بریده‌هایی از کتاب خاطرات ما و سوره‌ی مبارکه‌ی تکاثر

سوره تکاثر مباهات به کثرت‌های دنیا را زشت می‌شمارد و آمده است تا انسان‌ها را به جای مشغول شدن به کثرت‌های دنیایی که ناپایدار است به علمی حقیقی و یقینی سوق دهد و از آنها می‌خواهد تا علم به حقایق ثابت را در زندگی مورد توجه خود قرار دهند. به همین دلیل نیز فواید بسیاری برای خواندن آن ذکر شده است. در حدیثی از پیامبر اکرم صلی‌اللّه‌علیه‌واله آمده است: کسی که آن را بخواند خداوند در برابر نعمت‌هایی که در دنیا به او داده او را مورد حساب قرار نمی‌دهد و پاداشی به او می‌دهد که گویی هزار آیه قرآن را تلاوت کرده است. و در حدیثی از امام صادق علیه‌السلام آمده است که خواندن این سوره در نمازهای فریضه و نافله ثواب شهادت شهیدان را دارد.»

سوره مبارکه تکاثر حکایت انسان‌هایی است که از فرط دنیاطلبی راهی گورستان شدند و از آنجا خارج نشدند. همان‌هایی که تا قبل از آن به مال و اولاد و توان‌هایشان افتخار می‌کردند و برای همدیگر گردن‌کشی می‌نمودند. آیا کسی هست که چنین صحنه‌هایی را ببیند و عبرت نگیرد؟ همین که هر قلدر و زورگو و ثروتمندی در این عالم عمری جاودانه ندارد برای عبرت گرفتن بس نیست؟ چنین دنیایی ارزش تبعیت دارد؟ آیا همین مقدار که فرد به دنبال چیزی بی‌ثبات برود خود را دچار محرومیت نکرده است؟ ...

آیا همین مقدار که فرد به دنبال چیزی بی‌ثبات برود خود را دچار محرومیت نکرده است؟

شرایط سخت می‌تواند تو را به فردی قدرتمند بدل سازد. پس با غصه خوردن خود را از جریان کوثر جدا مکن.

آنچه که نداری شاید نداشتنش از داشتنش برایت بهتر بوده. تو بهتر می‌دانی یا خدا؟!!!

تکاثر یعنی حتی ابتدایی‌ترین و دم‌دست‌ترین اتفاقات و نعمت‌ها را ندیدن و فریاد «من نمی‌توانم»، «من نمی‌دانم» در عالم سر دادن. آری ما نمی‌دانیم و نمی‌توانیم، اگر از زندگی‌هایمان خدا را بیرون کشیده و بر طاقچه فراموشی بنشانیم.

مراقب باش، هیچ می‌دانی؛ «من» کلمه شیطان است، آدمی را گرفتار تکاثر می‌کند.

تکاثر یعنی غفلت؛ یعنی شمردن از پی شمردن؛ حال چه بدی‌ها باشد چه خوبی‌ها، چه پول باشد یا مدرک، چه توانایی‌هایمان باشد چه ناتوانی‌ها.

برای اینکه دچار روزمرگی‌های زندگی نشویم لازم است به امور ثابت عالم توجه کنیم و به آنچه در حال تغییر است دل نبندیم.