت به‌قدر کافی با هم مهربان نیستند.