کتاب غرب چگونه غرب شد

اَلْعَالِمُ‌ بِِزَمَانِهِ‌ لَا تَهْجُمُ عَلَیهِ اللَّوَابِسُ. از امام صادق‌ (ع) است: «کسی که عالم به زمان است و زمانۀ خود را می‌شناسد امور مشتبه و گمراه‌کننده به او هجوم نمی‌آورند.»

(اما حکومت اروپایی‌ها با هر میزان استعمار خودکامه و فقدان دموکراسی به عنوان اهدا کننده «آزادی» توصیف می‌شد.

]ژاپن درست به خاطر نبودن اشاعه بود که صنعتی شد. ژاپن تنها کشور عمده غیراروپایی بود که توانست از تسلط اروپایی‌ها جلوگیری کند و این نتیجه دور از دسترس بودن آن کشور از نظر اروپایی‌ها بود.

در واقع، این پویایی و تعامل توسعه و توسعه نیافتگی است که دنیای مدرن را تبیین می‌کند.

در انگلیس درصد چشمگیری از تاریخ‌دانان با نفوذ، نظریه‌پردازان اجتماعی، حتی رمان‌نویسان و شاعران رابطه مستقیمی با کمپانی هند شرقی، دفاتر استعماری، و دیگر نمایندگی‌های عمومی و خصوصی امپراتوری داشتند.

علت اصلی پیشرفت اروپا برخی عوامل ذهنی یا روحی است؛ ویژگی‌هایی از جنس «ذهن اروپایی» ؛ «روح اروپایی» ، «انسان غربی» و مانند آن، منتهی به خلاقیت، تخیل، اختراع، نوآوری و عقلانیت می‌شود و احساس افتخار و اخلاق عملی را به بار می‌آورد و به طور کلی به ساخت «ارزش‌های اروپایی» می‌انجامد. ۴. علت عقب‌ماندگی غیراروپایی‌ها فقدان همین عامل ذهنی و روحی است.

سرمایه‌داری در اروپا محوریت یافت زیرا استعمارگری این قدرت را به اروپایی‌ها داد تا هم جامعه خود را توسعه بخشند و هم از روند توسعه دیگر مناطق جلوگیری کنند.

سود ناشی از تجارت برده، اداره مزارع بردگان، و بخش‌های اقتصادی متفرع بر آنها به انگلستان سرازیر می‌شد و سپس در شکل سرمایه‌گذاری درمی‌آمد که انقلاب صنعتی و ساختارهای آن مانند کانال‌های آب، و بنادر را تقویت می‌کرد.

این نظریه که توسعه صنعتی اروپا از جهات مختلف وابسته به فرایندهای استعماری بوده، در قرون هجدهم و نوزدهم به طور گسترده مورد قبول واقع شد.[ ۵۱ ]بعدها شاید به خاطر گسترش ایدئولوژی اشاعه‌گرایی و مبنای پیشتاز آن که اروپا منبع مستقل پیشرفت بود این نظریه در بین تاریخ‌دانان اروپایی از مطلوبیت افتاد.

انقلاب کشاورزی قرون هفدهم و هجدهم را می‌توان معلول فرایند صنعتی شدن و شهرنشینی دانست نه علت آن.