بریده‌هایی از کتاب هرگز فراموش نشوید

افراد فراموش‌نشدنی با دیدگاهشان سخن می‌گویند. درنهایت، حیرت اغلب درمی‌یابیم که مهم نیست آن‌ها چه می‌کنند یا چه خواهند کرد، بلکه آنچه می‌بینند مهم است. آن‌ها از دنیا تصویری ترسیم می‌کنند که دیگران نمی‌توانند آن را تجسم کنند اما با بیان واژگان آن را با دیگران تقسیم می‌کنند.

اگر انسان بودن جبران همه عذاب‌ها و سختی‌های زندگی خاکی است، پس باید مفهومی والاتر از نوع بشر داشته باشد. درحقیقت مسئله آگاهی است.

«اگر درباره موضوعی نگران هستید، سه کار را انجام دهید: اول، از خود بپرسید بدترین شرایطی که ممکن است رخ دهد چیست؟ دوم، خود را برای پذیرش آن نتیجه در صورت لزوم آماده کنید. سوم، با آرامش اقدام به بهتر کردن شرایط بد کنید.»

زندگی چیزی است که شما از آن می‌سازید. هر اتفاقی که در گذشته و آینده‌تان ممکن است رخ دهد، تحت کنترل چیزی است که اکنون انجام می‌دهید. همه چیز بستگی به انتخاب شما در هر روز و هر لحظه دارد.

کتاب مقدس: «نان خود را به آب بیندازید، یقیناً پس از چند روز آن را بازخواهید یافت.» این خردمندانه‌ترین کلامی است که تاکنون درباره پول و قدرشناسی نوشته شده است.

در میان تمام مهارت‌های ارتباطی، گوش دادن مؤثر می‌تواند بیشترین تفاوت را در رابطه‌های شما با دیگران ایجاد کند.

کارمندانی که شغل خود و انتظاراتی را که از ایشان می‌رود درک کرده‌اند، بیشتر مستعد خلاقیت و لذت بردن از کار خود هستند.

مزیت شخصیت والای کندی بدین دلیل بود که آرام، خونسرد و تحت کنترل به نظر می‌رسید.

اگر بتوانی با گروه عوام سخن گویی و فضیلت خویش را حفظ کنی، یا با شاهان قدم برداری ـ بی‌آنکه نزدیکی با خلق را از دست دهی؛ اگر نه دشمنان بتوانند تو را آزرده کنند و نه دوستان؛ اگر همه آدمیان در چشم تو گرامی باشند، لیکن نه هیچ‌یک بیش از اندازه؛ اگر بتوانی دقیقه‌ای بی‌امان را گران‌بار کنی از شصت ثانیه‌ای که هریک سزاوار راهی است که پیموده، جهان و هرچه در اوست ازآنِ توست، و ـ از این افزون‌تر ـ تو مرد هستی، ای فرزند من

ما به دلایلی تمایل داریم خود را کمتر از آنچه هستیم ببینیم. همچنین مایلیم نسبت به آنچه مردم درباره ما می‌اندیشند به خود دیدگاهی فرومایه داشته باشیم. ممکن است علت امر این باشد که نمی‌خواهیم خودپسند به نظر برسیم یا اینکه نمی‌خواهیم تصویر شخصی خود را به قیمت فدا کردن دیگران ترفیع دهیم؛ اما یقیناً پایین آوردن خودتان شیوه خوبی برای پیشروی نیست. پس همین الان درک کنید که شما لیاقت دارید نسبت به گذشته درباره خودتان به شیوه بسیار بهتر بیندیشید

کافی است به‌جای تمرکز روی آنچه نباید اشتباه انجام دهید، روی آنچه می‌توانید درست انجام دهید تمرکز کنید. برای این کار شما به آگاهی از نقاط قوت و ضعفتان نیاز دارید، باید با فراست حس همکاری‌تان را تا حد امکان افزایش دهید و بیش از هرچیز به الهام‌بخشی نیاز دارید.

به خود تعهد دهید از انتقاد، سرزنش و شکایت بپرهیزید. ختم کلام، چرا این کار را بکنید؟ خب، آیا شما از شنیدن شِکوه و شکایت دیگران لذت می‌برید؟ آیا شنیدن سرزنش کسی شما را عزیز می‌کند؟ آیا شنیدن یک رشته انتقادات از سوی فردی، شما را مایل به تأثیرپذیری مثبت از او خواهد کرد؟ به عقیده من پاسخ این سؤالات بدیهی است.

وقتی کسی حرفی می‌زند که شما با آن مخالفید، چگونه واکنش نشان می‌دهید؟ آیا افراد یا موضوعات خاص را فوراً تحریک‌کننده می‌یابید؟ هریک از ما نقاط‌ضعفی داریم؛ اما باز تأکید می‌کنیم که یکی از مهم‌ترین وجوه شخصیت والا تحت کنترل بودن و قبول مسئولیت است. وقتی کسی چیزی می‌گوید که کاملاً بی‌ربط به نظر می‌رسد، قطعاً شخصی ناآگاه است؛ اما این وظیفه شما نیست که دنیا را آگاه کنید. وظیفه شما این است که با آرامش، خونسردی، نظارت و در یک کلام با «شخصیت والا» پاسخ دهید.

میل به راضی کردن دیگران به هر قیمت و معتبر ساختن این حس با تصدیق و ستایش. سزاوار و پذیرا شناخته شدن می‌تواند انگیزه‌ای ارزشمند باشد، اما نه زمانی که شما نیاز به تأیید دیگران دارید. همین‌طور خوب است که با آرزوهای دیگران منطبق باشیم، اما نه وقتی که این باور اساسی در ما باشد که «به حد کافی خوب» نیستیم مگر آنکه دیگران از ما راضی باشند.

حس ضرورت و نیاز شدید به «در تقدم» بودن در هر زمان. درحالی‌که تعداد مشخصی از افراد بسیار موفق از ابتدا مشهور شناخته شده‌اند، اکثریت باقی‌مانده این‌طور نبوده‌اند. نیاز به شناخته شدن به عنوان «جوان‌ترین میلیونر» یا «بهترین اجراکننده زیر سی سال» دامی است که هیچ‌کس نباید اسیر آن شود؛ اما همچنان بسیاری افراد در این دام می‌افتند.

جان اف. کندی در سخنرانی ابتدایی‌اش در سال ۱۹۶۱ گفت: «نپرسید کشورتان چه کاری می‌تواند برای شما انجام دهد، بپرسید شما چه کاری می‌توانید برای کشورتان انجام دهید.» چرا این گفته فراموش‌نشدنی بود؟ چرا کندی فراموش‌نشدنی بود؟ او از امریکایی‌ها خواست که نه پیروش باشند و نه رهبر. او مردم امریکا را به چالش کشید تا خدمت کنند.