بریده‌هایی از کتاب مکالمه با یک گاوپرست

- تو حتی اگر در زبان و ظاهر هم بگویی گاو پرست نیستی، وقتی ذهن و روح گاو پرستی داری هنوز با آن عجین هستی و اعتقادات گذشته به‌راحتی قابل بازگشت است.

نه، من اعتقادم برای خودم است و تو اعتقادت برای خودت. - وقتی تو به گاوی اعتقادداری که فرمان داده هرکسی گوشت گاو را بخورد به گاو کافر است و حکم کافر هم مرگ است؛ در آن صورت اعتقادت برای خودت نیست.

یک یکتاپرست با یکتاپرستی‌اش هیچ‌کس زیان نخواهد کرد و صدمه‌ای نخواهد دید.

من خدای تو را دوست دارم. - خدای من خدای تو نیز هست. می‌توانی دوستش داشته باشی.

خداوند هیچ‌گاه در رحمت را به روی آفریده‌اش نمی‌بندد.

- خدا هیچ‌گاه دستور به کشتن انسان به دلیل عدم اعتقاد نمی‌دهد. چون یک انسان حتی ممکن است لحظه آخر عمر خود به خدا ایمان بیاورد.

ولی این‌که به خدایی اعتقاد داشته باشیم که هیچ نشانه‌ای ندارد. به نظر تو احمقانه نیست؟ - تو به گاو اعتقادداری. آیا گاو نشانه‌ای دارد؟ بله، گاو خود نشانه است. - اگر دلیل تو این باشد که باید بگویم زالو و خرگوش و هر چیز دیگری خود نشانه است. ولی به نظر من زالوپرستی از یکتاپرستی تو قابل‌قبول‌تر است. خدایی که نه دیده می‌شود و نه نشانه‌ای دارد.

- در همین حد بدان که من یکتاپرست هستم. یکتاپرست؟ - بله، یکتاپرست. خدایی که دیده نمی‌شود، قدرت مطلق است. هیچ نیازی به هیچ‌چیز و هیچ‌کس ندارد. موجود زنده نیست. نمی‌توان از آن مجسمه ساخت. - نیازی به پول و جان آفریده‌هایش ندارد. تفاوتی بین آفریده‌هایش قائل نیست. درواقع تفاوتی بین انسان‌ها قائل نیست. به سویش برمی‌گردیم و سنگ محکش برای ارزش انسان‌ها فقط نیکی و خوبی است. برای انسان‌ها ارزش قائل است و اگر انسانی به انسان دیگری صدمه بزند با توبه و یا پول بخشیده نمی‌شود. خدای تو ظاهراً خیلی دوست‌داشتنی است.

تو خیلی خوشبختی که در سرزمینی که گاو می‌پرستند به دنیا نیامدی. - این‌که در کدام نقطه کره زمین به دنیا بیاییم فقط ضامن خوشبختی نیست. نمی‌گویم تأثیر ندارد. چرا اتفاقاً تأثیر زیادی هم دارد. این‌که کجا به دنیا آمده باشیم می‌تواند در شکل‌گیری الگوی ذهنی اعتقادی ما نقش بزرگی داشته باشد؛ اما این‌که آن الگوی ذهنی ثابت بماند یا نه می‌تواند دست ما باشد.

و حتی فراتر می‌روم لازم نیست به هیچ‌کس کمک کنی. کمک به خود برای حذف هنجارهای غلط که از کودکی در درون ما کاشته شده‌اند و نتیجه نهایی آن ضربه به دیگران است، کفایت می‌کند. بله، فقط و فقط به خود کمک کردن برای محافظت از دیگران در مقابل خودمان کافی است.

پس یک نفر نیاز نیست همه را عوض کند گاهی عوض کردن ذهن بیمار یک نفر و کمک به او برای ریختن زباله خرافات درون ذهنش به زباله‌دانی، می‌تواند به یک نفر یا ده نفر یا حتی میلیون‌ها نفر کمک کند.

نجات یک انسان از بندهای اسارت ذهن خود فقط نجات یک انسان نیست. نجات انسان‌های دیگر و شاید هم نجات بشریت است.

- ولی گفتی می‌توانی بپذیری که زن را نباید سوزاند، ادرار گاو را نباید خورد و حتی نباید کسی را که به دلیل عدم اعتقاد به گاو مستحق مجازات و مرگ دانست. درست است؟ بله، من گفتم. - می‌توانی بپذیری که تو نمی‌توانی و حق نداری من را از خوردن گوشت گاو و شیر گاو منع کنی؟ بله، می‌توانم بپذیرم. ببین این چیزهایی که گفتی و من پذیرفتم درواقع صرفاً من نپذیرفتم. می‌توانی به‌حساب هر چیزی بزاری. ایمان ضعیف و گاو پرست کاملی نبودن و یا هر تعریفی که خودت می‌خواهی. ولی بدان که کاهنان و میلیون‌ها معتقد و مؤمن به گاو نخواهند پذیرفت. - من هم قرار نیست کاری کنم که تمام گاوپرستان این را بپذیرند. اگر فقط تو و فقط تو این را بپذیری من رسالت خود را انجام داده‌ام.

- مگر کاهنان در دانشگاه‌ها هم هستند؟ مگر جای کاهن در معبد نیست؟ کاهنان تقریباً در همه‌جا هستند. - همه‌جا؟ هر جا که پول و قدرت باشد. - چه جالب دقیقاً مثل... - بگذریم

- باشه، من شیر می‌خورم و تو نخور. می‌شود لطفاً جلوی من شیر نخوری؟ - چرا؟ تو که شیر نمی‌خوری؟ باشه، جلوی من نباید بخوری و به اعتقاد من باید احترام بگذاری. - باشه نمی‌خورم ولی مگر شما به اعتقادات بقیه مردم دنیا احترام می‌گذارید؟

بعضی وقت‌ها هستند کسانی که در مراسم می‌خواهند جلوی سوزاندن مادر و یا دخترشان را بگیرند ولی زورشان نمی‌رسد. - زورشان نمی‌رسد؟ به چه کسی؟ به کاهنان. - بقیه چه‌کار می‌کنند؟ فقط نگاه می‌کنند و بعضی هم گریه می‌کنند. - چرا کسی کمک نمی‌کند جلوی این کار را بگیرند؟

وقت شما باارزش است زیرا هنوز کتاب می‌خوانید.

وقتی مطلبی خیلی زیاد گفته می‌شود و تکرار می‌شود نشانه یک دروغ بزرگ است. نیست؟

بت‌ها ذهنی شده‌اند؛ و چه‌بسا شکستن بت‌های سنگی به‌مراتب ساده‌تر بود.

ما انسان‌ها هرروز با حماقت زندگی می‌کنیم، از کنارش رد می‌شویم بی‌آنکه لحظه‌ای بیندیشیم. فقط هنگامی متوجه می‌شویم که کسی آیینه‌ای در مقابل ما بگذارد.