کتاب برداشتی منظوم از دعای پرفیض کمیل (با ترجمه و معانی منثور و منظوم فارسی)

اِلهی وَرَبّی، مَنْ لی غَیْرُکَ

و گیرم که ای معبود من حرارت آتشت را تحمّل کنم اما چگونه چشم پوشیدن از بزرگواریت را بر خود هموار سازم* یا چگونه در میان آتش بمانم با اینکه امّید عفو تو را دارم

اِلهی وَرَبّی، مَنْ لی غَیْرُک

ندارم جز تو من پشت و پناهی تو خود بر حال زار من گواهی

ای پروردگار من بر ناتوانی بدنم و نازکی پوست تنم و باریکی استخوانم رحم کن، ای کسی که آغاز کردی به آفرینش من وبه‌یاد من و بپرورشم و به احسان و خوراک دادنم

گیرم که ای معبود و آقا و مولا و پروردگارم، من بر عذاب تو صبر کنم، اما چگونه بر دوری از تو طاقت آورم

ای کسی که تکیه‌گاهم او است ای کسی‌که شکایت احوال خویش به درگاه او برم

ای مولای من پس چگونه در عذاب بماند با اینکه به بردباری سابقه دارت چشم امّید دارد،

دلم را به دوستیت بی‌قرار و شیدا و با اجابت نیکت بر من منّت بنه، و لغزشم را نادیده گیر و گناهم را بیامرز* دلم از عشق خود بی‌تاب فرما اجابت کن دعا و حاجتم را ز لغزش‌های من بگذر ز رحمت گناهم را ببخش و کن کفایت

دلم را به دوستیت بی‌قرار و شیدا و با اجابت نیکت بر من منّت بنه، و لغزشم را نادیده گیر و گناهم را بیامرز* دلم از عشق خود بی‌تاب فرما اجابت کن دعا و حاجتم را ز لغزش‌های من بگذر ز رحمت گناهم را ببخش و کن کفایت