بریده‌هایی از کتاب در ستایش زندگی

چراغی را که خداوند روشن کند، هرگز خاموش نخواهد شد.

اگر می‌خواهی کامیاب باشی، باید مفهومِ شکست را شکست بدهی. باید بر خویش و بر محیطِ خویش چیره شوی. این‌گونه است که سرشار می‌شوی از خنده و شادمانی و عشق. تو اگر اجازه ندهی، هیچ نیرویی نمی‌تواند تو را شکست بدهد. پاره‌ای از روح خداوند در توست.

قهر و گریز از زندگی، قهر و گریز از خداست. خدا، نَفْس و نَفَسِ زندگی‌ست.

ما می‌توانیم زندگی خود را، آن‌گونه که دوست داریم، بسازیم. ما آفریننده‌ی زندگی خود هستیم.

ماهی کنجکاوِ کوچولو نمی‌داند که: او هم اکنون در دلِ دریاست، دریا در اوست و او دریاست. یادِ همین حقیقت است که دل را آرام می‌کند و وجودِ تو را با هستی کل هم آهنگ می‌سازد. با تغییرِ دیدگاهِ خود نسبت به زندگی، خالی می‌شوی از نفرت، ترس، حسادت و رقابت؛ و سرشار می‌شوی از روشنی و آرامش. وقتی دیدگاهِ تو نسبت به زندگی تغییر کند، خیلی از چیزها را نخواهی خواست؛ زیرا آن‌ها را خواستنی تلقی نخواهی کرد. بنابراین، برای به دست آوردنِ این چیزهای ناخواستنی، به زحمت و اضطراب دچار نخواهی شد.