بریده‌هایی از کتاب ۵ زبان عشق

۳- وقتی از همسر خود دور هستید، یک روش اختصاص وقت باکیفیت این است که او را در اتفاقاتی که برایتان می‌افتد شریک کنید. مثلا فرستادن عکسی از چیز جالبی که در مسیرتان به محل کار دیده‌اید یا اتفاق خنده داری که در جلسه کاریتان پیش آمده بود.

عشق راه‌حل همه چیز نیست، اما فضای امنی ایجاد می‌کند که در آن فضا می‌توان به دنبال راه‌حل برای مسائل گشت. در سایه‌ی امنیت حاصل از عشق، زوج‌ها می‌توانند بدون محکوم کردن هم در مورد تفاوت‌ها گفتگو کنند و اختلافاتشان را حل کنند. دو نفر که با هم متفاوت‌اند یاد می‌گیرند با هم در آرامش زندگی کنند. در سایه‌ی عشق می‌فهمیم چطور فقط خوبی‌های یکدیگر را ببینیم. این‌ها پاداش عشق هستند.

عشق مهربان است. اگر می‌خواهیم به صورت کلامی، عشقمان را نشان دهیم باید از کلمات محبت‌آمیز استفاده کنیم. این مورد چیزی است که به نحوه‌ی صحبت کردن شما بستگی دارد. عبارت «دوستت دارم» وقتی با مهربانی و شفقت بیان شود، ابراز عشق است. اما وقتی سوالی گفته شود، معنی جمله به کل عوض می‌شود. گاهی کلماتی که استفاده می‌کنیم یک معنی دارند و تن صدایی که آنها را بیان می‌کنیم معنی دیگر.

خیلی از ما شبیه پاتریک هستیم. یاد گرفته‌ایم که مشکلات را تحلیل کنیم و راه‌حل ارائه دهیم. فراموش می‌کنیم که ازدواج یک رابطه است، نه یک پروژه یا مسئله که باید حل شود. یک رابطه نیاز به شنیدن همدلانه و فهم افکار، احساسات و خواسته‌های فرد مقابل دارد. باید فقط زمانی که از ما خواسته می‌شود راه‌حل ارائه دهیم و آن هم نه با فخرفروشی و خودبرتربینی. خیلی از ما گوش دادن را به خوبی بلد نیستیم. بیشتر بلدیم فکر کنیم و حرف بزنیم. یاد گرفتن «گوش دادن» ممکن است به اندازه یاد گرفتن یک زبان خارجی سخت باشد، اما اگر می‌خواهیم عشقمان را نشان دهیم، باید آن را یاد بگیریم

وقت باکیفیت یعنی کاری را با هم انجام دهیم و تمام توجه خود را به طرف مقابل بدهیم. فعالیتی که با هم انجام می‌دهیم مهم نیست، بلکه مهم این است که به طرف مقابل توجه داشته باشیم.

در عشق بدی‌ها و اشتباهات فراموش می‌شود. در عشق شکست‌های گذشته یادآوری نمی‌شود. هیچ کدام از ما کامل نیستیم. هیچ یک از ما در زندگی مشترک همیشه بهترین کار یا کار درست را انجام نمی‌دهیم.

نیاز شدیدی درون ما وجود دارد که توسط فردی دیگر مورد عشق قرار بگیریم. انزوا برای روح انسان مخرب است. به همین علت است که سلول انفرادی در زندان بی‌رحمانه‌ترین تنبیه محسوب می‌شود.

وقتی حال و هوای عاشقی به پایان رسید (به یاد داشته باشید که زمان متوسط این دوره دو سال است)، به دنیای واقعی باز می‌گردیم و شروع می‌کنیم به حمایت از خودمان. یکی از طرفین شروع به ابراز خواسته‌هایش می‌کند، اما خواسته‌هایش با خواسته‌های طرف مقابل متفاوت است. یکی رویای ماشین جدید در سر دارد و دیگری قاطعانه می‌گوید که توان خرید ماشین جدید را ندارند. یکی می‌خواهد به دیدار والدینش برود اما دیگری نمی‌خواهد وقتش را آنگونه سپری کند. به تدریج توهم عشق و صمیمیت از بین می‌رود و خواسته‌ها، احساسات، افکار و الگوهای رفتاری افراد به گونه‌ای تغییر می‌کند که حامی خود فرد باشند. آنها دو نفر هستند. ذهنشان با هم یکی نشده و احساساتشان فقط برای مدتی در اقیانوس عشق غرق بوده است. حال امواج واقعیت شروع به جدا کردن آنها از یکدیگر می‌کند.

در عشق بدی‌ها و اشتباهات فراموش می‌شود. در عشق شکست‌های گذشته یادآوری نمی‌شود. هیچ کدام از ما کامل نیستیم. هیچ یک از ما در زندگی مشترک همیشه بهترین کار یا کار درست را انجام نمی‌دهیم. گاهی کارهایی می‌کنیم یا حرف‌هایی می‌زنیم که موجب رنجش همسرمان می‌شود. نمی‌توان گذشته را پاک کرد، فقط می‌توانیم اعتراف کنیم و بپذیریم که اشتباه کرده‌ایم.

شاید همسر شما هم در برخی حوزه‌ها توانایی‌های بالقوه‌ای داشته باشد. آن توانایی‌های بالقوه منتظر تشویق و دلگرمی شما هستند تا شکوفا شوند.

پروژه‌های تحقیقاتی زیادی در مورد رشد کودکان به این نتیجه رسیده‌اند: نوزادانی که در آغوش گرفته می‌شوند، نوازش می‌شوند و بوسیده می‌شوند، نسبت به نوزادانی که برای مدت طولانی بدون هیچ تماس بدنی در گوشه‌ای رها می‌شوند، سلامت روانی و احساسی بهتری دارند.

عشق یک تصمیم است و با زور نمی‌توان آن را بدست آورد.

مخزن عشق شما از یک تا ده، چقدر پر است؟

همسر شما غالبا به دیگران چطور ابراز عشق می‌کند؟ - بیشتر از چه چیزی شکایت می‌کند؟ - غالبا چه چیزی درخواست می‌کند؟

اساسی‌ترین نیاز ما عاشق شدن نیست، بلکه صادقانه مورد عشق فرد دیگری قرار گرفتن است. عشقی که بر پایه منطق و انتخاب است نه غریزه

علت بسیاری از رفتارهای بد بچه‌ها پر نشدن «مخزن عشق» ِ آنها است.

علت بسیاری از رفتارهای بد بچه‌ها پر نشدن «مخزن عشق» ِ آنها است.

والدین تمام خواسته‌های فرزند خود را برآورده می‌کنند و آن را عشق می‌دانند درحالی‌که مشاوران خانواده آن را بی‌مسئولیتی می‌نامند. رفتار عاشقانه چیست؟!

منظور من از اختصاص وقت این است که تمام توجه خود را به یک نفر بدهیم. منظورم نشستن روی مبل و تماشای تلویزیون با هم نیست. در این حالت، توجه شما به برنامه تلویزیونی است و نه همسرتان. منظور من این است که روی مبل با هم بنشینید، تلویزیون را خاموش کنید، به همدیگر نگاه کنید،

از همسر خود در حضور والدین یا دوستانش تعریف کنید. در این صورت دو برابر اعتبار بدست خواهید آورد چون هم همسر شما عشق شما را حس می‌کند، هم والدینش از اینکه داماد یا عروسی مثل شما دارند خوشحال خواهند شد