بریده‌هایی از کتاب از گود مافیا تا گود قتلگاه

یادم هست که یک روز این حدیث را خواند: خداوند متعال، به یکی از پیامبران وحی فرستاد: «هرگاه مرتکب معصیتی شدی، به کوچکی گناه نگاه نکن، ببین نافرمانی و معصیت چه کسی را انجام دادی. و آنگاه که از طرف من روزی برایت می‌رسد به کمی آن ننگر، بلکه ببین از جانب چه کسی برایت رسیده است و هرگاه که گرفتاری برایت پیش آمد شکایت آن را نزد بندگانم مبر، همانگونه که وقتی بدی‌ها و زشتی‌های تو بالا آمد، من شکایت تو را نزد دیگران نکردم.» مجید برای ما این حرف می‌زد و اشک می‌ریخت..

در جبهه، لقمه رزمندگان ما حلال بود، آن‌ها مرگ را به خود نزدیک می‌دیدند و همچنین کمتر از زمانی که در شهر بودند، با مظاهر دنیا و دنیاپرستی در تماس بودند. ایشان بیان کردند که این عوامل، اثر مهمی در عروج و ملکوتی شدن جوانان و نوجوانان رزمنده داشت.

حضرت رسول (ص) فرمودند: «هر که از خدا بترسد، خدا تمام چیزها را از او می‌ترساند و هر که از خدا نترسد، خدا او را از همه چیز می‌ترساند.»

مجید اینقدر در عشق الهی پیش رفت که شب عملیات والفجر مقدماتی، خیلی عادی به نیروهایش گفت: بچه‌ها ملائک را می‌بینید که الان در کنار شما هستند؟! خیلی از بچه‌ها سرشان را به علامت تأیید تکان دادند! اما من... مجید آن شب ادامه داد: «رفقا همه شما شهید خواهید شد...»

هر وقت دور هم جمع می‌شدیم، همه از مجید حشمتی می‌گفتند و اشک می‌ریختند. مجید ما را با دریایی از معارف و معنویات آشنا کرد که تا قبل از آن واقعاً بی‌اطلاع بودیم. او خالصانه ما را تا آسمان‌ها بالا برد.

سید مرتضی آوینی با من صحبت می‌کرد. می‌خواست از فکه و قتلگاه، اطلاعات بیشتری داشته باشد.

(شهید) علی محمودوند، کارهای شناسایی منطقه فکه را آغاز نمود و با دوستان گروه تفحص، موقعیت کانال کمیل و حنظله را پیدا کرد و صدها شهید بی‌نشان را در این منطقه پیدا نمود و رنج فراق بسیاری از مادران را برطرف نمود.