بریده‌هایی از کتاب بهشت زیبای خدا، حقیقت دارد

انسان باید به دنبال آنچه هست باشد، نه آنچه تصور می‌کند باید باشد.

انسان باید به دنبال آنچه هست باشد، نه آنچه تصور می‌کند باید باشد.

در دنیایی که در جای جای آن، همگان اغلب از کمبود حمایت رنج می‌برند، خانواده‌ام همواره برایم منبع بی‌چون و چرای حمایت بوده است.

ذهن من، در حال تلاش برای جای دادن خود در کالبد زندگی فیزیکی و حد و مرزهای زمانی و مکانی، افکار تک‌بعدی، و محدودیت‌های ارتباطی آن بود. آنچه تا یک هفته پیش‌تر به عنوان تنها حالت ممکن زندگی می‌شناختم، اکنون خود را به شکل محدودیت‌هایی به شدت دشوار نشان می‌داد.

حال که به زمین بازگشته‌ام و هویت زمینی‌ام را به یاد می‌آوردم، بذر آن دانش فرازمینی، بار دیگر در وجودم دفن شده و نمی‌توانم به آن دست پیدا کنم.

عشق و شفقت بسیار فراتر از مفاهیم انتزاعی هستند که بسیاری از ما می‌پنداریم. عشق و شفقت واقعی بوده و اساس قلمرو معنوی‌مان می‌باشند.

یقین دارم که کاوش در جهان‌های والاتر روندی تدریجی دارد و لازمه‌ی آن این است که فرد، قبل از رفتن به مراحل بالاتر یا عمیق‌تر، از وابستگی‌های خود به مرحله‌ای که در آن است، رهایی یابد.

البته حال دیگر می‌دانستم. فهمیده بودم که جزئی از ذات الهی هستم و اینکه هیچ چیزی ــ مطلقآ هیچ چیزی ــ نمی‌تواند مرا از آن جدا کند. این گمان غلط که ما می‌توانیم به شکلی از خداوند جدا شویم، ریشه‌ی تمامی نگرانی‌هایمان در جهان است

برای آن‌هایی که هنوز در دام شک‌گرایی علمی هستند، کتاب ذهن تحول‌ناپذیر: روانشناسی در قرن بیست و یکم را که در سال ۲۰۰۷ منتشر شده است، پیشنهاد می‌کنم

رای زندگی کردن دو راه وجود دارد. یکی این است که باور کنید هیچ معجزه‌ای وجود ندارد و دیگری این‌که باور کنید همه‌چیز معجزه است.

ابعاد جهان مادی، در قیاس با قلمرو معنوی آن یعنی هوشیاری ــ که برخی آن را نیروی زندگی می‌نامند ــ هیچی بیش نیست. این جهان عظیم‌تر، به هیچ‌وجه در دوردست‌ها نیست؛ درواقع، دقیقآ همین‌جاست ــ درست همین‌جایی که من در حال تایپ کردن این جمله هستم و درست همان‌جایی که شما در حال خواندن آن

خبر خوب دیگر این است که لازمه‌ی آگاهی از آنچه در جهان‌های والاتر می‌گذرد، مرگ نیست، بلکه کارهایی‌ست که باید انجام دهید. کسب آگاهی درباره‌ی آن قلمرو از کتاب‌ها و سخنرانی‌ها، نقطه‌ی شروعی به حساب می‌آید، اما در آخر، برای پی بردن به حقایق، باید از طریق مراقبه و مناجات، در هوشیاری خود تعمق کنیم.

نیم قرن است که جراحان، به طور معمول، قلب را در جراحی قلب و گاهی در جراحی مغز و اعصاب به مدت چند دقیقه تا چند ساعت متوقف می‌کنند. در این موارد، هیچ‌گونه مرگ مغزی اتفاق نمی‌افتد. حتی کسی که در خیابان قلبش می‌ایستد ممکن است از آسیب به مغز در امان بماند، به این شرط که ظرف مدت چهار دقیقه پس از ایست قلبی، مورد احیاء قلبی ریوی قرار بگیرد و قلب بتواند به تدریج دوباره شروع به کار کند. تا زمانی که خون اکسیژنه به مغز برسد، مغز، و بنابراین شخص، زنده خواهند ماند، گرچه شاید شخص مدتی کوتاه بی‌هوش باشد.

این تفکر که چیزی جز این زندگی دنیوی و مادی اهمیت ندارد، مانند محبوس کردن خود در یک کمد کوچک و تصور این است که هیچ‌چیز دیگری خارج از آن وجود ندارد

برای زندگی کردن دو راه وجود دارد. یکی این است که باور کنید هیچ معجزه‌ای وجود ندارد و دیگری این‌که باور کنید همه‌چیز معجزه است. آلبرت آینشتاین (۱۹۵۵ ـ ۱۸۷۹)

موفقیت‌های تمدن غرب، هزینه‌ی هنگفتی را از نقطه‌نظر حیاتی‌ترین جزء وجودی انسان ــ یعنی روح ــ به جهان تحمیل کرده است. جوانب منفی تکنولوژی پیشرفته، از جمله جنگهای مدرن و قتل و خودکشی‌های نسنجیده، فروپاشی شهرها، آسیب به محیط‌زیست، تغییرات اساسی آب و هوایی و قطبی شدن منابع اقتصادی، به اندازه‌ی کافی بد هستند. بدتر از آن اینکه، تمرکز ما بر پیشرفت سریع علم و فناوری، بسیاری از ما را از درک معنا، لذت بردن از زندگی و نیز از دانستن اینکه زندگی‌مان چه نقشی در نظام بزرگ هستی دارد، نسبتآ بی‌بهره گذاشته است.

برای زندگی کردن دو راه وجود دارد. یکی این است که باور کنید هیچ معجزه‌ای وجود ندارد و دیگری این‌که باور کنید همه‌چیز معجزه است. آلبرت آینشتاین

شکل. وجود شیطان ضروری‌ست چرا که بدون آن، آزادی اراده غیرممکن است، و بدون آزادی اراده، هیچ رشدی، هیچ پیشرفتی و هیچ شانسی برای تبدیل‌شدنمان به آنچه خداوند میل دارد، وجود نخواهد داشت.

باید اراده کنم که از آنچه هستم دل بکنم تا بتوانم آنچه می‌خواهم شوم. آلبرت آینشتاین

لازمه‌ی آگاهی از آنچه در جهان‌های والاتر می‌گذرد، مرگ نیست، بلکه کارهایی‌ست که باید انجام دهید. کسب آگاهی درباره‌ی آن قلمرو از کتاب‌ها و سخنرانی‌ها، نقطه‌ی شروعی به حساب می‌آید، اما در آخر، برای پی بردن به حقایق، باید از طریق مراقبه و مناجات، در هوشیاری خود تعمق کنیم. مراقبه به شکل‌های مختلف صورت می‌گیرد. از وقتی به این جهان بازگشتم، مفیدترین مراقبه برای من روشی بود که توسط رابرت مونرو، بنیانگذار مؤسسه‌ی مونرو در ناحیه‌ی فابر ویرجینیا ارائه شده است. تنها اصل تمرینات مراقبه‌ی مونرو این است: «من فراتر از جسم مادی‌ام هستم.» پذیرش این اصل ساده پیامدهای عمیقی دارد.