بریده‌هایی از کتاب تطابق؛ چرا موفقیت همیشه از شکست شروع می‌شود

در حالی که انکار در واقع فرایند امتناع از قبول اشتباه است، و فراری دادن شکست فرایندی است که خسارت بیشتری ایجاد می‌کند و این در حالی است که تلاش می‌کنیم با عجله اشتباهات خود را پاک کنیم، اما تصحیح سرخوشانه فرایندی ظریف‌تر است که در آن خودمان را متقاعد می‌کنیم که اشتباه رخ داده اهمیتی ندارد.

یک خصوصیت کلیدی شرکت‌ها، به عنوان یک ساختار حقوقی، این است که باید فضای امنی باشند که بتوان در آن‌ها شکست خورد. شرکت‌های با مسئولیت محدود برای این ایجاد شدند تا مردم را به انجام آزمایش، نوآوری و سازگاری تشویق کنند با این علم که اگر شرکت آن‌ها شکست بخورد تنها آن نهاد حقوقی صرف است که نابود می‌شود نه خود آن‌ها.

شواهدی وجود دارد که کمربند ایمنی و کیسهٔ هوا واقعاً رانندگان را ترغیب می‌کنند تا رفتار خطرناکتری داشته باشند. روانشناسان این را «موازنهٔ خطر» می‌نامند. بیمه قصور در پرداخت اعتبارات در اصل برای این به وجود آمد که یک محدودهٔ ایمنی برای بانک‌ها به وجود آورد تا بیشتر خطر کنند. در اینجا هم درست مثل مسئله کمربند ایمنی و رانندگان پرخطر، بسیاری از رهگذران بیگناه آسیب می‌بینند.

در امتداد این راه دستورالعمل تطابق موفقیت‌آمیز را خواهیم آموخت. سه قدم ضروری برای این کار عبارتند از: امتحان چیزهای جدید البته با این دید که برخی از آنها موفقیت‌آمیز نخواهند بود. جان سالم به در بردن در برابر شکست، زیرا شکست موضوعی غیرقابل اجتناب است. و ایجاد اطمینان از اینکه دقیقاً بدانید چه زمان شکست خورده‌اید. پالچینسکی حتماً این سه مرحله را تشخیص می‌داد، اما این مراحل موانع بزرگی بر سر راه خود دارند. برای ایجاد ایده‌های جدید ما باید بر تمایل خود برای تقابل با آنها که در اطراف ما هستند غلبه کرده و گرفتار آنها که علاقهٔ زیادی به وضع فعلی دارند نشویم. جان سالم به در بردن در برابر شکست گاهی به معنای برداشتن قدم‌های کوچک است، البته همیشه چنین نیست: بسیاری از نوآوری‌ها، از جهش‌های بسیار دور از ذهن به‌وجود آمدند و جان به دربردن از این جهش‌ها ساده نیست.

ما تصمیم قاطع می‌گیریم که نگذاریم شکستهایمان متبلور شوند و خط قرمزی زیر تصمیمی که موجب پشیمانی ما بوده است کشیده نشود. این تصمیم قاطع گاهی ممکن است مفید باشد، اما در بسیاری از این موارد ذکر شده و در بسیاری موارد دیگر غیرسازنده است. زمانی که با یک اشتباه یا یک شکست روبرو می‌شویم، واکنش درست این است که شکست را قبول کرده و جهت خود را تغییر دهیم. با این وجود واکنش غریزی ما، انکار است. به همین دلیل است که «از اشتباهات خود یاد بگیر» نصیحت عاقلانه‌ای است که به کارگیری آن دردناک است.

ترنس اودین، اقتصاددان، کشف کرده است که انسان‌ها متاسفانه و به اشتباه به امید عوض شدن اوضاع، سهامی که در حال سقوط است را نگه می دارند. خیلی خوشحال‌تر می‌شویم که سهام در حال صعود را بفروشیم. متاسفانه، با بررسی آنچه در گذشته رخ داده است درمی‌یابیم که فروش سهام برنده و نگه داشتن سهام بازنده راهبرد سرمایه‌گذاری ضعیفی بوده است.

شواهدی وجود دارد که هرچه یک انسان بلندپروازتر باشد، تمایل بیشتری برای «بله قربان»‌ گفتن دارد، البته دلیل خوبی هم برای این کار دارد زیرا بله قربان گفتن پاداش در بر خواهد داشت.

سیاست‌مداران و روسای شرکت‌ها هر دو به پروژه‌های بزرگ علاقه دارند - از بازسازی مجدد کل نظام سلامت یک کشور گرفته تا ادغام شرکت‌های بزرگ - زیرا باعث جلب توجه می‌شود و نشان می‌دهد که این رهبر فردی است که کارها را می تواند به انجام برساند.

پالچینسکی متوجه شد این بود که بیشتر مشکلات در دنیای واقعی پیچیده‌تر از آن چیزی هستند که ما فکر می‌کنیم. این مشکلات دارای یک بعد انسانی و یک بعد محلی هستند و با تغییر شرایط احتمال تغییر آنها هم زیاد است. روش او برای مقابله با این مشکلات را می‌توان به سه «اصول پالچینسکی» تقسیم بندی کرد: اول، به دنبال ایده‌های جدید باشید و چیزهای جدید را امتحان کنید؛ دوم اینکه، زمانی که چیزی جدید را دنبال می‌کنید، آن را در مقیاسی انجام دهید که در صورت شکست، بتوانید جان سالم به در ببرید؛ سوم اینکه، به دنبال بازخورد باشید و همین طور که کار را ادامه می‌دهید از اشتباهات خود درس بگیرید. اولین اصل را می‌توان به طور ساده‌تر «تنوع» نامید؛ مورد سوم «انتخاب» است.

در زیست‌شناسی، تنوع از جهش زیستی و تولید مثل جنسی به وجود می‌آید که ژن‌های پدر و مادر را با هم ترکیب می‌کند. انتخاب از طریق وراثت رخ می‌دهد: مخلوقات موفق قبل از اینکه بمیرند تولیدمثل می‌کنند و صاحب فرزندانی می‌شوند که در بعضی یا تمام ژنها با والدین خود مشترک هستند. در یک اقتصاد مبتنی بر بازار نیز تنواع و انتخاب رخ می‌دهد. ایده‌های نو به وسیلهٔ دانشمندان و مهندسین، مدیران دقیق رده‌های میانی در شرکت‌های بزرگ یا کارآفرینان شجاع شکل می‌گیرند. شکست‌ها کمتر و کمتر می شوند زیرا ایده‌های بد در بازار برای مدت طولانی باقی نمی مانند: برای موفقیت، باید محصولی تولید کنید که مشتری بخواهد بخرد و قیمت آن همهٔ هزینه‌ها را پوشش دهد و رقبا را نیز کنار بزند.

در یک اکوسیستم زیستی، یا در یک اقتصاد، قله‌ها دائماً در حال جابه‌جایی هستند- گاهی به آرامی، گاهی به سرعت. پولمن و سینگر از دور رقابت خارج شدند زیرا قله‌هایی که بر رویشان ایستاده بودند ناگهان ناپدید شدند. قله‌ای که هم‌اکنون مک‌دونالد اشغال کرده است مدتی است که به بقای خود ادامه می دهد و با ورود فناوری‌های جدید و ایجاد طعم‌های تازه، این قله به آرامی در حال جابه‌جایی است.

پیچیدگی حیرت‌آور در واکنش به پروسه‌ای ساده رخ می‌دهد: چند گونهٔ مختلف از همان چیزی که در اختیار دارید را امتحان کنید، شکست‌ها را حذف کنید، موفقیت‌ها را کپی کنید و روند انتخاب گزینه‌های مختلف را بارها و بارها تکرار کنید.

خوب بودن به تنهایی برای بقا و سوددهی کافی نیست؛ شما باید یکی از بهترین‌ها باشید. اینکه چرا این همه شرکت از دور رقابت خارج می‌شوند دقیقاً به همان دلیل است که ورزشکاران خیلی کمی به فینال المپیک راه می یابند. در یک اقتصاد بازار معمولاً در هر بخش تنها برای چند برنده فضا وجود دارد.. همه نمی‌توانند یکی از آن برنده‌ها باشند.

درست است، راهبرد بدی اتخاذ شده بود، اما آنچه واقعاً غیرقابل بخشش بود این است که رامسفلد از بهتر شدن اوضاع جلوگیری می‌کرد

از یک گروه متنوع تصمیمات بهتری به دست می‌آید. به این ترتیب طرز فکر جلوگیری از نظر مختلف، بسیار گمراه‌کننده است. بدترین چیزی که لیندون جانسون می‌توانست با آن روبرو شود اتفاق آراء بود

هیچ متخصص مسائل نظامی، نه حتی رئیس ستاد مشترک ارتش، در این جلسه حضور نداشتند. مک نامارا و جانسون هر دو به ارتش بی‌اعتماد بودند- در واقع جانسون بلافاصله بعد از آن که رئیس‌جمهور شد سه آجودان نظامی خود را برکنار کرد زیرا به گفتهٔ خودش «مزاحم کارم بودند».

با این وجود حتی زمانی که عملیات جنگی در حال شکست بود، تیم رامسفلد همچنان گوش‌های خود را پوشانده بودند.

وینستون چرچیل هشدارهای شدیدی در مورد به قدرت رسیدن هیتلر داد؛ و رهبری الهام‌بخش برای انگلستان در دوران جنگ بود. اما چرچیل به عنوان سیاست‌مدار مسئول نیروی ارتش انگلستان در جنگ جهانی اول، اصرار کرد نبرد ویرانگر گالیپولی به انجام برسد که در این بین جان ده‌ها هزار سرباز نیروهای متفق از دست رفت بدون اینکه موفقیتی به دست بیاید. در جنگ، سیاست و کسب وکار، با مشکلات پیچیده و دشمنانی روبرو می‌شویم که برای خودشان دارای طرح و برنامه هستند.

«وقتی راهنمایی یا دستوری وجود نداشت، خودتان حدس بزنید که دستورات چه می‌توانسته بوده باشد»...

آنها دریافتند اگر دانش‌آموزان مدارس چربی، شکر و نمک کمتر و سبزیجات و میوهٔ بیشتری مصرف کنند، کمتر مریض می‌شوند و عملکرد نسبتاً بهتری در درس علوم و زبان انگلیسی خواهند داشت. اگر این آزمایش به طور دقیق‌تری کنترل می‌شد نتایج قوی‌تری به دست می‌آمد، اما تا قبل از جیمی اولیور، هیچ‌کدام از سیاست‌مداران کشور تمایلی به انجام این آزمایش نشان نداده بودند.