بریده‌هایی از کتاب هزار خورشید تابان

خداوند مشرق و مغرب است. پس به هر طرف رو بیاوری مقصد، خود اوست

عشق سوتفاهم و ویرانگر است

تنها دشمنی که یک افغان نمی‌تواند شکست بدهد، خودش است.

هیچ چیزی به اندازهٔ انتظار کشیدن، سخت نیست.

من بزرگ شدهٔ جایی هستم که یک نگاه ناپاک، یک کلمهٔ بی ربط، باعث می‌شود که حتی خون یک نفر ریخته شود. من اهل جایی هستم که مرد، صورت زنش را فقط برای خودش می‌داند

لاک نمی‌زنید، اگر ناخن‌هایتان لاک داشته باشد، یک انگشت شما قطع می‌شود.

زمان نابخشودنی‌ترین آتش است

هر دانهٔ برف آه پر غم و غصهٔ زنی در گوشه‌ای از دنیاست و هر آهی به آسمان می‌رود و ابر می‌شود و بعد به صورت دانه‌های کوچک روی سر مردم می‌آید.

همان‌طور که همیشه عقربهٔ قطب‌نما سمت شمال را نشان می‌دهد، انگشت اتهام مردها هم همیشه به سمت زن‌هاست، مریم این را همیشه یادت باشد.

انگشت اتهام مرد مانند عقربهٔ قطب نما که شمال را نشان می‌دهد، همیشه زنی را پیدا می‌کند

«تو فقط باید یک چیز یاد بگیری، آن هم این است؛ تحمل کردن...» مریم گفت: «ننه، چی را تحمل کنم؟» ننه گفت: «نمی‌خواهد دلواپس این بشوی، خیالت راحت، از نظر گرفتاری چیزی کم و کسر نخواهی داشت.»

به طرز رقت‌انگیزی گیج و تقریباً بی آزار بود. مانند کسی که بدون اعتراضی خفتی را که زندگی نصیبش کرده را پذیرفته. کمی که رام بودنش همدردی و تحسین را بر می‌انگیخت.

. قبل از مرگ پدر و مادرش و عوض شدن زندگی‌اش، لیلا هیچ وقت تصور نمی‌کرد که بدن انسان بتواند در برابر این همه کتک خوردن و رذالت طاقت بیاورد و به کار خود ادامه بدهد.

عشق سوتفاهم و ویرانگر است و همدستش امید سرابی است جفا پیشه و هر موقع که این در گل سمی در آن کشتزار جوانه می‌زد، مریم آن‌ها را ریشه کن می‌کرد.

طالب جوان گفت: «خداوند، ما را متفاوت آفریده، ما مردها و شما زن‌ها. مغزهای ما با هم متفاوتند. شما نمی‌توانید مانند ما فکر کنید، علم پزشکی غرب این حرف را ثابت کرده به خاطر همین ما در برابر یک شاهد مرد، دو شاهد زن نیاز داریم.»

«یک بار دیگر این کار را بکنید، حسابتان را می‌رسم. به خدا و پیغمبر قسم می‌خورم که پیدایتان می‌کنم و موقعی که پیدا کردم، در این کشور نفرین شده هیچ دادگاهی وجود ندارد که مرا مجبور کند برای کاری که می‌کنم حساب پس بدهم. اول نوبت مریم بعد دختره، و بعد تو. مجبورت می‌کنم شاهد کارم باشی، می‌فهمی؟ مجبورت می‌کنم با چشم‌های خودت ببینی.»

«می‌دانی، برای تبرئه کردن و بی‌گناه جلوه دادن خودش، به زن‌هایش چی گفت؟ گفت که من ازش خواستم، من مقصرم و بهش خودم را تحمیل کرده‌ام، می‌بینی؟ این معنی زن بودن در این دنیاست.»

مسعود در اروپا در مورد اردوگاه‌های تروریستی در افغانستان به غرب هشدار داد و از ایالات متحده درخواست کرده بود که او را در مبارزه با طالبان کمک کنند. او گفته بود: «اگر پرزیدنت بوش کمک ما نکند، به زودی تروریست‌ها به اروپا و ایالات متحد آسیب می‌رسانند.»

عشق سوتفاهم و ویرانگر است

روند بازسازی آرام پیش می‌رود، فساد فراوان است، طالبان در حال تجدید قوا هستند و برای انتقام خیلی زود برمی‌گردند و به زودی دنیا، افغانستان را فراموش می‌کند. این ابیات یکی از غزلیات حافظ است که او دوست دارد: یوسف گم کشته باز آید به کنعان، غم مخور کلبهٔ احزان شود روزی گلستان، غم مخور ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور