بریده‌هایی از کتاب دوست مرحوم من

بعضی‌ها هستند که غیبت‌شان دلیل خوبی برای شادی و حتی سرمستی است.

جهان از هوس ساخته شده است و یکی از مهم‌ترین هوس‌ها هوس تسلیم شدن است که من کاملاً می‌دانم چطور به وجود می‌آید: از زن آغاز می‌شود.

و من احساس می‌کردم باید چیز جدیدی آغاز شود. اما چه چیزی؟ زندگی تازه؟ احساسات تازه؟ هیچ تصوری نداشتم. اما توهمات تازه شانس بیش‌تری از هر چیز تازه‌ی دیگری داشتند.

پول‌ها کثیف بودند، اما مگر می‌شود پول کثیف نباشد؟ مگر این‌که همان لحظه داغِ داغ از چاپ‌خانه بیرون آمده باشد. تقدیر پول این است که دست به دست میان ولگردها و آدمکش‌ها و بچه‌بازها و کلاه‌بردارها و رشوه‌بگیرها بگردد.

بعضی‌ها هستند که غیبتشان دلیل خوبی برای شادی و حتی سرمستی است.

مرده‌ها که مرده‌ن، پس باید یه فکری به حال زنده‌ها کرد،

برف در هوا می‌چرخید و حس تنهایی‌ام بی‌اندازه سریع روی هم انبار می‌شد، خیلی سریع‌تر از سکه‌هایی که در قلک کوچکی می‌انداختم‌شان که پدرم بهم داده بود، وقتی بچه بودم.

«آرزوی خوب ارزش تکرار رو داره.»

حالا که دو و نیم روز از زندگی‌ام مانده بود، این پرسش به جانم افتاده بود که چند صباح قابل‌محاسبه‌ی عمر را چطور بگذرانم و ثانیه‌هایم را بالانس کنم، نه حتی دقیقه‌ها و ساعاتم را.