عدالت و حقیقت دو نقطهای هستند که ابزارهای ما برای رسیدن به آنها بسیار ناکافی است. اگر هم به نزدیک این مقاصد برسیم با این ابزارهای نارسا چنان گردی به پا میکنیم که در آن اشتباه بیشتر از حقیقت نمایان است.
عاطفه
۵۶۲. انسانها تنها بر دو گروهند: صالحینی که گمان میبرند گناهکارند و گناهکارانی که گمان میبرند صالحند.
A.mIr.1999
هرکس که به راز لذت بردن از مسائل بیآنکه به هنگام زوالشان دچار اندوه شود، پی ببرد، به شادی واقعی دست یافته است.
Anahita Jafarzadeh
تمام زندگانی ما بر این طریق میگذرد: در مبارزه علیه موانع مشخصی به دنبال آرامش هستیم، و هنگامی که آرامش به سراغمان میآید، پس از اندک مدتی غیر قابل تحمل میشود زیرا ایجاد کسالت مینماید؛ [در این صورت] باید از آن اجتناب ورزیده و طالب هیجان شویم.
Anahita Jafarzadeh
در باب عدالت راستین-چیزی که دیگر نداریم. اگر چنین عدالتی داشتیم نباید آن را بعنوان یک قاعده عادلانه که فرد میبایست از سنتهای سرزمین خود تبعیت نماید، تعریف میکردیم
Ahmad
انسانها نمیتوانند قدرت را تابع حق نمایند، حق را تابع قدرت مینمایند. از آن جا که نمیتوانند عدالت را گسترش دهند، به زور [یا استبداد] قناعت مینمایند، تا شاید این گونه حق وقدرت به همزیستی رسیده و به حکومت شهریاری نیک سیرت منجر شود.
Ahmad
هرکس که به راز لذت بردن از مسائل بیآنکه به هنگام زوالشان دچار اندوه شود، پی ببرد، به شادی واقعی دست یافته است.
Ahmad
همیشه در حال برنامه ریزی برای شادمانی هستیم، ناچارا هیچ گاه شاد نیستیم.
Ahmad
گذشته و اکنون وسیله ما هستند، آینده تنها پایان ماست.
Ahmad
تمام اصول و قواعد نیکی در جهان موجودند، صرفا کافی است آنها را به کار بندیم.
Bahareh Sh