بریده‌هایی از کتاب مدیریت ذهن برای پیروزی و موفقیت

اگر به اندازهٔ کافی تمرین کنیم و اثرات مثبتی را از آن دریافت کنیم دوایر ناخودآگاه و خودپندارهٔ ما به تدریج رشد می‌کنند تا با دایره خودآگاهمان هم‌اندازه شده و در تعادل قرار گیرند

زمانی که تمرکز ما برانجام یک فعالیت به شکل کاملاً خودآگاه است، یعنی هنوز مهارت‌های ناخودآگاهمان توسعه پیدا نکرده است. ضمن این که خودپنداره‌مان به ما می‌گوید که هنوز «تازه‌کار» هستیم و نمی‌توانیم خوب عمل کنیم.

اگر در وضعیت تعادل سه‌گانه باشید هرگز مغلوب حریفتان نخواهید شد مگر این که او هم در وضعیت تعادل سه‌گانه و دارای توانایی‌هایی بیش‌تر از شما باشد.

زمانی که در حالت تعادل هستید، کاری را که بر عهده دارید عاشقانه انجام می‌دهید و با حداقل چالش روبه‌رو خواهید بود.

اصل هفتم مدیریت ذهنی اصل تعادل: هنگامی که خودآگاه، ناخودآگاه و خودپنداره در حالت تعادل باهم کار می‌کنند، اجرای یک عملکرد خوب کار ساده‌ای است.

وقتی که خودآگاه، ناخودآگاه و خودپنداره در تعادل باشند و با هم کار کنند، شما خیلی روان‌تر، با کارایی بیشتر و به طور قابل توجهی با تقلای کمتر به هدفتان می‌رسید.

عملکردهای عالی مثل یک جریان می‌مانند. هرکسی که یک یا چندبار آن را تجربه کرده باشد متوجه حس فوق‌العاده‌ای که ایجاد می‌کند شده است. وقتی چنین حسی ایجاد می‌شود شما در حالتی هستید که من به آن وضعیت تعادل سه‌گانه می‌گویم.

هر زمان که به یک اشتباه فکر کنید درست مثل این است که در واقعیت مرتکب آن اشتباه شده‌اید. هر زمان هم که به راه حل یک مشکل فکر کنید، احتمال این که بتوانید آن را حل کنید بیشتر خواهد بود.

تغییر سخت‌ترین چالشی است که با آن روبه‌رو می‌شویم. بیشتر ما بر این باوریم که روشی را که انتخاب کرده‌ایم بسیار خوب است و به همین دلیل در برابر تغییر مقاومت می‌کنیم.

تا زمانی که خودتان را تغییر نداده‌اید هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد.

مشکل بیشتر ما این است که می‌دانیم چه چیزهایی لازم است در زندگی ما تغییر کرده و بهبود پیدا کند اما به جای تغییر در خودمان می‌خواهیم با تغییر در افراد دیگر یا چیزهای دیگر آن را محقق کنیم.

اصل ششم مدیریت ذهنی تو می‌توانی از طریق تغییر پایدار عملکرد، خودپنداره‌ات را با خودپنداره‌ای که می‌خواهی جایگزین کنی.

بیانیهٔ عملیاتی اصل پنجم «من می‌دانم که عملکرد و خودپنداره‌ام برابرند. من تشنهٔ تغییر عادات و نگرش‌هایم هستم تا از این طریق بتوانم عملکردم را ارتقا دهم.»

با تغییر منطقهٔ امن می‌توانیم عملکردمان را هم تغییر دهیم. برای تغییر منطقهٔ امن هم باید خودپنداره را تغییر دهیم.

همهٔ ما یک محدودهٔ راحتی یا منطقهٔ امن ذهنی داریم که حد بالا و پایین آن توسط خودپندارهٔ ما تعیین می‌شود. اگر در این محدوده عمل کنیم، شبیه به خودمان بوده‌ایم. اگر به هر دلیلی از منطقهٔ امن خود خارج شویم، خودپندارهٔ ما تمام توانش را به‌کار می‌گیرد تا دوباره ما را به منطقهٔ امن خودمان بازگرداند.

همهٔ ما خودمان را با خودپنداره‌مان محدود می‌کنیم.

ما همزمان با افزایش سن‌مان تغییر را تجربه می‌کنیم؛ اما جهت این تغییر را می‌توانید خودتان تعیین کنید یا این که اجازه دهید دیگران برایتان تعیین کنند. اگر کنترلی روی زندگی‌تان نداشته باشید مطمئناً دیگران زندگی شما را کنترل می‌کنند.

نکتهٔ غم‌انگیز این است که بیشتر افراد فکر می‌کنند که نمی‌توانند خودپنداره‌شان را تغییر دهند. آن‌ها بر این باورند که در مسیری قرار گرفته‌اند که امکان تغییرش وجود ندارد. واقعیت این است که ما دائماً در حال تغییر هستیم.

بیانیهٔ عملیاتی اصل پنجم «من می‌دانم که عملکرد و خودپنداره‌ام برابرند. من تشنهٔ تغییر عادات و نگرش‌هایم هستم تا از این طریق بتوانم عملکردم را ارتقا دهم.»

بعضی افراد آرزو دارند که برنده شوند؛ اما بعضی دیگر انتظار برنده شدن دارند.