بریده‌هایی از کتاب بهشت زیبای خدا، حقیقت دارد

باید اراده کنم که از آنچه هستم دل بکنم تا بتوانم آنچه می‌خواهم شوم. آلبرت آینشتاین

وجود شیطان ضروری‌ست چرا که بدون آن، آزادی اراده غیرممکن است، و بدون آزادی اراده، هیچ رشدی، هیچ پیشرفتی و هیچ شانسی برای تبدیل‌شدنمان به آنچه خداوند میل دارد، وجود نخواهد داشت.

دو راه برای فریب خوردن وجود دارد. یکی باور آن چیزی‌ست که حقیقت ندارد و دیگری نپذیرفتن حقیقت است. سورن کرکگارد

وجود شیطان ضروری‌ست چرا که بدون آن، آزادی اراده غیرممکن است، و بدون آزادی اراده، هیچ رشدی، هیچ پیشرفتی و هیچ شانسی برای تبدیل‌شدنمان به آنچه خداوند میل دارد، وجود نخواهد داشت.

عشق صرفآ مهم‌ترین حقیقت احساسی نیست، بلکه مهم‌ترین حقیقت علمی نیز هست.

هر زمانی که به من بیندیشی، من همین‌جا هستم

این زندگی بی‌معنی نیست، اما ما بیش‌تر اوقات آن را بی‌معنی تلقی می‌کنیم.

در تاریکی فراگیر فضای مادی، زمین را همچون یک نقطه آبی کمرنگ می‌دیدم. می‌توانستم ببینم که زمین جایی‌ست که خیر و شر درهم آمیخته‌اند و این یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن به شمار می‌آید. حتی روی زمین هم خیر بسیار بیش‌تر از شر است، اما زمین جایی‌ست که شر مجاز به نفوذ و گسترش است. البته این اتفاق در سطوح والاتر، کاملا غیرممکن است. شر، گاهی می‌تواند در این جهان بر خیر برتری داشته باشد و این پیامد طبیعی نعمت اختیار است که خالق به ما داده است. ذرات کوچکی از شر در سراسر جهان پراکنده شده‌اند، اما مجموع بدی‌های موجود در این جهان، در مقایسه با خوبی، فراوانی، امید، و عشق بی‌قید و شرطی که جهان با آن سیراب شده، مانند دانه‌ای از شن در یک ساحل پهناور است. ساختار اصلی این جهان بر پایه‌ی عشق و مقبولیت است و هر چیزی که این ویژگی‌ها را نداشته باشد، به سرعت و به وضوح از آن حذف می‌شود.

انسان باید به دنبال آنچه هست باشد، نه آنچه تصور می‌کند باید باشد. آلبرت آینشتاین (۱۹۵۵ ـ ۱۸۷۹)

لحظاتی قبل از ترک اورژانس و پس از دو ساعت ناله‌های بلند و حیوان‌گونه‌ی بدون وقفه، آرام گرفتم. سپس به ناگاه و به شکلی غیرمنتظره، سه کلمه را فریاد زدم. این کلمات کاملا واضح بودند و توسط تمام پزشکان و پرستاران حاضر و همین‌طور هالی شنیده شدند که چند قدمی دورتر، پشت پرده ایستاده بودند. «خدایا، کمکم کن!»

زندگی در این جهان بسیار مهم است چرا که نقش ما در اینجا حرکت به سوی ذاتی ملکوتی‌ست و مخلوقاتی در جهان‌های والاتر، نظاره‌گر صعودمان هستند.

هرچند مغز مکانیسمی بسیار شگفت‌انگیز است، آنچه آن روز مرا نجات داد، مغزم نبود. آنچه مرا در لحظه‌ی باز شدن چترچاک تحریک کرد، چیزی به غیر از مغزم بود، قسمتی ژرف‌تر از وجودم. قسمتی که می‌تواند بسیار سریع عمل کند و مثل مغز و جسم، در بند زمان نیست. و این همان قسمت از وجودم بود که مرا در دوران کودکی شیفته‌ی آسمان‌ها کرده بود. این نه‌تنها هوشمندترین، بلکه عمیق‌ترین قسمت از وجود ماست. با این‌حال، در بخشی اعظم از دوران بزرگسالی‌ام، آن را باور نداشتم. اما اکنون دیگر باور دارم

من معتقدم که معمای حیات بشر دستخوش ساده‌سازی‌های علمی گشته چرا که علم، ماتریالیسم و الگوهای فعالیت‌های عصبی را منشأ بعد معنوی انسان معرفی می‌کند. این باور، خرافه‌ای بیش نیست... ما باید بپذیریم که موجوداتی معنوی هستیم و روح‌هایمان ساکن دنیایی معنوی هستند و البته از سوی دیگر، موجوداتی مادی هستیم و بدن‌ها و مغزهایمان در دنیایی مادی سکونت می‌کنند. سر جان سی. اکلس (۱۹۰۳ ــ ۱۹۹۷)

اگر واقعآ در جستجوی حقیقت باشید، لازم است که حداقل یک بار در زندگی، تا حد امکان، به همه‌چیز شک کنید. رنه دکارت (۱۵۹۶ ـ ۱۶۵۰)

وجود شیطان ضروری‌ست چرا که بدون آن، آزادی اراده غیرممکن است، و بدون آزادی اراده، هیچ رشدی، هیچ پیشرفتی و هیچ شانسی برای تبدیل‌شدنمان به آنچه خداوند میل دارد، وجود نخواهد داشت.

برای زندگی کردن دو راه وجود دارد. یکی این است که باور کنید هیچ معجزه‌ای وجود ندارد و دیگری این‌که باور کنید همه‌چیز معجزه است. آلبرت آینشتاین (۱۹۵۵ ـ ۱۸۷۹)

تمام احساسات انسانی وجود دارند، اما عمیق‌تر و وسیع‌تر هستند و علاوه بر درون فرد، بیرون او را نیز دربرمی‌گیرند. تصور کنید در زندگی دنیوی‌تان، هر بار که حالتان دگرگون شود، شرایط آب و هوایی نیز بلافاصله تغییر کند. اشک‌های‌تان مسبب بارانی سیل‌آسا شده و خوشحالی‌تان باعث شود که ابرها به سرعت ناپدید شوند.

در چهار ماهگی به فرزندی گرفته شده‌ام، و اینکه مادر واقعی‌ام هنگام به دنیا آوردن من در سال ۱۹۵۳، مجرد، شانزده ساله و دانش‌آموز سال دوم دبیرستان بوده، بزرگ شدم. دوست پسر مادرم نیز که خود دانش‌آموز سال آخری بود.

خالق ما، تک‌تک‌مان را عمیقآ شناخته و مراقب‌مان است و به ما، بیش‌ازحد درک و تصورمان، ارج می‌نهد. این حقیقت و آگاهی دیگر نباید به عنوان یک راز باقی بماند.

برای زندگی کردن دو راه وجود دارد. یکی این است که باور کنید هیچ معجزه‌ای وجود ندارد و دیگری این‌که باور کنید همه‌چیز معجزه است. آلبرت آینشتاین (۱۹۵۵ ـ ۱۸۷۹)