بریده‌هایی از کتاب تا این حد مهربان نباش (شخصیت مهربان از منظر روان‌شناسی)

مشکل عطوفت افراطی انست که نتایج منفی به بار آورده و مسئولیت شخص را بیش از حد انتظار افزایش میدهد.

معمولا" شخصیت مهربان" همواره در تنگنا گرفتارست. اگر به دیگران " نه" بگوید، غالبا دچار عذاب وجدان شده و خود را بیرحمانه سرزنش میکند. در مقابل اگر بکوشد تا رضایت خاطر همگان را جلب کند، زیر بار مسئولیت های کمرشکن رفته و زندگی خود را تبدیل به مرداب خستگی و پریشانی میکند.

اگر شما دائما سعی در جلب رضایت دیگران داشته باشید، خود را به اسارت در آورده اید اما اگر هدف شما آن باشد که منافع همگان از جمله خودتان را مد نظر قرار دهید، رفتاری آزاد منشانه اتخاذ کرده اید.

"شخصیت دائما مهربان" آرزو دارد که به کمک دیگران بشتابد و بذل و بخشش نصیحت یکی از اقدامات رایج در بین شخصت های دائما مهربان است

●از کسانی که انتظار دارند دائما برای جلب رضایت شان اقدام کنید، برحذر باشید.

"شخصیت دائما مهربان" آرزو دارد که به کمک دیگران بشتابد و بذل و بخشش نصیحت یکی از اقدامات رایج در بین شخصت های دائما مهربان است. زمانی که از ما طلب پند و نصیحت میکنند و یا هنگامی که رفتار دیگران را نمی پسندیم فورا سلاح نصیحت گوئی را به دست میگیریم. به محض انکه احساس کنیم دیگران دچار مشکل هستند (با نیت خیرخواهانه) شروع به اندرز گوئی میکنیم تا نقش رهبریت را بردوش بگیریم. ما تلاش میکنیم انان را وادار به انجام رفتار های مورد پسند خود کنیم و مشکلاتشان را برطرف سازیم.

"شخصیت دائما مهربان" حتی در گیرودار تنگنا های احمقانه نیز از بیان حقائق اباء دارد زیرا او آموخته است که بیان حقائق باعث رنجش دیگران خواهد شد. طبعا در موقعیت های مهم و حساس، بیان حقیقت عاقلانه ترین راهکار است زیرا در برخی موقعیت ها، نتایج پنهان کردن حقیقت بسیار ناگوارتر از صراحت لهجه خواهد بود.

شما به طرف مقابل خود امر و نهی نمیکنید بلکه انتظاراتتان را شرح میدهد. چه بسا انکه طرف مقابل قصد ندارد که انتظارات شما را براورده کند اما مهم آن است که انان این انتظارات را درک کنند.

-جدول فعالیت های روزانه را با توجه به هارمونی درونی تان تنظیم کنید (یا بعبارتی فعالییت های روزانه را بگونه ای زمانبندی کنید که با اهداف، روحیات و حس آزادی شما بیشترین همخوانی را داشته باشد.)

ذات کودکانه باعث می شود تا خویشتن را بر اساس معیار های والدینمان، ارزشگزاری کنیم. بعبارتی، ما باور کرده ایم که به همان اندازه که والدین برای ما ارزش قائلند، ارزش داریم و نه بیشتر!

هنگامی که به قصد پذیرفته شدن نزد دیگران در دام کمال گرائی مفرط می افتیم، میکوشیم تا اعجاب اور ترین تصویر از خود را به دیگران ارائه دهیم و در این کارزار، گاه مسئولیت هائی را بر دوش می گیریم که اساسا خارج از حد توان ماست. سخت کوشی لایتناهی (بیش فعالی)، هیچ توجیهی ندارد زیرا انسان ها طبیعتا و به دلیل هویت انسانی شان مورد پذیرش و مهرورزی قرار می گیرند و نه به دلیل قربانی کردن خود زیر بار مسئولیت ها.

-"مدیریت وقت" را خود به دست گیرید و نه آنکه بازیچه دست زمان و اوقات قرار گیرید. مطلوب آن است که شما وقت خود را صرف اهداف و اولویت های تان کنید. به یاد داشته باشید که حتی فعالیت های جذاب و دوست داشتنی نیز میتواند شما را خسته سازد. به این ترتیب از عهده انجام سایر اولویت ها برنخواهید آمد. -": وقت" شما محدود است و ما در برابر دیگران مسئولیم تا وقت خود را به یک میزان به اولویت ها و غیر اولویت ها اختصاص ندهیم.

ما بعنوان شخصیت دائما مهربان بجای انکه او را متوجه اشتباهش کنیم و منطق خشم او را به چالش بگیریم، میکوشیم تا رفتار او را، اندرزگوئی و نصیحت پراکنی قلمداد کنیم بدان امید که امور به مجرای منطقی بازگردد و بتوانیم روابط خود با طرف مقابل را از نو پی ریزی کنیم.

"بحران صداقت"یعنی موقعیتی که شخص ناچارست بین حقیقت و محبوبیت یکی را اتنخاب کند

ممکن است شخص مبتلا به رفتارهای ویرانگر تحت تاثیر عواطف، رفتار محترمانه، (و نه ناجیگرانه) شما قرار گیرد و مسیر زندگی اش را تغییر دهد.

اما باید دانست که دروغ نوعی شمشیر دو لبه است پس احتمال دارد همزمان به نفع و ضرر ما تمام شود. ما بطور طبیعی در موقعیت های گوناگون اجتماعی قرار میگیریم که ناچاریم بین حقیقت گوئی و مهربانی، یکی را انتخاب کنیم.

شخصیت دائما مهربان تلاش میکند تا نشان دهد مستحق رفتار غضبناک طرف مقابل نیست. ما از کسی که دچار حمله خشم است توقع داریم تا منطق ما را بپذیرد حال انکه او اساسا در وضعیتی نیست که به منطق پایبند باشد. ما بعنوان شخصیت دائما مهربان بجای انکه او را متوجه اشتباهش کنیم و منطق خشم او را به چالش بگیریم، میکوشیم تا رفتار او را، اندرزگوئی و نصیحت پراکنی قلمداد کنیم بدان امید که امور به مجرای منطقی بازگردد و بتوانیم روابط خود با طرف مقابل را از نو پی ریزی کنیم. آنچه که ما آن را "دفاع منطقی" در برابر حملات خشم دیگران می نامیم، خطائی بیش نیست اما با توجه به آرمان های کمال گرایانه و تخیلی مان، قادر به درک این خطاء نیستیم.

"بازتاب عاطفی": شما این اجازه را دارید تا در احساسات دیگران شریک شوید و عواطف خود را به هنگام بروز مشکلات و تنگناها ابراز کنید. هنگامی که شخص با دشواری هائی روبرو میشود شما بعنوان "شخصیت دائما مهربان" بصرافت می افتید تا آنان را مورد لطف و ترحم قرار دهید اما بخاطر داشته باشید که حس ترحم به آنان کمکی نخواهد کرد. آنان چیزی بیش از ترحم را از شما انتظار دارند: اشتراک عاطفی و اینکه در لحظاتی که دچار احساس ضعف، شکست و شک هستند، شما را در کنار خود بیابند. احساسی که شخص نسبت به خود دارد بر احساسی که نسبت به ما دارد تأثیر خواهد گذاشت و این تاثیرگذاری تا مدتها بقوت خود باقی خواهد ماند. اگر رفتار شما نشانه رعایت حریم خصوصی و استقلال دیگران باشد در رویاروئی با مشکلات خود توانمند تر ظاهر خواهند شد و به تداوم یافتن رابطه شان با ما علاقه بیشتری نشان خواهند داد.

ما دروغ میگوئیم زیرا گمان میکنیم که نمیتوانیم در آن واحد حقیقت را برزبان آوریم و درعین حال،"مهربان"باشیم. اما باید دانست که دروغ نوعی شمشیر دو لبه است پس احتمال دارد همزمان به نفع و ضرر ما تمام شود. ما بطور طبیعی در موقعیت های گوناگون اجتماعی قرار میگیریم که ناچاریم بین حقیقت گوئی و مهربانی، یکی را انتخاب کنیم. هر دوی این انتخاب ها به یک اندازه، نامطلوب است.

●اجازه دهید تا دیگران نقائص و ضعف های شما را ببینند. اگر دائما خود را نیرومند و بدون نقص جلوه دهید کسانی که قصد دارید بر آنها تاثیر بگذارید از پیرامون شما خواهند گریخت.