بریده‌هایی از کتاب استثنا باشید!

مهارت شمارهٔ یک رهبران: به کار گرفتن شرکت‌ها، سازمان‌ها و نهادها به معنای ساختمان، پرونده، کامپیوتر، برگه‌های مالیاتی، میزان درآمد و هزینه‌ها نیستند، این‌ها مردمی هستند که برای مردم دیگر کار می‌کنند تا به هدفی مشترک دست یابند. پس شما رهبری مردم را در دست دارید نه مقداری کاغذ و دستگاه،

نشانهٔ شمارهٔ یک رهبران: امید رهبران را با امید می‌شناسند. مردم کسانی را رهبر می‌دانند که در تاریک‌ترین روزها به آن‌ها امید داده‌اند، کسانی که در سختی‌ها هم راه‌های چاره را می‌یابند و می‌توانند دیگران را در مسیرشان راهنمایی کنند. کسی که به آن‌ها نشان دهد امید شعار نیست، امید وجود دارد و خود نیز آن را یافته‌اند. رهبر کسی است که نشان داده است در سختی‌ها نیز می‌تواند راه‌حل یافت، می‌توان به فردا امیدوار بود و از دیروز عبور کرد.

خصوصیت شمارهٔ یک رهبران: اعتمادبه‌نفس اعتمادبه‌نفس اولین ویژگی مورد نیاز برای پیشروی در عرصهٔ اقتصاد است، بنابراین اگر می‌خواهید یک رهبر باشید و لازم است که رهبر باشید، اولین چیزی که لازم دارید اعتمادبه‌نفس است. شما نمی‌توانید بدون اعتمادبه‌نفس از افراد خود انتظار داشته باشید به شما اعتماد کنند.

اگر بتوانید کاری کنید که مردم رؤیای بیشتری داشته باشند، بیشتر بیاموزند و بیشتر عمل کنند، شما یک رهبر هستید

اگر در پی کسی هستید که بخواهد اسپانسر شما شود، ابتدا باید بدانید که اگر خود شما قرار بود این خدمات و این محصول را بخرید، اگر قرار بود اسپانسر کسی شوید، این فرد باید چه خصوصیاتی داشته باشد تا بتواند شما را تحت تأثیر خود قرار دهد؟ اگر شما خصوصیاتی ندارید که از دیگران انتظار دارید، چه کسی می‌تواند به شما اعتماد کند؟ شما فقط زمانی خواهید توانست افرادی را که می‌خواهید به دور خود جمع کنید که همان خصوصیات را در خود به وجود آورده باشید.

اولین وظیفهٔ شما این است که رفتارها و خصوصیاتی که از اطرافیان خود انتظار دارید در خود به وجود آورید یا ارتقا دهید. شما فقط زمانی می‌توانید افرادی با چنین خصوصیاتی را دور خود جمع کنید و از اطرافیان خود انتظار داشته باشید که چنین رفتارهایی را از خود نشان دهند که خودتان در اجرای آن‌ها مهارت یافته باشید

رهبران مسئولیت‌پذیرند رهبران بر این باورند که مسئولیت صددرصد نتایجی که از سازمان خود می‌گیرند بر عهدهٔ خودشان است.

رهبران کمک می‌کنند افراد خود را بهتر از آنچه هستند ببینند. برایان تریسی این‌گونه می‌گوید: «هنر رهبری دست یافتن به نتایج غیرعادی از طریق افراد عادی است.

رهبران از توانمندسازی افراد استفاده می‌کنند. رهبران استعدادها را کشف و آن‌ها را شکوفا می‌کنند. رهبران از بزرگ شدن افراد نمی‌ترسند، زیرا خود سریع‌تر از دیگران در حال رشد و ترقی هستند.

مدیران برای جلو راندن سازمان خود یا وعده می‌دهند یا تنبیه می‌کنند؛ اما رهبران انگیزه می‌بخشند.

کارکنان بیش از آنچه می‌توانند عمل نمی‌کنند، بیش از ساعات کاری خود کار نمی‌کنند، با سرعتی در حد آنچه از آن‌ها انتظار می‌رود راه نمی‌روند، معیار آن‌ها رهبرشان است، آن‌ها سرعت کار خود را با توجه به آنچه رهبرشان انجام می‌دهد تنظیم می‌کنند، به اندازهٔ او کار می‌کنند و به اندازهٔ او اشتیاق دارند. بنابراین شما می‌توانید با رهبری خانواده یا سازمانتان، آن را کامل تغییر دهید، رفتار، میزان بهره‌وری، میزان انگیزه و اشتیاق؛ همه چیز در سازمان شما با تغییر نحوهٔ مدیریت شما متحول خواهد شد.

مدیران و رؤسا برای اینکه افراد سازمانشان رفتار خوبی با دیگران داشته باشند و برای آن‌ها مشتری جلب کنند، به آن‌ها می‌گویند جلو بروید با افراد گوناگون رابطه برقرار کنید و محصولاتمان را معرفی کنید؛ اما رهبران می‌گویند بیایید برویم تا با افراد بیشتری سخن بگوییم و محصولاتمان را بیشتر معرفی کنیم. رهبران در کنار کارکنان خود هستند نه در بالای سرشان. رهبران پیش‌قدم هستند، آن کارهایی را انجام می‌دهند که ترسناک به نظر می‌رسند و ترس را می‌شکنند. زمانی که امیدی دیده نمی‌شود، زمانی که همه گیج هستند و نمی‌دانند چه باید کرد، این رهبران هستند که قدم جلو می‌گذارند. رئیس و مدیر دیگران را به جلو می‌رانند؛ اما رهبر می‌گوید بیایید برویم!

اگر می‌خواهید دیگران برایتان خوب کار کنند خودتان دست به کار شوید، خودتان بهتر کار کنید؛

رهبران الگوهای رفتاری هستند که دیگران با دیدنشان بی‌آنکه فکر کنند، بی‌آنکه زمانی را برای اندیشیدن اختصاص دهند و بی‌آنکه که تجزیه‌تحلیل کنند، بی‌درنگ می‌خواهند شبیه آن‌ها شوند. رهبران خود را در خط اول مبارزه قرار می‌دهند. خود پیش‌قدم می‌شوند، خود ابتدا می‌آموزند، خود انگیزه دارند، خود عمل می‌کنند و بدین‌شکل هیچ نیازی ندارند تا دیگران را وادار به عمل کنند، زیرا دیگران بدون آنکه از ایشان خواسته شود، خود جلو می‌آیند و می‌خواهند وارد عمل شوند و این اتفاقی است که هرگز برای کسانی که فقط از دیگران می‌خواهند کاری را انجام دهند، کاری که خود از انجامش ابا می‌کنند، نخواهد افتاد. مدیر وظایف را تقسیم می‌کند، ازاین‌رو تنها چیزی که دریافت می‌کند نتیجهٔ نصفه و نیمهٔ این وظایف است؛ اما رهبر خود جلو می‌رود، هدف را تعیین می‌کند، سخت‌ترین وظایف را بر عهده می‌گیرد، با انرژی جلو می‌رود، راه را تشریح می‌کند، فواید آن را برمی‌شمارد و دیگران با دیدن انگیزه و انرژی او آنچه را باید انجام دهند با جان و دل انجام می‌دهند تا بتوانند در رسیدن به یک هدف مشترک قدم بردارند.

ساختن رهبران به‌جای ساختن دنبال‌کنندگان دنیای امروز دنیای سرعت است. نمی‌توانید منتظر بمانید، زیرا شما را پشت‌سر خواهند گذاشت. برای اینکه سریع‌تر باشید باید تکثیر شوید، باید بتوانید افرادی مشابه خود تربیت کنید که به‌محض اینکه قدمی به جلو برداشتید جای خالی شما را پر کنند و سازمانتان را جلو ببرند. دیگر زمان آن گذشته است که همه چیز را در اختیار خود بگیرید، هر تصمیمی فقط با نظارت شما اتخاذ شود و اطلاعات را فقط برای خود ذخیره کنید. در دنیای امروز اطلاعاتی که دارید به‌سرعت ارزش خود را از دست می‌دهد و دست‌دوم می‌شود. شما باید اطلاعات جدید را فرا گیرید و اطلاعات قبلی را به فردی دیگر منتقل کنید که مجبور است کار سابق شما را انجام دهد. درجا زدن به معنای عقب‌رفتن است. هیچ موقعیتی برای مدت زمان طولانی باقی نخواهد ماند. شما باید جلو بروید و کسانی را داشته باشید که موقعیت‌های قبلی را پر کنند.

تمرکز، مدیریت منسوخ و قدیمی بر میزان افزایش درآمد به هر روش ممکن است. در این روش مهم نیست که شما چه محصولی تولید می‌کنید، باید فقط یک نیاز بیابید و برای آن خدمات یا محصولی را تولید کنید که مردم با کمک آن نیاز خود را رفع کنند. این روش در نگاه اول منطقی به نظر می‌رسد؛ اما هدف و معنایی که تولید می‌کنید اولین چیزی است که مشتریان شما با آن رابطه برقرار می‌کنند. شما باید یک هدف ویژه و مشترک با مشتریان خود بیابید.

در دنیای امروز دانش و هوش مالی امتیاز طراز اول رهبری نیست، بلکه اولین امتیاز، هوش احساسی است. در دنیای امروز این مهم نیست که شما چطور سازمان خود را رهبری می‌کنید، بلکه این مسئله اهمیت دارد که چقدر در سازمان خود مشارکت دارید.

مهم‌ترین و اولین دارایی شما، منابع انسانی است. شما برای ایجاد کسب‌وکار خود و فعالیت‌های اقتصادی‌تان بیش از اینکه به دستگاه‌های گوناگون نیاز داشته باشید به افرادی نیاز دارید که برای ارتقای این سازمان بکوشند. افرادی که در بین دو خط باریکی که شما برایشان تعیین کرده‌اید حرکت نکنند و از خلاقیت‌ها و توانایی‌هایشان به نفع خود و سازمانشان استفاده کنند. بیشترین سود را در دنیای امروز، سازمان‌هایی می‌برند که افرادی برای آن‌ها کار می‌کنند که خود را در سازمانشان سهیم می‌دانند و هرچه در توان دارند برای رشد و توسعه و شناساندن سازمانشان به دیگران انجام می‌دهند.

حقیقت این است که در دنیای امروز تغییرات بسیار سریع رخ می‌دهند؛ اما همهٔ این تغییرات در سه زمینهٔ اساسی رخ می‌دهند: تکنولوژی، جهانی‌سازی و اطلاعات!

حتی چارلز داروین نیز باور داشت که در میان گونه‌های مختلف، گونه‌ای که قوی‌تر یا باهوش‌تر است لزوماً باقی نخواهد ماند، بلکه گونه‌ای باقی می‌ماند که به تغییرات متناسب و درست پاسخ دهد. بنابراین، مهم نیست که چقدر باهوشید، مهم نیست که چقدر توانمندید، بدون آموختن مهارت‌هایی که بدان نیاز دارید، هرگز موفق نخواهید شد.