بریده‌هایی از کتاب حکمت روزانه موفقیت

اگر در برخورد با دیگران نیت درست و مسالمت‌آمیز داشته باشی، به مبدأ اصلی صلح و آرامش وصل خواهی شد. وقتی در حالت شکرگزاری و قدردانی باشی، این جهانِ باشکوه همه چیز را به‌وفور برایت فراهم خواهد کرد. اگر به‌طور معمول دیگران از وجود شما سوءاستفاده می‌کنند، به خاطر این است که با رفتار خود به آنها نشان داده‌اید که با مورد سوءاستفاده قرار گرفتن مشکلی ندارید. هدف چیزی نیست که بتوان آن را در مسیر پیدا کرد، بلکه او خودش درست زمانی که برایش آماده هستید شما را پیدا خواهد کرد. نه زودتر و نه دیرتر. طوری رفتار کن که گویی به هدفی که در زندگی به دنبالش هستی، رسیده‌ای. قیدوبندها، محدودیت‌ها و فکر امکان نتیجه نگرفتن را از ذهنت پاک کن.

در نهایت به این نتیجه می‌رسی که هر آنچه داشتنش به نظرت الزامی است، تو را درگیر خود می‌کند. جالب آن است که وقتی به این درک رسیدی، همان چیز خودبه‌خود برایت فراهم می‌شود. بالاترین حالت جهل و نادانی، رد کردن موضوعی است که درباره‌ی آن هیچ نمی‌دانیم. برای پیدا کردن هدف واقعی خود در زندگی باید بر این امر واقف بود: هدف را فقط در راه خدمت به دیگران می‌توان پیدا کرد و این هدف به چیزی فراتر از جسم، فکر و متعلقات مادی شخص مرتبط می‌شود در حین مرور زندگی خود، بدان که در هیچ کاری شکست نخورده‌ای. شکست فقط نوعی تصور ذهنی است.

جلب رضایت و خشنود ساختن همه، کاری بزرگ و غیرممکن است. در حقیقت اگر توانستید نیمی از اطرافیانتان را خوشحال کنید، نشان می‌دهد که در انجام این کار بزرگ موفق شده‌اید. عهد کنید که به وجود و هستی خودتان و هر آنچه که جهان هستی بر سر راهتان قرار می‌دهد، احترام بگذارید و ارزش واقعی آنها را درک کنید. اگر فکر می‌کنید انسان بدشانسی هستید، باید انتظارات و توقعاتی را که از زندگی دارید، تغییر دهید. تمام تلاشتان را بکنید تا نقطه‌ی تعادل را با توجه به هدف وخواسته‌هایتان پیدا کنید.

هر عاملی که باعث ناراحتی و پریشانی شخص می‌شود، ریشه در مشکلی درونی دارد، که هر کس فقط خودش می‌تواند آن را بشناسد، با آن دست و پنجه نرم کند و در نهایت آن مشکل را برطرف سازد. امکان برنده شدن در صد درصد مواقع، بستگی به این دارد که تا چه حد شکست خوردن را با بازنده بودن برابر بدانی. اگر محکم و بی‌پروا بودن را جزو صفات مهم می‌دانید ولی معمولاً در زندگی بدین شیوه رفتار نمی‌کنید و فاقد این صفات هستید، فقط همین امروز برای یک بار هم که شده مانند کسی رفتار کنید که از خود مطمئن است و توانایی‌هایش را باور دارد. بهتر است به‌جای اینکه دائما گذشته را در فکر خود مرور کنید، از تجربیات و وقایع آن درس بگیرید.

برای رسیدن به خواسته‌ها و آرزوها، باید به صدای درون توجه کرد و فکر را با نیت و خواسته‌های خود هم‌سو ساخت. وقتی عقیده و نظر دیگران آن‌قدر برایت اهمیت پیدا می‌کند که تو را از حرکت و پیشرفت باز می‌دارد ... در حقیقت این موضوع را پذیرفته‌ای که نظر دیگران درباره‌ی من، از باوری که نسبت به خودم دارم، مهم‌تر است. برای یافتن معنای عمیق‌تری از زندگی، نمی‌توان آن را در باورها و اعتقاداتی که از طرف دیگران به شما تحمیل شده است، پیدا کرد. برای این کار باید به درون خود فرو بروید. زندگی هیچ‌گاه خسته‌کننده و یک‌نواخت نیست، اما بعضی از انسان‌ها خودشان خستگی را انتخاب می‌کنند. خستگی و ملامت، تنها یک انتخاب است.

به خاطر داشته باش که تمام مشکلات و مسائلی که تا به امروز در زندگی با آنها مواجه شده‌ای، در هدایت و رساندن تو به موقعیت فعلی‌ات کمک کرده‌اند. هدف و معنای زندگی چیزی نیست که بتوان آن را در خارج از خود پیدا کرد. باید در درون جستجو کرد. درست همان‌طور که نمی‌توان به دنبال حقیقت گشت، زیرا حقیقت عاملی است که هر روز با آن زندگی می‌کنیم.

در تمام گوشه و کنار این دنیا، تو فردی بی‌نظیر و استثنایی هستی. از جمله بی‌فایده‌ترین و پوچ‌ترین احساسات در گذران زندگی، یکی احساس گناه نسبت به خطاها و اشتباهات گذشته و دیگری احساس نگرانی نسبت به آنچه در آینده امکان وقوع دارد، هستند. شکست نوعی قضاوت ساختگی و قابل تغییر است که از طرف دیگران بر ما تحمیل می‌شود. چرا نباید درباره‌ی کارهایی که تا به حال انجام نداده‌اید فکر کنید و فقط به دلیل اینکه تاکنون چنین کارهایی را تجربه نکرده‌اید، برای یک بار هم که شده تصمیم به انجام آنها بگیرید؟

داشتن برنامه برای رسیدن به موفقیت نادرست نیست. ولی گرفتار این برنامه شدن، در حقیقت نشان‌دهنده‌ی نوعی ایراد در نحوه‌ی تفکر است. پس نباید اجازه داد که این برنامه از خودمان بزرگ‌تر و پراهمیت‌تر شود. عادت‌ها را می‌توان با تکرار و تلقین یک رفتار جدید تغییر داد و البته این موضوع درباره‌ی عادت‌های فکری هم صدق می‌کند موفقیت و خوشبختی حق اولیه‌ای است که خداوند به هر کس، از جمله خود شما اعطا کرده است. از دید او هیچ‌کس در این کره‌ی خاکی از دیگری بالاتر نیست و همه یک‌سان و برابر هستند.

هر وقت خودت را به عنوان موجودی معنوی و گران‌بها باور کردی، ناخودآگاه تبدیل به کسی خواهی شد که می‌تواند موفقیت را در هر زمینه‌ای خلق کند. هیچ‌وقت این موضوع را فراموش نکن، همیشه نسبت به وظایفی که نسبت به خداوند داری و همچنین وظایفی که نسبت به خلق خدا داری، نیازمند و محتاج هستی. هیچ‌کس نمی‌تواند شما را ناراحت کند، هیچ‌کس نمی‌تواند شما را نگران کند، هیچ‌کس نمی‌تواند به احساسات شما لطمه بزند، در حقیقت تا خود شخص اجازه ندهد، هیچ‌کس نمی‌تواند باعث و بانی ایجاد احساسی خاص در درون او شود.

تو همیشه انسانی ارزش‌مند و قابل تحسین خواهی بود، نه به خاطر اینکه دیگران این‌طور می‌گویند و نه به خاطر اینکه پول زیادی درمی‌آوری ... فقط به خاطر اینکه ارزش و اهمیت خودت را پذیرفته‌ای. همیشه تصور کن که زندگی‌ای سرشار از موفقیت و خوشی داری، حتی اگر این خیال هنوز به واقعیت تبدیل نشده باشد. روح تو، که در فضای آرام درون جا دارد، متعلق به هیچ‌کس نیست جز خود تو، پس می‌توانی با او مشورت کنی، چرا که همیشه تو را در پیدا کردن جهت و مسیر درست راهنمایی خواهد کرد. در همه‌ی مواقع از جمله خوردن، ورزش کردن، بازی کردن، کار کردن، عشق ورزیدن و ... با خود و دیگران مهربان باش.

گذشت و بخشش بهترین و بزرگ‌ترین لطفی است که می‌توان در حق خود انجام داد. اگر نتوانستی این صفت را در خودت تحلیلی ببری، پس بهتر است رسیدن به موفقیت واقعی را هم فراموش کنی. باید بیاموزید که چگونه بین هدف خود در زندگی و انگیزه و محرک لازم آن، رقابت ایجاد کنید. آرامش درون، اطمینان، دل‌گرمی، نداشتن حب و بغض، سبک‌بار بودن و به‌اصطلاح آزادانه شناور بودن، همگی کلیدهای رسیدن به موفقیت در اکثر زمینه‌ها هستند. هر قدر محبت و علاقه را در وجودت بیشتر تحلیل ببری، به همان اندازه هم به‌طور ناخوداگاه، به دیگران با محبت بیشتری پاسخ خواهی داد.

وقتی برای محدودیت‌ها و نقاط ضعف خود دلیل می‌آوری و آنها را توجیه می‌کنی، در نهایت آنچه برایت باقی می‌ماند همان محدودیت‌ها و ضعف‌ها هستند. همه‌ی ما انسان‌ها با هم شریک هستیم. زندگی مسابقه‌ای نیست که در آن از لحاظ بهتر بودن یا بدتر بودن نسبت به دیگری، مورد قضاوت قرار بگیرید. انسان‌های نامحدود، یعنی انسان‌هایی که برای توانایی‌های خود محدودیتی تعریف نمی‌کنند، آن‌قدر قوی و مسلط بر زندگی هستند که می‌توانند با اعتماد به احساسات خود مانند یک بچه رفتاری ساده و خلاقانه داشته باشند، یا هر کاری که به نظرشان منطقی برسد را انجام دهند.

می‌توان تا آخر عمر یک جا نشست و به اشتباهات گذشته توأم با احساس گناه فکر کرد و غصه خورد، اما باید به این موضوع واقف بود که حتی کوچک‌ترین ذره‌ای از این ناراحتی و احساس گناه، باعث تغییر آنچه در گذشته اتفاق افتاده نخواهد شد. یکی از بالاترین مراحلی که در زندگی می‌توان به آن رسید، مرحله‌ای است که در آن مستقل و بدون وابستگی به نظرات مثبت دیگران زندگی کنی. تو از فکر قدرت‌مندی برخوردار هستی و مادامی که تمرکز فکر داشته باشی، می‌توانی هر غیرممکنی را ممکن سازی. اگر در حال حاضر نسبت به زندگی‌ات احساس نارضایتی می‌کنی، می‌توانم به‌طور حتم بگویم که این شرایط را خودت با به وجود آوردن قیدوبندهایی در مورد اینکه هر چیز باید مسیر خاص و درست خودش را طی کند، ایجاد کرده‌ای.

حس خوشبختی جزئی از وجود شماست و از طرز فکر شخص و دید او نسبت به زندگی ناشی می‌شود. با تغییر در نحوه‌ی تفکر و دید خود نسبت به مسائل، می‌توان افکار منفی را از ذهن دور کرد. هر کس خودش به‌تنهایی افکارش را انتخاب می‌کند. در کنترل احساسات، شخصاً اختیار تام داری ... پس لزومی ندارد در هنگام رویارویی با فردی عصبانی و انتقام‌جو، رفتار مشابهی از خودت بروز بدهی. از دو حال خارج نیست: یا امکان کنترل مسائل و اتفاقاتی که در زندگی می‌افتد را دارید ...، یا کنترل اتفاقات از دست شما خارج است. در حالت اول بهتر است از این امکان به‌نحو احسن استفاده کنید و در حالت دوم که از دست شما کاری ساخته نیست، بهتر است انرژی‌تان را با نگرانی هدر ندهید.

همچنان که تلاش و انرژی خود را در جهت به نتیجه رساندن عملی افزایش می‌دهی، مشاهده خواهی کرد که چگونه تصمیم و نیت، صورت خارجی به خود می‌گیرند و به واقعیت می‌پیوندند. وقتی دروناً به آرامش و احساسی مثبت نسبت به خود و زندگی‌ات رسیدی، آن‌گاه دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند تو را اداره و کنترل کند. از خودت محبت، تطابق، توازن و هماهنگی بروز بده و نقطه‌ی آرامش را برای جسم و روحت پیدا کن، سپس اجازه بده تا جهان هستی از بهترین راهی که خودش می‌داند، همه چیز را حل و فصل کند. از تمرکز کردن روی نداشته‌ها و کمبودهایت خودداری کن و نعمت‌ها و داشته‌هایت را در ذهن جمع‌آوری کن.