بریده‌هایی از کتاب مکالمه با یک گاوپرست

- ولی این کاهنان خودشان حتی به گاو غذا نمی‌دهند. غذای گاوها را شما می‌برید و در کوچه و خیابان مجبورید به گاوها غذا بدهید. ما مجبور نیستیم. ما از روی ایمان و عشق و علاقه برای سعادت خود، نذر گاو بزرگ می‌کنیم.

بله طبقه اول برگزیدگان گاو بر روی زمین و شاگردانش که همان کاهنان هستند. طبقه دوم نجیب زادگان طبقه سوم ثروتمندان طبقه چهارم کارگران. - تو جزو کدام طبقه هستی؟ کارگران. - فرق این طبقات چیست؟ این طبقات به ترتیب ارج و قرب بیشتری در نزد گاو دارند. - نجیب‌زادگان چه کسانی هستند؟ فرزندان و اقوام کاهنان.

پس اگر گاو مهربان است و به رستگاری شما نیز احتیاجی ندارد. چرا بدون رستگاری شما را نمی‌پذیرد؟ گاو مهربان است و به رستگاری ما نیازی ندارد ولی درک گاو و سعادت ابدی لازمه‌اش رستگاری است. - من قانع نشدم. ایمان ضعیف و کفر گویی باعث می‌شود پرده‌ای بر روی زلالی دل پوشانده شود. تو هرگز قانع نخواهی شد. مادامی‌که سیاهی را از دلت نزدایی.

ادعای تمدن می‌کنیم درحالی‌که برخی‌مان هنوز همان بت‌پرست هزاران سال پیش هستیم.

می‌خواهم بگویم در راهی که پیش روداری، افرادی خواهند بود که به‌هیچ‌عنوان نمی‌توانی آن‌ها را به اشتباهشان متوجه کنی. با این افراد چه کنم؟ - بگذر. بگذرم؟ - بله، بگذر. افرادی پیش روی تو قرار خواهند گرفت که احساس می‌کنند با فهمیدن، منافعشان به خطر خواهد افتاد و یا افرادی که نمی‌خواهند بفهمند. از این افراد بگذر. - این افراد نیروی تو را تحلیل خواهند داد.

لازمهٔ گسترش اندیشه نیک در هر جامعه‌ای توقف اندیشه بد است و توقف اندیشه بد جز با تفکر اتفاق نمی‌افتد و پیش‌نیاز تفکر شک است. شک به یک اندیشه بد. پس من باید کاری کنم مردم به گاو پرستی شک کنند.

درراه اندیشمندان هر جامعه‌ای، کاهنانی وجود دارند که سود آن‌ها از گسترش و ترویج اندیشه بد تأمین می‌شود و هرگاه اندیشمندی پیدا بشود که بخواهد اندیشه نیک را ترویج و اندیشه بد را متوقف کند توسط این کاهنان حذف خواهد شد. - پس گسترش اندیشه نیک در جامعه‌ای که اندیشه‌های بد و اهریمنی غالب و کاهنانی قدرتمند وجود دارند، باید هوشمندانه باشد.

بزرگ‌ترین آفت اندیشمندان هر جامعه‌ای دست‌کم گرفتن کسانی است که سوداگران جهل هستند.

ما انسان‌ها هرروز با حماقت زندگی می‌کنیم، از کنارش رد می‌شویم بی‌آنکه لحظه‌ای بیندیشیم. فقط هنگامی متوجه می‌شویم که کسی آیینه‌ای در مقابل ما بگذارد.

وقتی مطلبی خیلی زیاد گفته می‌شود و تکرار می‌شود نشانه یک دروغ بزرگ است.

- چرا انقدر معبد دارید؟ یک معبد کافی نیست؟ نه. کافی نیست. در هر محله‌ای معبدی هست تا ما راحت‌تر بتوانیم به عبادت بپردازیم. - مگر عبادت گاو در خانه نمی‌شود؟ نه. یعنی چرا، می‌شود ولی گاو بزرگ عبادت در معبد را برای رستگاری بهتر دانسته است.

ولی شما از فقیرترین کشورهای دنیا هستید! و در کشورهای قوی و ثروتمند، مردم گوشت گاو را می‌خورند. در ظاهر شاید. ولی زندگی دنیوی ملاک نیست. ملاک رستگاری است که آن‌ها هیچ‌گاه رستگار نخواهند شد.

- زندگی شما که گوشت گاو نمی‌خورید برکت دارد؟ بله این حکم بدون چون‌وچرای گاو است.

- منظور من این است که قرار نیست با فریاد اندیشه‌هایت در کوچه و خیابان مانع پرستش گاوپرست‌هایی شوی که گوششان پر است از آموزه‌های کاهنان معبد. حتی اگر از دست کاهنان هم جان سالم به در ببری از دست مؤمنان واقعی به گاو و طبقه کارگر جان سالم به در نخواهی برد. ولی طبقه کارگر مثل من است.

عتقاد به گاو در ذهن و روح شماست و باید از ذهن و روحتان بیرون برود. اگر گاو پرستی را از ذهن و روحتان بیرون کنید حتی معابد ده‌ها برابر و کاهنان صدها برابر و گاوها هزاران برابر هم شود دیگر گاو پرست نخواهید بود.

ولی اگر در ذهن و روحتان گاو پرست باشید حتی اگر تمام معابد از بین بروند و گاوها بمیرند و کاهنان کشته شوند بازهم شیادانی پیدا خواهند شد که معبد بسازند و گاو از جایی دیگر بیاورند و خود بشوند کاهن.

نه طبقه کارگر مثل تو نیست، تو دیگر مثل طبقه کارگر فکر نمی‌کنی؛ یعنی درواقع تو فکر می‌کنی و طبقه کارگر فکر نمی‌کند. طبقه کارگر قرن‌هاست فقط کار می‌کند و گاو می‌پرستد.

گاو پرستی یک اعتقاد و بهتر بگویم یک بیماری ذهنی است. با به آتش کشیدن معابد از بین نخواهد رفت

چون انسان وقتی در راهی که اعتقادش است عزیزش را از دست می‌دهد، دیگر آن اعتقاد را هرگز رها نخواهد کرد.

برای پذیرش این‌که خدایی که به پول و جان انسان نیاز دارد خدا نیست، راهی است برای سوءاستفاده گروهی از گروه بسیاری دیگر.