بریده‌هایی از کتاب مکالمه با یک گاوپرست

- اندیشه هیچ‌گاه از بین نمی‌رود مگر این‌که متوقف شود. یک اندیشه مادامی‌که تکثیر می‌شود جاودان خواهد بود. فرقی ندارد چه خوب و چه بد. - باید اندیشه نیک را گسترش داد و تکثیرکرد و اندیشه بد را متوقف. جامعه‌ای به سعادت خواهد رسید که اندیشمندانش راه گسترش اندیشه نیک و توقف اندیشه بد را پیدا کنند.

پس چه کنم؟ - نمی‌دانم.

برای پذیرش این‌که خدایی که به پول و جان انسان نیاز دارد خدا نیست، راهی است برای سوءاستفاده گروهی از گروه بسیاری دیگر.

- پس یک نفر نیاز نیست همه را عوض کند گاهی عوض کردن ذهن بیمار یک نفر و کمک به او برای ریختن زباله خرافات درون ذهنش به زباله‌دانی، می‌تواند به یک نفر یا ده نفر یا حتی میلیون‌ها نفر کمک کند. - و حتی فراتر می‌روم لازم نیست به هیچ‌کس کمک کنی. کمک به خود برای حذف هنجارهای غلط که از کودکی در درون ما کاشته شده‌اند و نتیجه نهایی آن ضربه به دیگران است، کفایت می‌کند. بله، فقط و فقط به خود کمک کردن برای محافظت از دیگران در مقابل خودمان کافی است.

- منظور از رستگاری چیست؟ ما به این دنیا آمدیم تا این‌که با گوش کردن به دستورات گاو بزرگ و اعتقاد قلبی به رستگاری برسیم و پس از مرگ در جوار گاو بزرگ به سعادت ابدی دست پیدا کنیم

ممکن است انسان حماقت کند و اشتباهی انجام دهد و تاوان‌های سنگینی هم بابت کاری که انجام داده بدهد، ولی ماندن بر سر اشتباه به خاطر اینکه تاوان داده، من نامش را حماقت مضاعف یا حماقت افزوده می‌گذارم.

به این می‌گویند ذهن پرسش‌گر. پرسش اول، پرسش بعدی را در ذهن ایجاد خواهد کرد و آن زمان است که دیگر ذهن حاضر به پذیرش بدون منطق و دلیل نخواهد شد.

من چی؟ ببین من به گاو اصلاً اعتقادی ندارم ولی دارم زندگی می‌کنم مثل تمام مردم دنیا. من فقط یک ذهن پرسش‌گر دارم که هر چیزی را به‌راحتی قبول نمی‌کند. تو هم ذهنت را پرسش‌گر تربیت کن، اگر بازهم به گاو اعتقاد داشتی که چه‌بهتر با علم و آگاهی گاو را پرستش کن.

- چی شد گاو پرست شدی؟ من گاو پرست نشدم. گاو پرست بودم، هستم و خواهم بود.

بزرگ‌ترین آفت اندیشمندان هر جامعه‌ای دست‌کم گرفتن کسانی است که سوداگران جهل هستند.

افرادی پیش روی تو قرار خواهند گرفت که احساس می‌کنند با فهمیدن، منافعشان به خطر خواهد افتاد و یا افرادی که نمی‌خواهند بفهمند. از این افراد بگذر.

منظور من این است که قرار نیست با فریاد اندیشه‌هایت در کوچه و خیابان مانع پرستش گاوپرست‌هایی شوی که گوششان پر است از آموزه‌های کاهنان معبد. حتی اگر از دست کاهنان هم جان سالم به در ببری از دست مؤمنان واقعی به گاو و طبقه کارگر جان سالم به در نخواهی برد. ولی طبقه کارگر مثل من است. - نه طبقه کارگر مثل تو نیست، تو دیگر مثل طبقه کارگر فکر نمی‌کنی؛ یعنی درواقع تو فکر می‌کنی و طبقه کارگر فکر نمی‌کند. طبقه کارگر قرن‌هاست فقط کار می‌کند و گاو می‌پرستد.

- فکر نکنید چون اگر فکر کنید شک خواهید کرد و اگر شک‌تان ادامه پیدا کند دیگر گاو پرست نخواهید بود و اگر گاو پرست نباشید دیگر به آن‌ها پول و غذا نخواهید داد.

کسی که درراه اعتقادی یکی از عزیزانش را ازدست‌داده باشد، ازنظر ذهنی هیچ‌وقت نمی‌تواند بر روی آن اعتقاد چشم بپوشد.

کاهنان همیشه زن و فرزندان خود را از دیده‌ها پنهان می‌کنند، مگر این‌که بخواهند مثل خودشان کاهن شود.

- می‌توانی ازاینجا بروی. کجا بروم؟ تمام این سرزمین همین است. - می‌توانی از این سرزمین بروی. نمی‌توانم. نه پولی دارم و نه ..... نه، طبقه کارگر محکوم به همین است. - می‌دانم. کسانی که می‌توانند بروند اندک‌اند.

اعتقاد به گاو در ذهن و روح شماست و باید از ذهن و روحتان بیرون برود. اگر گاو پرستی را از ذهن و روحتان بیرون کنید حتی معابد ده‌ها برابر و کاهنان صدها برابر و گاوها هزاران برابر هم شود دیگر گاو پرست نخواهید بود. - ولی اگر در ذهن و روحتان گاو پرست باشید حتی اگر تمام معابد از بین بروند و گاوها بمیرند و کاهنان کشته شوند بازهم شیادانی پیدا خواهند شد که معبد بسازند و گاو از جایی دیگر بیاورند و خود بشوند کاهن.

به این می‌گویند ذهن پرسش‌گر. پرسش اول، پرسش بعدی را در ذهن ایجاد خواهد کرد و آن زمان است که دیگر ذهن حاضر به پذیرش بدون منطق و دلیل نخواهد شد.

در معابد. چند سال پیش یک کور مادرزاد را گاو شفا داد. سال پیش بچه‌ای که فلج بود و نمی‌توانست راه برود در معبد شفا گرفت و با پاهای خودش از معبد بیرون رفت. حتی از کشورهای دیگر هم برای درمان بیماری و شفا یافتن به معابد ما می‌آیند. این موارد یکی دوتا نیست هزاران هزار است.

ادرار گاو منشأ برکت و نیکی است. بعضی وقت‌ها ساعت‌ها منتظر می‌نشینیم تا گاو ادرار کند و بتوانیم ادرار گاو را به‌صورت گرم استفاده کنیم که برای رستگاری خوب است. - این‌که ادرار گاو برای رستگاری خوب و شیر گاو برای رستگاری مضراست را کاهنان می‌گویند؟ بله. - خب شیر گاو را چه می‌کنید؟ کاهنان هرروز شیر گاو را می‌دوشند و به چاه می‌ریزند. - تو تابه‌حال دوشیدن شیر گاو را توسط کاهنان دیده‌ای؟ نه خیلی. معمولاً در زمان‌هایی که معبد بسته است این کار را می‌کنند تا مزاحم پرستش بندگان نشوند.