بریده‌هایی از کتاب آتش زیر خاکستر

خوش به حال کیفم! خوش به حال صندلی! خوش به حال دیوارها و تابلوها! خوش به حال هر چیزی که می‌تواند سکوت و آرامش را در خود بگنجاند و با دیدن این همه تلخی در خود نشکند.

این فکر می‌کنم که بچه‌ها برخلاف آن چه ما فکر می‌کنیم، چقدر خوب مسائل را درک می‌کنند.

چطور می‌شود یک انسان، یک زن و یک موجود ماورائی و موجودی که تنها برای عشق ورزیدن و عشق آموختن آفریده شده، موجودی که سراپا ظرافت است و زیبایی بتواند این همه درد را یک جا در دل خود جای دهد؟

همان طور که مترسک، آدم نمی‌شود، هر مردی هم آقا و سرور نمی‌شود.