بریده‌هایی از کتاب مهمان شام

بارها می‌گفت: نماز اول وقت چکشی است بر سر نفس و برعکس نماز آخر وقت چکشی است بر سر نماز!

تو جمعی نشسته بودیم صحبت که شد من گفتم: سید جان من برای خودم یک کفن از مشهد تهیه کرده‌ام سید نگاه عجیبی به من انداخت و گفت: شیخ، مگه ما قراره با مرگ از این دنیا بریم که کفن احتیاج داشته باشیم؟!! مگه خود شماها به ما یاد ندادید که شهید غسل و کفن نداره؟! ما باید با شهادت از دنیا بریم که احتیاجی به کفن نباشه. این‌قدر این حرفش رو قرص و محکم گفت که مو بر بدنم راست شد!! حسابی از خودم خجالت کشیدم. سید کجا بود و ما کجا بودیم؟!

درمحور حلب (شقیدله) شهید شد و پیکرش جاماند. در ایام عاشورا و محرم، مانند اربابش سر از بدن سید جدا کردند. تکفیری‌های بی‌دین بدنش را قطعه قطعه کرده و ... پیکرش پیدا نشد. او به جرگه شهدای گمنام پیوست. اما نه ... این تمام ماجرای ابراهیم نسل جدید ما نبود. او احترام خاصی برای والدینش قائل بود. به خاطر بی‌قراریهای پدرش، سیدمیلاد به خواب یکی از همرزمانش آمد و در خواب محل پیکرش را نشان می‌دهد! سید می‌گوید که من می‌خواستم گمنام باشم ولی به خاطر بیقراری پدرم برمی‌گردم. و برگشت تا بار دیگر عطر و بوی شهادت در این سرزمین وزیدن بگیرد.

سعی کن تو دنیا به هیچ چیز وابسته نباشی، هر چقدر انسان وابستگی داشته باشه رفتنش هم سخت تره

اما یکی از بارزترین ویژگی‌های سید، احترام فوق العاده‌اش به والدین بود.

... اما این را فهمیدم که ازکوچه پس کوچه‌های دنیا! بی‌شهدا، نمیتوان گذشت... با همه فاصله‌ام از شهدا زیر لب زمزمه کردم ... شهداگاهی، نگاهی...

حاج حسین یه کد خیلی خوب به ما داده و فرمودند: شهدا اول مراقبت از دل‌هاشون کردند و مدافع قلب شدند، بعد مدافع حرم شدند. در روایت می‌فرماید: القلب حرمُ الله فَلا تَسکُن فی حرم الله غیرالله. قلب شما حرم خداوند است، در این حرم الهی غیر خدا رو راه ندهید. مدافعان حرم، اول از حرم خدا خیلی خوب دفاع کردند که بهشون لیاقت دفاع از حرم حضرت زینب (س) رو دادند...

امام صادق (ع) فرمودند: اگر یک نماز صبح از کسی قضا شود؛ کل دنیا طلا شود و در راه خدا بدهد جبران آن نماز قضا نخواهد شد.

کسی که از خدا دوره بی‌چاره است، نکنه خدای نکرده از خدا دور شدی؟!!

شاید خیلی‌ها فکر می‌کردند که سید انسان ساده‌ای است حتی بعضی ملامتش می‌کردند، اما خدا برکت را در کارش قرار داده بود. برای سید رضایت خدا مهمتر از حرف‌های مردم بود. یکی از مشتری‌هاش بعد از شهادتش اومد سراغ من. با گریه می‌گفت: سید تنها مشتری من بود که انصاف داشت؛ نقد معامله می‌کرد، تو خرید و فروش قسم نمی‌خورد، حساب و کتابش درست بود.

«گاهی یک نگاه حرام توفیق شهادت را برای کسی که لیاقت شهادت دارد سال‌ها به تأخیر می‌اندازد.»

شهدا اول مراقبت از دل‌هاشون کردند و مدافع قلب شدند، بعد مدافع حرم شدند.

به دوستان سفارش می‌کرد: هر وقت وارد گود می‌شوید به نیت یک شهید ورزش کنید تا ورزش ما نیز برای رضای خدا باشد و شهدا اثری در زندگی ما داشته باشند.

اصلی ترین راهکار برای رسیدن به مقام شهادت «اشک» می‌باشد...

ما هرشب ساعتها برای تماشای فیلم و فوتبال و... مقابل تلویزیون می‌نشینیم، حتی گاهی تا دیر وقت در هیئت‌ها می‌مانیم بی‌آنکه به قضا شدن نمازصبح خودمان توجه داشته باشیم. بعد ادعای پیروی از راه و رسم شهدا هم داریم!

نماز اول وقت چکشی است بر سر نفس و برعکس نماز آخر وقت چکشی است بر سر نماز!

«اگر می‌خواهید از سیم خاردار دشمن عبور کنید باید در سیم خاردار نفس خویش گیرنکرده باشید.»

یه بار خسته بودم. هیچ روحیه‌ای برام نمونده بود، تنها کسی که به ذهنم رسید کمکم کنه سید بود. براش پیام فرستادم: سید خسته و بی‌چاره شدم چیکار کنم؟! سید بلافاصله جواب داد: کسی که از خدا دوره بی‌چاره است، نکنه خدای نکرده از خدا دور شدی؟!! جوابش همچون پتکی بر سرم فرود آمد. خیلی با من صحبت کرد و گفت: هر وقت ناامید شدی برو در خونه خدا، درمان همه دردها همون جاست. آرامش از صحبت‌هاش می‌بارید. از داشتن دوست الهی همچون سید خدا رو شکر کردم ...

سید خیلی حالت بکاء داشت. گریه به انسان قلب سلیم می‌ده، قلب سلیم حب دنیا رو از دل انسان بیرون می‌بره، قساوت رو می‌بره. همه رذیلت‌ها رو از بین می‌بره

به من می‌گفت: وقتی من شهید شدم هر وقت میای سر مزارم درسته که نمی‌تونم جلو پات بایستم، اما خوشحالم که خاک پای رفیق هستم. تکه کلام معروفی رو داشت همیشه می‌گفت: «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد.»