بریده‌هایی از کتاب سیزده

تفکر مثبت در قِسم اول یعنی باور داشتنِ امتیازهای مثبتِ خودت هنگامی که امتیازِ منفی گرفته‌اید و امیدوار بودن به جبران.

تفکر مثبت یعنی به دیگران اعتماد کردن تا حدی که ضرری نرسانند شما را.

تفکر مثبت یعنی حالا که این اتفاقِ بد، نتیجه‌ی بد، به دست آمده است، چگونه می‌توانم اعتبارم را دوباره جلا ببخشم؟

تفکر مثبت در قِسم اول یعنی باور داشتنِ امتیازهای مثبتِ خودت هنگامی که امتیازِ منفی گرفته‌اید و امیدوار بودن به جبران.

- بچه‌ها! انسان‌ها انرژی محدودی در اختیار دارند. اگر بخواهیم نتیجه بگیریم باید مراقب باشیم که چه‌جوری از آنها استفاده می‌کنیم. وقتی از صبحِ زود شروع می‌کنید به همه چیز زندگیتان نق زدن، شما در حال تمام کردن انرژی خودتان هستید.

خوش‌بختی یعنی ادامه‌ی یاد گرفتن.

در هنگام شکست‌ها هرچقدر زمان ناامیدی‌مان کوتاه‌تر باشد، احتمال پیروزی‌مان، بیشتر خواهد بود

فردی که شرایط را پذیرفته و با تسلط بر خودش می‌داند که از پس هر کاری برمی‌آید، درنگ نمی‌کند و تغییر را شروع می‌کند و با صبوری خاصش منتظر نتیجه‌ی تغییر می‌ماند، ما نباید تغییر کردن را به بهانه‌ی طولانی بودن محصولش، به تأخیر بیاندازیم.

وقتی ذهن و احساس، آرامش داشته باشد، قدرت انسان چند برابر می‌شود و تلاشش با کیفیت‌تر.

میزان آرامش شما از پیرامونتان، با انتظاراتی که از دیگران دارید، نسبت عکس دارد.

پیر- و آخر اینکه هیچ چیزی به اندازه‌ی موفقیت، شکست نمی‌خورد؛ یعنی آنکه اگر تلاشی که انجام می‌دهید قبلا باعث موفقیتتان شده است، نباید فکر کنید که تا آخر عمر هم باعث موفقیتتان می‌شود.

سپس استاد ادامه داد که نظم و ترتیب پیرامون شما، شفافیت و آرامش و نظم ذهنتان را هم نشان می‌دهد. هر چقدر به این امر بیشتر بپردازید، حافظه و قدت ذهنی بیشتر و از همه مهم‌تر عزت نفس بالاتری خواهید داشت. دیگران به شما بیشتر احترام می‌گذارند و شما از زندگی‌تان بیشتر لذت می‌برید.

ما نمی‌توانیم در دنیایی که با نظم آفریده شده است، نامنظم باشیم و انتظار همراهی از جانب هستی را داشته باشیم.

حرکت دادن بدن، به قدرت فکری انسان کمک می‌کند. هر چقدر بدن‌تان بیشتر در اختیارتان باشد توان بهتری برای کنترل افکارتان خواهید داشت.

«درخشان‌ترین تاجی که مردم بر سرمی‌نهند، در آتشِ کوره‌ها ساخته شده است.»

دیوار حاشا برای احمق‌ها بلند است.

یادتان باشد برای اینکه چیزی که دوست ندارید را دوست داشته باشید، به عواقب مثبت آن فکر کنید. آن را به گونه‌ای جدید انجام دهید، شیرینش کنید و از چیزی که دوست ندارید اثری ماندگار خلق کنید. آنگاه می‌بینید آن لحظات که مشغولش بودید را دوست داشتید و این هنر است!!

قرار نیست انسان فقط کارهایی که دوست دارد را انجام دهد. هر کدام از ما فقط چند کار می‌شناسیم که آن‌ها را دوست داریم اما خیلی از اوقات باید کارهایی انجام دهیم که در لیست مورد علاقه‌های ما حضور ندارند و اینگونه دائما رنج خواهیم برد. انسان می‌تواند تصمیم بگیرد که هر کاری می‌کند را دوست داشته باشد.

فرق فکر و تصمیم در این است که بعد از تصمیم، انسان کاری می‌کند و بعد از فکر معلوم نیست.

اگر فاصله‌ی تخیل و تصمیم زیاد شود انسان در برهوت کاهلی باقی مانده است.