بریده‌هایی از کتاب آنچه واقعا اتفاق افتاد

پرزیدنت اوباما در سخنرانی وضعیت کشور در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد که بزرگترین تهدید کنونی سیاره تغییر اقلیم است. بزرگترین تهدید؟! سربازان داعشی سر ماموران بی‌گناه مسیحی را قطع می‌کنند. ائتلاف دشمنان در سوریه از دیکتاتوری حمایت می‌کنند که برای مردم خود از سلاح‌های شیمیایی استفاده می‌کند. میلیون‌ها آمریکایی وام‌هایی بیشتر از دارایی هایشان دارند و درآمد طبقه‌ی متوسط راکد است و بیش از ۴۰ میلیون شهروند زیر خط فقر زندگی می‌کنند. و رئیس‌جمهور ما بیشتر از همه دغدغه‌ی تغییر اقلیم را دارد؟ اگر برگردید و به تاریخ نگاه کنید می‌بینید که بزرگترین گردبادهایی که ما در این کشور داشته‌ایم در سال‌های ۱۹۸۰ رخ داده‌اند و بیشتر طوفان‌ها در سال‌های ۱۸۶۰ و ۷۰ رخ دادند. «تغییرات» شدید اقلیمی چیز جدیدی نیستند. ما حتی عصر یخی هم داشته‌ایم. فقط من اصلاً اعتقادی ندارم که آنها کار بشر باشند.

بچه‌های جوان و باهوش از همه جای دنیا به اینجا می‌آیند تا در کالج‌های ما درس بخوانند. آنها بهترین آموزش در جهان را دریافت می‌کنند. با افتخار فارغ التحصیل می‌شوند و ما به آنها یک دیپلم و یک بلیط هواپیما می‌دهیم. اشتباه آنها این است که افراد صادقی هستند- از قانون تبعیت می‌کنند. آنها می‌خواهند اینجا بمانند اما ما آنها را به کشورشان برمی گردانیم و در نهایت آنها از دانشی که اینجا کسب می‌کنند برای رقابت علیه ما استفاده می‌کنند.

شادترین کسانی که می‌شناسم کسانی هستند که خانواده‌های عالی و ارزش‌های واقعی دارند. این را به چشم دیده‌ام. از این بابت مطمئنم. کسانی که همسری بامحبت و فرزندانی که واقعاً دوستشان دارند داشته باشند افراد شادی هستند. مذهب هم نقش بزرگی در شادی دارد. کسانی که خدا را در زندگی‌شان داشته باشند شادی و رضایت بی‌نهایتی از ایمان خود به دست می‌آورند.

من شرایط خاصی را تعیین می‌کردم که باید با آن موافقت می‌شد اول از همه آزاد کردن چهار زندانی‌مان. با کمتر از ممنوعیت کامل تمام تسهیلات هسته‌ای‌شان، نابودی همه‌ی سانترفیوژهایشان و بازرسی‌های سایت هر زمان و هرکجا سازش نمی‌کردم.

من همیشه بزرگ فکر می‌کنم. با یک طرح برای ساخت بزرگترین، زیباترین و با کیفیت‌ترین پروژه‌ها شروع می‌کنم.

هرگاه هیجان زده شوم به نیرویی غیرقابل توقف تبدیل می‌شوم

من بزرگ فکر می‌کنم. هدف‌های بزرگی دارم و سپس مدام به سمت آن هدف حرکت می‌کنم- و فراتر از آن. در پایان ممکن هر آنچه می‌خواستم را به دست نیاورم- این را درک می‌کنم- اما هیچ وقت در اهداف اساسی که برایش تلاش می‌کنم کوتاه نمی‌آیم.

اگر شکست را بپذیرید آن وقت شکست خورده‌اید.

حرف من مثل یک قرارداد باارزش است-

من عاشق چالش‌های دشوار هستم. وقتی گفته می‌شود که کاری نشدنی است هیچ کس بهتر از من واکنش نشان نمی‌دهد

من هرر روز صبح بیدار می‌شوم و سرکار می‌روم. سخت کار می‌کنم، صادقم و فرد موفقی هستم. میلیاردها سرمایه‌ای که دارم؟ من پنی به پنی‌اش را درآوردم وقتی درآستانه‌ی شروع حرفه‌ام بودم پدرم هیچ‌وقت پول زیادی به من نمی‌داد اما اخلاق کاری فوق العاده‌ای به من داد. همیشه فرد متنفری را می‌بینم که می‌گوید پدرم هنگام شروع کار ۲۰۰ میلیون دلار پول به من داد. ای کاش همینطور بود!

این «سیاست امید» نیست. این «سیاست واقعیت» است که فقط یک تاجر قدرتمند مثل من می‌تواند بسطش دهد.

من هیچ‌وقت «امنیت» دریافت حقوق از دولت را نداشته‌ام. من کسی بودم که حقوق می‌دادم. همیشه هم آسان نبوده است.

من بهترین پاسخ ممکن را به هویت دادم: آن افراد احتمالاً تا یک سال دیگر حتی زنده نباشند

اخیرا مجری محافظه کار رادیو هاف هویت با من مصاحبه کرد. او مصاحبه‌ی مرا «بهترین مصاحبه در امریکا» نامید. این اتفاقی بود که افتاد: در طول برنامه او شروع کردن به پرسیدن مجموعه‌ای از سوالات درباره‌ی ژنرال ایرانی و رهبران تروریست مختلف. «من انتظار دارم رئیس‌جمهور آینده حسن نصرالله و ظواهری و الجولانی و البغدادی را بشناسد. تا به حال شده که بدون کارت امتیاز بازیکنان را بشناسی؟» چه سوال مسخره ای. فکر نمی‌کنم دانستن اسم تک تک رهبران تروریست بیش از یک سال قبل از انتخابات آزمونی مبنی بر صلاحیت داشتن کسی باشد

برخی از بهترین افرادی که می‌شناسم ژورنالیست هستند. آنها صادق، شایسته و سخت کوش هستند؛ آنها باعث افتخار حرفه‌شان هستند. اگر کار خطایی انجام دهم یا اشتباهی کنم آن را به درستی گزارش می‌کنند. من هیچ مشکلی با این موضوع ندارم. اشتباه است که مرا اذیت می‌کند نه گزارش دادن.

با ارتشی بسیار قدرتمندتر، آماده و مجهز متعهد شده‌ایم که با تک تک دشمنان‌مان مقابله کنیم. وقتی خط و مرزی تعیین می‌کنیم باید برای همه-مخصوصاً دشمنان‌مان- معنایی داشته باشد.

توضیح داده‌ام که چرا اوباماکر راه حلی پرهزینه و مضحک برای مصیبت مراقبت سلامت ماست و باید لغو شده و گزینه‌ی بسیار بهتری جایگزین آن شود. ما باید با ایجاد رقابت در بخش خصوصی بین شرکت‌های بیمه و با اجازه دادن به بیماران به انتخاب پزشک خانواده‌ای که می‌خواهند مشکل را حل کنیم. این برنامه‌ی بسیار بهتری خواهد بود و هزینه‌ی بسیار کمتری خواهد داشت- پزشکان بهتر، خدمات بهتر

ما دقیقاً تریلیون‌ها دلار در خاورمیانه هزینه کرده‌ایم بدون اینکه عملاً چیزی در ازایش به دست بیاوریم، تازه بهترین هم‌پیمان‌مان اسرائیل را هم ناخشنود کردیم. اتفاق بدتر اینکه درباب پیمانی بی‌ارزش و پرهزینه هسته‌ای با ایران (بهترین دوست کنونی روسیه) مذاکره کرده‌ایم با فرض اینکه به صلح جهانی و هماهنگی بهتری ختم شود. چنین اتفاقی نخواهد افتاد. درست به خلاف آن منجر خواهد شد.