«بصیرت» عبارت است از: معرفت قلبی، منور به نور قدسیِ قرین با عقل، جهت درک حقایق اشیا و امور.
زیـنالدیـن
بصیرت موازی با دقت اندیشه و عمیق نگریستن، در مقابل سادهلوحی است؛ به این معنا که انسان لایۀ ظاهری قضیه را ببیند و از لایههای دیگر آن غافل باشد. برای عبور از این سطحینگری باید «عقل» را که یکی از مهمترین عوامل بصیرت است تقویت کرد.
زیـنالدیـن
«بصیرت» همچون چشم، ابزار دیدن است، با این تفاوت که چشم فقط ظاهر اشیا را مشاهده میکند و تصویر موجودات به وسیلۀ چشم به مغز انتقال پیدا میکند و انسان میتواند اجسام را تشخیص دهد. به عبارتی چشم، وسیلهای حسی و ابزار جسمی است، اما بصیرت، ابزار مشاهدۀ کنه و ذات حقیقت موجود و ابزار دل است.
Omid H
شرع مقدس برای بصیرت، معیارها و ملاکهایی قرار داده است. نصبالعین قرار دادن این شاخصهها میتواند میزانی باشد تا بر اساس آنها بتوان حق و باطل را از هم جدا کرد تا در مسیر خود برای رسیدن به اهداف متعالیه دچار انحراف نگردد. مهمترین شاخصههای بصیرت عبارتند از:
Elham Sharifnia