بریده‌هایی از کتاب جادوی نظم

هدیه‌ها یک سری «اشیا» نیستند، بلکه وسایلی برای انتقال احساسات اشخاص هستند. وقتی از این نقطه‌نظر نگاه می‌کنید، نیازی نیست که به خاطر دور انداختن یک هدیه احساس گناه کنید.

لزومی به تمام کردن کتاب‌هایی که فقط تا نیمه‌ی آن‌ها پیش رفته‌اید، وجود ندارد. هدف آن‌ها این بوده که تا نیمه خوانده شوند. بنابراین، از تمام آن کتاب‌های خوانده نشده خلاص شوید. خواندن کتابی که همین الان توجه شما را جلب می‌کند، خیلی بهتر از خواندن کتابی است که سال‌ها رها کرده‌اید تا خاک بخورد.

ما باید وسایلی را که می‌خواهیم نگه داریم، انتخاب کنیم، نه وسایلی را که می‌خواهیم از شرشان خلاص شویم.

«یک اتاق آشفته مساوی با یک ذهن آشفته است.»

جایی که من در آن زندگی می‌کنم، اگرچه بزرگ نیست، اما فقط با چیزهایی آراسته شده است که با قلبم سخن می‌گویند. سبک زندگی‌ام، برایم شادی به ارمغان می‌آورد.

ظم یک رویداد ویژه است. آن را هر روز انجام ندهید.

یکی از اثرات جادویی نظم، اعتمادبه‌نفس در زمینه‌ی تصمیم‌گیری است.

«اگر خانه‌تان را به یکباره مرتب کنید، به حالت اول باز خواهید گشت. بهتر است با تبدیل این کار به یک عادت، هر بار بخشی کوچک از آن را انجام دهید.

لباس‌هایی را که در یک دسته هستند، کنار یکدیگر آویزان کنید، طوری که کمدتان به بخش‌های ژاکت‌ها، بخش کت و شلوارها، و مانند آن تقسیم شود.

نظم یعنی گرفتن هر وسیله در دست‌تان، پرسیدن این سؤال که خوشحالتان می‌کند یا نه، و تصمیم‌گیری درمورد نگه داشتن یا نداشتن آن بر این اساس. طبیعتآ، تکرار این رویه برای صدها و هزاران مرتبه، مهارت‌های تصمیم‌گیری‌مان را تقویت می‌کند.

براساس دسته‌ها و با ترتیب صحیح، منظم کنید و فقط وسایلی را نگه دارید که خوشحالتان می‌کنند. این کار را به طور کامل و سریع، و در یک نوبت انجام دهید. اگر به این توصیه عمل کنید، حجم وسایلی که دارید، به طرزی چشم‌گیر کاهش خواهد یافت، احساس نشاطی به شما دست خواهد داد که پیش‌تر هیچ‌گاه تجربه نکرده‌اید و اعتمادبه‌نفس‌تان در زندگی بیش‌تر خواهد بود.

منظور من این است که منظم کردن، صرفنظر از شخصیت فرد، باید با دور ریختن شروع شود.

پس از ملاحظات دقیق به این نتیجه رسیدم که دسته‌بندی افراد براساس فعالیت‌هایشان بسیار معقول‌تر از این است که با ویژگی‌های کلی شخصیتی‌شان دسته‌بندی شوند. با استفاده از این روش، افرادی را که نمی‌توانند منظم بمانند، می‌توان فقط به سه نوع دسته‌بندی کرد: «آن‌هایی که نمی‌توانند وسایل را دور بیندازند»، «آن‌هایی که نمی‌توانند وسایل را به جای قبلی‌شان بازگردانند»، و «آن‌هایی که ترکیبی از دو دسته‌ی اول هستند

گر آن‌ها را با در نظر گرفتن جزئیات زیاد طبقه‌بندی کنید، شانس کم‌تری برای دیدن هر ضمانت‌نامه خواهید داشت و ناگهان متوجه خواهید شد که ضمانت‌نامه‌ها منقضی شده‌اند. درهرحال، اگر مجبور باشید وقتی به یک ضمانت‌نامه نیاز دارید همه‌ی آن‌ها را وارسی کنید، فرصت خوبی خواهد داشت تا تاریخ انقضای سایر ضمانت‌نامه‌هایتان را نیز ببینید. به این ترتیب، مجبور نخواهید بود که به خود زحمت دهید و صرفآ برای مشاهده‌ی تاریخ‌های انقضا، تمامی محتویات کلاسور را بررسی کنید و اغلب حتی مجبور نخواهید بود یک پوشه‌ی شفاف برای قرار دادن ضمانت‌نامه‌ها بخرید چرا که معمولا حداقل یک پوشه از قبل در خانه وجود دارد. در آخر، این روش یک‌دهم فضای لازم برای اجرای روش‌های رایج را اشغال می‌کند.

کاغذها فقط در سه دسته سازمان‌دهی می‌شوند: آن‌هایی که نیاز به رسیدگی دارند، آن‌هایی که باید نگه داشته شود (اسناد قراردادی) و آن‌هایی که باید نگه داشته شود (موارد دیگر). نکته‌ی مهم این است که همه‌ی کاغذها را در یک دسته در جعبه یا پوشه‌ی یکسان نگه داریم و از طبقه‌بندی مجدد آن‌ها براساس محتوا خودداری کنیم. به عبارت دیگر، فقط به سه جعبه یا پوشه نیاز دارید. فراموش نکنید که جعبه‌ی مربوط به دسته‌ی «نیاز به رسیدگی دارد» باید خالی باشد. توجه داشته باشید که وجود کاغذ در این جعبه به این معنی است که کارهای انجام‌نشده‌ای در زندگی‌تان دارید که نیازمند رسیدگی شما هستند.

زیردسته‌ی دیگر شامل کاغذهایی است که آن را به تعداد دفعات بیش‌تری بیرون می‌آورید و نگاه می‌کنید. رئوس مطالب سمینارها و بریده‌ی روزنامه‌ها در این دسته قرار می‌گیرند. این کاغذها بی‌معنی خواهند بود، مگر اینکه به شکلی نگه داشته شوند که دسترسی به آن‌ها و خواندنشان آسان باشد، و به همین دلیل است که توصیه می‌کنم آن‌ها را در کاورهای مخصوص کاغذ یک کلاسور شفاف پلاستیکی قرار دهید.

در مورد کاغذهایی که باید نگه داشته شوند نیز، براساس تعدد استفاده، زیردسته‌هایی ایجاد می‌کنم. در این مورد هم نحوه‌ی تقسیم کردن، پیچیده نیست. محتویات این دسته را به دو زیردسته‌ی کاغذهایی که کمتر استفاده می‌شوند و کاغذهایی که بیشتر استفاده می‌شوند تقسیم می‌کنم. کاغذهایی که کمتر استفاده شده شامل بیمه‌نامه‌ها، ضمانت‌نامه‌ها، و اجاره‌نامه‌ها هستند. متأسفانه، این‌ها باید صرف‌نظر از این حقیقت که هیچ احساس شادی خاصی در شما ایجاد نمی‌کنند، به طور اتوماتیک نگه داشته شوند. از آنجایی که هرگز نیازی به دسترسی به کاغذهای این دسته نخواهید داشت، مجبور نیستید انرژی زیادی را صرف طبقه‌بندی آن‌ها کنید. توصیه می‌کنم که همه‌ی آن‌ها را فقط در یک پوشه‌ی شفاف پلاستیکی معمولی بگذارید و به فکر طبقه‌بندی آن‌ها نباشید.

در مورد کاغذهایی که باید نگه داشته شوند نیز، براساس تعدد استفاده، زیردسته‌هایی ایجاد می‌کنم. در این مورد هم نحوه‌ی تقسیم کردن، پیچیده نیست. محتویات این دسته را به دو زیردسته‌ی کاغذهایی که کمتر استفاده می‌شوند و کاغذهایی که بیشتر استفاده می‌شوند تقسیم می‌کنم. کاغذهایی که کمتر استفاده شده شامل بیمه‌نامه‌ها، ضمانت‌نامه‌ها، و اجاره‌نامه‌ها هستند.

نامه‌هایی که نیاز به پاسخ دارند، فرم‌هایی که باید ارسال شوند، روزنامه‌ای که قصد خواندنش را دارید. یک گوشه‌ی خاص برای کاغذهایی از این دست که باید به آن‌ها رسیدگی شود. درست کنید. حتمآ تمام این کاغذها را فقط در یک جا نگه دارید. هرگز اجازه ندهید که در قسمت‌های دیگر خانه پخش شوند. توصیه می‌کنم که از یک قفسه‌ی عمودی استفاده کنید که در آن کاغذها می‌توانند به صورت ایستاده قرار گیرند و مکان خاصی نیز برای این قفسه تعیین کنید. تمام کاغذهایی که نیاز به رسیدگی دارند، می‌توانند بدون جدا شدن از هم، در این مکان قرار بگیرند.

روش بایگانی من بسیار ساده است. من آن‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کنم: کاغذهایی که باید نگه داشته شوند و کاغذهایی که باید به آن‌ها رسیدگی شود. اگرچه قاعده‌ی کار من این است که همه‌ی کاغذها دور ریخته شوند، اما این‌ها تنها دسته‌هایی هستند که برای کاغذهایی که قابل دور ریختن نیستند، ایجاد می‌کنم.