بریده‌هایی از کتاب تطابق؛ چرا موفقیت همیشه از شکست شروع می‌شود

اولین اعتصاب در تاریخ شوروی. در جولای سال ۱۹۸۹، دویست‌وپنجاه هزار کارگر معادن ذغال سنگ محل کار خود را ترک کردند. قسمتی از اعتصاب به خاطر شرایط کاری فوق‌العاده خطرناک بود: تعداد مرگ و میر در بین معدن‌چیان روس پانزده تا بیست برابر بیشتر از معدن‌چیان آمریکایی بود. هر ماه بیش از پنجاه نفر در معادن روسیه جان خود را از دست می‌دادند. اما بی‌توجهی‌های ساده هم عامل تحریک کنندهٔ اعتصاب محسوب می‌شد: معدن‌چیان اغلب میوه یا گوشت برای خوردن نداشتند و گروه خیلی کمی از آنها به صابون یا آب گرم دسترسی داشتند.

به عبارت دیگر، پیتر پالچینسکی کشته شد زیرا سعی داشت بفهمد چه چیزی واقعاً مفید است و همچنین به این خاطر که وقتی مشکلی را می‌دید نمی‌توانست دهان خود را ببند. پالچینسکی تنها نبود. سه هزار نفر از ده هزار مهندس اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دههٔ ۱۹۲۰ و اوایل دههٔ ۱۹۳۰ دستگیر شدند و بیشتر آنها به سیبری فرستاده و با شرایط نزدیک مرگ روبرو می‌شدند

مگنیتوگورسک، تنها دو نوع آپارتمان وجود داشت به نامهای الف و ب. این اوج انعطاف شهر در برابر تنوع بود. مهمتر از همه، به بازخورد نیاز است تا مشخص شود کدام آزمایش‌ها موفق بوده‌اند و کدام شکست خورده‌اند. و در جماهیر شوروی، بازخورد با بی‌رحمی سرکوب می‌شد.

او طرفدار رویکردی قدم به قدم بود که به موازات گسترش اقتصاد محلی انجام می‌گرفت و ترکیبی بود از نیروگاه‌های کوچک سوخت ذغال‌سنگ و سدهای ساده‌تر. او اشاره کرد که احتمال موفقیت سدهای کوچکتر بیشتر است. در آینده ثابت شد که تمام نظرات او با تمام جزییات آن درست بوده است. اما استالین، علاقه‌ای به آنها نداشت: او فقط به دنبال ساخت بزرگترین نیروگاه برق‌آبی دنیا بود و دستور داد کار به سرعت به پیش برود. انجام پروژه چندین بار با کمبود بودجه مواجه شد، حتی اگر هزینه‌های زیست محیطی، کوچاندن اجباری ده‌ها هزار کشاورز و شرایط فجیع کاری را در نظر نگیریم، باز هم این پروژه فاجعهٔ مهندسی و اقتصادی به حساب می‌آمد.

از جمله انقراض بزرگی که باعث می‌شود مرگ دایناسورها تا این حد عادی به نظر برسد. این بررسی‌ها نشان داد که بین وسعت انقراض و میزان رخ دادن آن ارتباطی وجود دارد: اگر بزرگی حادثه دو برابر قوی‌تر باشد، امکان رخداد آن چهار برابر کمتر است؛ اگر بزرگی آن سه برابر باشد، امکان رخداد آن نه برابر کمتر است. دوران‌هایی که انقراض‌های خیلی کمی در آنها رخ داده است از همه فراگیرتر بوده‌اند

برای موفقیت، باید محصولی تولید کنید که مشتری بخواهد بخرد و قیمت آن همهٔ هزینه‌ها را پوشش دهد و رقبا را نیز کنار بزند. بسیاری از ایده‌ها نمی‌توانند از این آزمایش‌ها موفق بیرون بیایند، و اگر توسط مدیر کنار گذاشته نشود، بالاخره دادگاه حکم به ورشکستگی آنها می دهد. ایده‌های خوب گسترش می‌یابند زیرا رقبا آنها را کپی می‌کنند، زیرا کارمندان می‌روند تا شرکت خودشان را راه بیاندازند، یا به این خاطر که شرکتی که ایده‌های خوب دارد رشد می‌کند

او حتی نمی‌توانست درمورد موفقیت بعد از عمل قضاوتی بکند: او فقط محیط تکاملی را به وجود آورده و هرچه اتفاق افتاد را ثبت می‌کرد. پروسه‌ای که ایجاد کرده بود کاملاً کورکورانه و احمقانه بود: هیچ پیش‌بینی، برنامه‌ریزی یا طراحی آگاهانه در هیچ‌کدام از این موجودات وجود نداشت. با این حال این پروسهٔ تکاملی کورکورانه نتایج فوق‌العاده‌ای ایجاد کرد.