بریده‌هایی از کتاب چرا حجاب؟

شخصی از عابدی پرسید: تقوا را برای من توصیف کن. عابد گفت: اگر در زمین خارستان قدم بزنی، چه سازی؟ گفت: با ملاحظه و احتیاط قدم برمی‌دارم تا خاری به پایم نرود. عابد گفت: اگر در دنیا چنین کنی، تقوا خواهی یافت.

خوشبختی و سعادت مردم وابسته به تقواست و تقوا ممکن نیست، مگر اینکه انسان گناه را بشناسد و از آن دوری کند.

تقوا یعنی کوشش فراوان برای نگهداری خویشتن و انجام کارهای سودمند.

وقتی زنان جامعه به فواید رعایت حجاب و مضرّات عدم رعایت آن آگاه شدند، آن وقت می‌توان انتظار جامعه‌ای سالم را داشت.

عجب یعنی اینکه انسان از خودش و کارهای خودش خوشش بیاید.

حیا یعنی شرم، حیا یعنی اینکه انسان از ترسِ ملامت دیگران از انجام کاری خودداری و پرهیز کند.

در قسمتی از برنامه‌های استعمار پیر انگلیس این طور آمده است: «باید کوشش فراوان کرد تا زنان مسلمان را نسبت به امر حجاب بی‌میل نمود و در عوض آنها را به بی‌حجابی و رها کردن چادر علاقه‌مند ساخت. باید با دلایل و شواهد تاریخی ثابت کنیم که حجاب و پوشش از دوران بنی‌عبّاس متداول شده است و صددرصد مورد تأیید اسلام نیست. باید گفته شود که مردم، همسران پیامبر را بدون حجاب می‌دیده‌اند و زنان صدر اسلام در تمام مراحل زندگی و در تمام کارها دوش به دوش مردان فعالیت داشته‌اند. پس از آن که با تبلیغات وسیع حجاب از میان رفت، مأموران ما وظیفه دارند که جوانان را به عشق‌بازی و روابط جنسی نامشروع با زنان عریان غیرمسلمان تشویق کنند. این زنان باید کاملا بی‌حجاب ظاهر شوند تا الگویی برای زنان باشند.»

آیا این درست است که در مقام یک نظاره‌گر نسبت به جنبه‌های مختلف تهاجم فرهنگی ساکت بنشینیم؟

پیامبر (ص) می‌فرمایند: (ثَلاثَةٌ مَنْ کنَّ فیهِ یسْتَکمِلُ ایمانَهُ: رَجُلٌ لایخافُ فِی اللّهِ لَوْمَةَ لائِمٍ...) «سه چیز است که در هر که باشد، ایمان او کامل است: ۱ ـ کسی که در کار خدا از ملامت‌گران بیم ندارد. ۲ ـ در کار خویش ریا نمی‌کند. ۳ ـ اگر دو کار پیش آید که یکی مربوط به دنیا و دیگری مربوط به آخرت است، کار آخرت را به دنیا ترجیح دهد.»

زنانی که همچون یک تابلوی زیبای نقّاشی در معرض دید بینندگان بیمار قرار می‌گیرند، نه تنها نمی‌توانند خریدار واقعی برای زیبایی‌های طبیعی خود به دست آورند، بلکه روز به روز مورد نفرت افراد جامعه قرار می‌گیرند و مردم از آنها فاصله می‌گیرند، اگر چه ممکن است برخی افراد به آنها لبخند بزنند و آنها را به میهمانی شرم‌آورِ نگاه‌های به ظاهر مهربان دعوت کنند؛ ولی اگر زنی فاقد ارزش‌های اخلاقی شد، اگر خود را با طلا و نقره هم بپوشاند، باز هم نمی‌تواند ذرّه‌ای از مقام و منزلت از دست رفتهٔ خویش را به دست آورد. لباس‌های فاخر و گرانبها هرگز نمی‌تواند برای زنان ارزش‌آفرین باشد، ارزش‌آفرینی را باید در مقولهٔ حجاب بررسی کرد.

چیست این آرایش و الگو و مد چیست این سرگشتگی در کار خود چیست این پیراهن و شلوار تنگ چیست این تن‌پوش هفتاد و دو رنگ گر چه دارد شیوه‌های رنگ رنگ من به جز عبرت نگیرم از فرنگ ای به تقلیدش اسیر، آزاد شو دامن قرآن بگیر، آزاد شو «اقبال لاهوری»

تا از این تقلید بیرون نیایید، نمی‌توانید آدم باشید و نه می‌توانید مستقل باشید.

و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) می‌فرماید: «تا این خانم‌ها (شما را نمی‌گویم، شما توده هستید، آن خانم‌ها را می‌گویم) تا این‌ها توجّهشان به این است که فلان چیز باید، فلان مد از غرب به اینجا بیاید، فلان زینت باید از آنجا به اینجا سرایت بکند، تا یک چیزی آنجا پیدا می‌شود، اینجا هم تقلید می‌کنند. تا از این تقلید بیرون نیایید، نمی‌توانید آدم باشید و نه می‌توانید مستقل باشید. اگر بخواهید شما را به اینکه یک ملّتی هستید، بشناسند و بشوید یک ملّت، از این تقلید غرب باید دست بردارید، تا در این تقلید هستید، آرزوی استقلال را نکنید.»

زنانی که به بی‌حجابی تمایل دارند، در حقیقت دارند مروارید وجود خود را در معرض دیدگان آلوده قرار می‌دهند. اگر این زنان یک لحظه با خود بیندیشند و شخصیت‌های زنان نمونهٔ تاریخ را مورد مطالعه قرار دهند، به روشنی خواهند فهمید که: با گذشت هزار و چهارصد سال از شهادت بانوی بزرگ اسلام، سرور زنان عالم، حضرت فاطمهٔ زهرا (س) هنوز نام و رفتار آن حضرت زنده و پویاست و هر روز که می‌گذرد افکار نیکوی فاطمهٔ زهرا (س) گویاتر و نمایان‌تر می‌شود. آیا این چنین شخصیتی نمی‌تواند الگوی زندگی باشد؟

آیا تقلید از کشورهای اروپایی و غیرمسلمان در زمینهٔ نوع پوشش، بزرگی و افتخار است؟

آیا بهتر نیست که خود دختران مسلمان، فرهنگ حجاب و پوشش اسلامی را به بیرون از مرزها معرفی کنند و آنها را تحت تأثیر فرهنگ خود قرار دهند؟

چرا دختران مسلمان فرهنگ بی‌حجابی را از کشورهای اروپایی و غربی یاد می‌گیرند؟ و خود را همچون یک عروسک بی‌اختیار وسیلهٔ تبلیغ نوع پوشش غرب می‌کنند؟

آیا پسندیده است که یک دختر مسلمان که خود الگویی چون فاطمهٔ زهرا (س) دارد، از بازیگران غربی با لباس‌ها و وضعیت آن چنانی تقلید کند؟

«کسی که چشم خود را به آنچه در دست دیگران است بدوزد، همیشه اندوهگین و غمناک خواهد بود و هرگز آتش خشم در دل او فرو نمی‌نشیند.»

«هرگز چشم خود را به نعمت‌های مادّی که به گروه‌هایی از آنها داده‌ایم، میفکن که این‌ها شکوفه‌های زندگی دنیاست و برای آن است که آنان را با آن بیازماییم و روزی پروردگارت بهتر و پایدارتر است.»