بریده‌هایی از کتاب تنها کسی که باقی ماند

وقتی کسی حرف نمی‌زند، به‌راحتی می‌تواند نادیده گرفته شود و من این‌گونه بودم.

من جوان بودم و داشتم از شدت حسرت منفجر می‌شدم. حسرت عشق، ماجراجویی و زندگی.

خواهرم می‌دانست من عاشق شده‌ام. خواهرها می‌توانند چنین چیزهایی را به هم بگویند. حتی آن‌هایی که با هم سازگار نیستند،

لحظه‌ای در آستانهٔ در مردد می‌مانم. در انتظار، امیدوار، ساکت و با حالتی ملتمسانه برای اینکه چیز بیشتری بگوید. هرچیزی. خداحافظ، به جهنم، گم شو. هرچیزی به‌جز این سکوت کینه‌توزانه که باعث می‌شود احساس کنم هیچی نیستم. بدتر از هیچی. احساس نامرئی بودن. این احساسی است که دارم.

طبق تجربهٔ من، در هر دروغی حداقل ذره‌ای حقیقت نهفته است.

حتی زندان هم می‌تواند برایت آرامش‌بخش باشد، وقتی تنها چیزی باشد که آن را می‌شناسی.

«وقتی کتاب همراهت باشه، هیچ‌وقت تنها نیستی.

بااینکه به وجود ارواح اعتقادی ندارم، می‌توانم بفهمم چرا مری فکر می‌کرده یک نفر هوپز اند را نفرین کرده است.

وقتی کسی حرف نمی‌زند، به‌راحتی می‌تواند نادیده گرفته شود و من این‌گونه بودم.

او مرا زنی جوان، باهوش، مملو از امید و آرزو و بلندپرواز می‌دید. او مرا کسی می‌دید که خودم نیز دلم می‌خواست همان باشم.

یک لحظه هم فکر نکن این فقط داستان دختر جوانی است که توسط مردی سنگدل مورد سوءاستفاده قرار گرفته و دور انداخته شده است. ماجرا خیلی فراتر از این‌هاست. در عمارت هوپز اند، تقریباً همه در اتفاقی که رخ داد نقش داشتند و بیشترین هزینه را هم برای آن پرداختند. همه، از جمله من. به‌خصوص من.

شاید مری واقعاً خودش را به پایین پرتاب کرده است. شاید او چاه‌های عمیقی از ناامیدی در وجودش داشته که دیگر قادر به کنترل کردنشان نبوده است.

او هنوز اینجاست، در راهروها پرسه می‌زند و هرگز اینجا را ترک نخواهد کرد. تا وقتی که عمارت هوپز اند سر پا است، خواهرم نیز باقی خواهد ماند.

ناامیدی‌اش را از اینکه نمی‌تواند حرف بزند احساس می‌کنم. این احساس دوطرفه است.

هرچه نباشد، این راز بزرگی است. باید دلیلی داشته باشد. هیچ‌کس بدون انگیزه کل خانواده‌اش را سلاخی نمی‌کند. البته هیچ آدم عاقلی.

آقای گرلین مرا انتخاب کرد چون لنورا هوپ بیماری است که اگر من او را بکشم، برای هیچ‌کس ـ حتی برای پلیس ـ مهم نیست.

زندگی همیشه بزرگ‌ترین آرزوهایت را به تو نمی‌دهد. اما خوشحالی هنوز هم می‌توانست وجود داشته باشد

حتی زندان هم می‌تواند برایت آرامش‌بخش باشد، وقتی تنها چیزی باشد که آن را می‌شناسی.

حرف زدن درمورد اتفاقات گذشته خاطرات بد را سنگین می‌کند و باعث می‌شود تروتازه به نظر برسند.

یکی از رفتارهای مختص مردان مغرور و خودبزرگ‌بین این است که سعی می‌کنند غرورشان را مخفی کنند.