بریده‌هایی از کتاب جادوی نظم

به نظر من، صحیح نیست لباس‌هایی را که از آن‌ها لذت نمی‌بریم، برای استراحت در منزل نگه داریم. زمانی که درخانه سپری می‌کنیم نیز بخشی گرانبها از زندگی است. ارزش آن نباید صرفآ به سبب اینکه هیچ‌کس ما را نمی‌بیند، کم شود.

من معتقدم نظم، یک جشن است؛ یک آیین خداحافظی با وسایلی که از خانه خواهند رفت و به همین سبب، این‌گونه لباس می‌پوشم.

وقتی یاد بگیرید که وسایلتان را به طور صحیح انتخاب کنید، آنچه نگه می‌دارید، به خوبی در فضای کنونی‌تان جای خواهد گرفت. این، جادوی حقیقی نظم است

علاوه بر اهمیت فیزیکی وسایل، سه عامل دیگر نیز به وسایل ما اهمیت می‌بخشد: کارکرد، اطلاعات، و وابستگی عاطفی. وقتی عنصر کمیابی نیز اضافه می‌شود، دشواری انتخاب آن‌هایی که دور می‌اندازیم، چند برابر می‌شود. مردم در دور انداختن وسایلی که هنوز می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند (ارزش عملکردی دارند)، وسایلی که اطلاعات مفید دربردارند (ارزش اطلاعاتی دارند) و وسایلی که با آن‌ها ارتباطات عاطفی دارند (ارزش عاطفی دارند)، دچار مشکل می‌شوند. وقتی بدست آوردن یا جایگزینی این وسایل سخت باشد (کمیاب باشند)، دل کندن از آن‌ها دشوارتر هم می‌شود.

مردم در دور انداختن وسایلی که هنوز می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند (ارزش عملکردی دارند)، وسایلی که اطلاعات مفید دربردارند (ارزش اطلاعاتی دارند) و وسایلی که با آن‌ها ارتباطات عاطفی دارند (ارزش عاطفی دارند)، دچار مشکل می‌شوند. وقتی بدست آوردن یا جایگزینی این وسایل سخت باشد (کمیاب باشند)، دل کندن از آن‌ها دشوارتر هم می‌شود.

اگر نمی‌توانید در یک اتاق تمیز و مرتب احساس آرامش کنید، رویارویی با حس نگرانی‌تان را امتحان کنید. این کار ممکن است مسئله‌ای را آشکار سازد که آزارتان می‌دهد. وقتی اتاق شما تمیز و منظم است، هیچ چاره‌ای جز بررسی حالت روحی‌تان ندارید. تمام مسائلی که از آن‌ها اجتناب می‌کردید، آشکار می‌شوند و حال مجبورید به آن‌ها رسیدگی کنید.

بیایید یک اتاق به هم‌ریخته را تصور کنیم. این اتاق، خود آشفته و به هم‌ریخته نمی‌شود، بلکه شما، یعنی کسی که در آن زندگی می‌کند، این به هم‌ریختگی را ایجاد می‌کند. ضرب‌المثلی می‌گوید «یک اتاق آشفته مساوی با یک ذهن آشفته است.» دید من نسبت به این مسئله نیز همین‌گونه است. دلیل به هم‌ریختگی یک اتاق، صرفآ مسائل فیزیکی نیست. آشفتگی ظاهری سبب می‌شود که توجه ما را از علت حقیقی بی‌نظمی منحرف شود. عمل ایجاد آشفتگی، درواقع یک واکنش غیرارادی است که توجه ما را از اصل موضوع منحرف می‌کند.

کارهای مربوط به نظم، به طورکلی می‌توانند به دو دسته تقسیم شوند: تصمیم‌گیری درمورد اینکه یک شیئی را می‌خواهید دور بیندازید یا نه و اینکه آن را کجا قرار دهید. اگر می‌توانید این دو کار را انجام دهید، می‌توانید به وضعیتی بی‌عیب و نقص برسید. تعداد اشیاء محدود است. شما فقط باید به هر کدام از وسایل، یکی‌یکی نگاه کنید، و تصمیم بگیرید که آن را نگه دارید یا نه، و اینکه آن را کجا قرار می‌دهید. این تنها چیزی‌ست که برای به اتمام رساندن این کار باید انجام دهید.

چگونه می‌توان به طرز فکر صحیح دست یافت؟ فقط یک راه وجود دارد و جالب اینجاست که این راه، فراگیری تکنیک صحیح است.

سازمان‌دهی مجدد خانه به صورت ناگهانی و اساسی، متقابلا موجب تغییراتی ناگهانی و اساسی در سبک زندگی و طرز فکر می‌شود. درواقع، این امر زندگی را متحول می‌کند.

هرگز وسایل را روی هم تلنبار نکنید: نکته‌ی کلیدی، جای دادن آنها به صورت عمودی است برخی افراد همه‌چیز را، از کتاب گرفته تا کاغذ و لباس، به صورت توده‌ای، روی هم انباشته می‌کنند. اما این کار، یک اشتباه بزرگ است. بهترین حالت جای دادن وسایل، حالت عمودی است.

در هنگام انتخاب اشیایی که می‌خواهید نگه دارید، به ندای قلبتان گوش کنید؛ در هنگام انتخاب محل قرارگیری وسایل، به ندای خانه‌تان گوش کنید. اگر این کار را انجام دهید، به طور ناخودآگاه، کار سازمان‌دهی و جای دادن وسایلتان را پیش خواهید برد.

برخی کتاب‌ها در زمینه‌ی نظم، روش‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که بر طبق تعداد دفعات استفاده، وسایل را به شش سطح طبقه‌بندی می‌کنند: روزانه، سه روز یک بار، یک بار در هفته، یک بار در ماه، یک بار در سال، و کم‌تر از یک بار در سال.

همه‌ی اشیاء شبیه به هم را در یک محل یا در نزدیکی یکدیگر قرار دهید. فضای نگه‌داری‌تان را پراکنده نکنید. اگر به این توصیه عمل کنید، متوجه می‌شوید که یک مسیر حرکت بسیار طبیعی ایجاد کرده‌اید. همچنین، در هنگام طراحی فضای جای دادن وسایل، به هیچ عنوان نیازی به در نظر گرفتن تعداد دفعات استفاده ندارید.

اگر هدف شما رسیدن به یک فضای عاری از به هم‌ریختگی‌ست، چیدن وسایل به گونه‌ای که با یک نگاه آنها را پیدا کنید، مهم‌تر از این است که نگران جزئیاتی باشید که چه‌کسی چه کاری را در کجا و چه موقع انجام می‌دهد.

بیش‌تر وقت‌ها، این عقیده که در دسترس نگه داشتن همه‌ی وسایل زندگی را خیلی راحت‌تر می‌کند، یک گمان غلط است. بسیاری از مردم، محل قرارگیری وسایلشان را طوری طراحی می‌کنند که با مسیر حرکت در خانه‌شان تطابق داشته باشد، اما به نظرتان این مسیر حرکت چگونه شکل گرفته است؟ تقریبآ در همه‌ی موارد، مسیر حرکت، نه با کارهایی که شخص در طول روز انجام می‌دهد، بلکه با جایی که وسایل خود را قرار می‌دهد، تعیین می‌شود.

به هم‌ریختگی فقط دو علت ممکن دارد: قرار دادن وسایل در سر جایشان نیازمند انرژی زیادی است یا اینکه مشخص نیست که وسایل به کجا تعلق دارند.

به‌هم‌ریختگی در اثر عدم موفقیت در برگرداندن وسایل به جایی که تعلق دارند، اتفاق می‌افتد. بنابراین، نحوه‌ی جای دادن وسایل باید انرژی لازم برای قرار دادن وسایل در سر جایشان را کم کند، نه انرژی لازم برای بیرون آوردنشان را.

برای اینکه به درستی قدردان اشیایی باشید که برایتان مهم هستند، باید ابتدا آن‌هایی را دور بریزید که هدفشان را به انجام رسانده‌اند

هرچه بیشتر به خانه‌ی خود نظم دهید و تعداد وسایلتان را کم کنید، به ارزش‌های واقعی‌تان پی خواهید برد و خواهید فهمید که چه چیزی واقعآ در زندگی برای شما مهم است