بریده‌هایی از کتاب خداحافظ کرخه

به هر جهت قبول نکرد تا... نمی‌دانم چرا زدم به سیم آخر و گریه‌کنان فریاد زدم: «برادر تو می‌خوای من پانکی بشم! می‌خوای من مفسد بشم! به خدا اگر نذاری جبهه برم، فاسد و دزد می‌شم! اون دنیا جلوی امام حسین رو می‌گیرم و از دست تو شکایت می‌کنم و...» خودم هم نفهمیدم این جملات را از کجا آوردم، اما هر چه بود، اثر خودش را کرد. در حالی که اشک در دیدگانش جمع شده بود، فرمی را جلویم گذاشت و گفت: «بیا بابا! دست از سر ما بکش.»

«بسیج مدرسه عشق است».

خلاصه هر گردان برای خودش یک سرود ملّی داشت