بریده‌هایی از کتاب ‌‫آموزش دستشویی رفتن به کودکان

موارد زیر نشانه‌های آمادگی کودک هستند که والدین با شناخت آنها می‌توانند بفهمند چه موقع باید آموزش دستشویی رفتن را برای کودکشان شروع کنند. کودکتان حداقل یک‌بار برای مدت دو ساعت در روز خودش را خیس نمی‌کند. این علامت نشان می‌دهد که او می‌تواند ادرارش را در مثانه نگه دارد.

گاهی والدین احساس می‌کنند به کودک اجازه داده‌اند با سرعت دلخواهش جلو برود اما متوجه نشده‌اند که با طرز صحبت خود دارند او را تحت فشار می‌گذارند.

حرفهای مشابه توسط پزشک، پرستار یا حتی معلم کودک تأثیر بیشتری بر کودک می‌گذارد تا حرفهای والدین!

هرچند اگر کودک احساس کند تحت فشار است از همراهی با برنامه والدین سر باز می‌زند. به جای آنکه برای دفع مدفوع از لگن استفاده کند، مدفوعش را نگه می‌دارد و آن را دفع نمی‌کند. او بعد از مدتی می‌گذارد مدفوعش خارج شود، اما برخلاف خواسته والدین، در شلوارش مدفوع می‌کند. تمیز کردن او در این وضعیت بسیار ناخوشایند است و باعث عصبانیت والدین می‌شود. اگر کودک نخواهد تسلیم شود با اینکه می‌داند این کار موجب عصبانیت والدین می‌شود آن را تکرار می‌کند، یا ممکن است خودش را تا جایی که ممکن است نگه دارد. اگر نگه داشتن مدفوع ادامه پیدا کند کودک دچار مشکل ناشی از باقی ماندن مدفوع می‌شود

می‌تواند هر قولی را به والدینش بدهد، اما در این سن نباید از او انتظار عمل به وعده‌ها را داشت. کودک نباید هیچ‌وقت به خاطر قولی که عملی نکرده جریمه یا تنبیه شود زیرا والدین نباید از اول از او قول می‌گرفتند.

پس از خواندن این کتاب اگر احساس کردید روش انتخابی شما نامناسب است یا برخورد نامتناسبی با مشکلات داشته‌اید، نگران نشوید و به عقب برنگردید. راه دیگری را امتحان کنید و پیش بروید، درست همان‌طور که دوست دارید کودکتان با یادگیری پیشرفت کند.

می‌توانید برای زمان مقرر ساعت کوک کنید یا زنگی را به صدا درآورید تا به جای شما صدای زنگ کودک را برای دستشویی رفتن آگاه کند.

برای کودکتان توضیح دهید که توالت اسباب‌بازی نیست و فقط زمانی می‌تواند از آن استفاده کند که شما با او هستید.

اگر کودک در مقابل نشستن مقاومت کند و پدر یا مادر به او اصرار کنند، کشمکشی به وجود می‌آید که

تقریبا همه کودکان به مشارکت یکی از والدین برای چند ماه اول شروع آموزش نیازمندند.

اگر بخواهید منتظر شوید تا کودک خودش برای دستشویی رفتن تصمیم بگیرد احتمالاً باید مدتها انتظار بکشید.

حتما می‌دانید که نباید در مقابل کودک با یکدیگر مشاجره کنید. کودکان نمی‌توانند قضاوت کنند که والدینشان وقتی با صدای بلند و محکم صحبت می‌کنند چقدر عصبانی هستند. ممکن است کودک احساس کند وقتی والدین او عصبانی می‌شوند نمی‌توانند از او مراقبت کنند یا ممکن است یکی از آنها او را ترک کند. اگر بحث شما درباره رفتار کودکتان است باعث اضطراب او می‌شود، زیرا کودک فکر می‌کند او منبع مشکلات است و هر اتفاقی که برای شما می‌افتد تقصیر اوست.

زمان ورود به دوره پیش‌دبستانی دقیقا همان سنی است که کودکی که هیچ‌وقت مشکلی برای دستشویی رفتن نداشته خودش را خیس کند.

اینکه از کودک بخواهیم در عوض چیزی که می‌خواهد قولی به ما دهد کار مناسبی نیست.

بیشتر بچه‌ها، به خصوص پسرها، تا پس از سه‌سالگی دستشویی رفتن را کاملاً نمی‌آموزند.

هرچند بهتر است برای آموزش دستشویی رفتن یک برنامه منظم داشته باشید. در فعالیتهای روزانه داشتن برنامه به کودک کمک می‌کند تا بیاموزد، «اتفاق بعدی چه خواهد بود

مجادله‌ای که بین والدین و کودک بر سر نشستن روی کاسه توالت پیش می‌آید ممکن است در روند آموزش اخلال ایجاد کند و همکاری را به تأخیر بیاندازد.

هرچه کودک استقلال بیشتری داشته باشد، بزرگسالان توجه کمتری به او دارند. وقتی او از درون احساس امنیت می‌کند، از احساس شایستگی همراه با مستقل بودن لذت می‌برد. اما وقتی احساس ناراحتی، تنهایی و طرد شدن می‌کند ممکن است دست به کارهایی بزند تا بزرگسالان را وادار کند بیشتر مراقب او باشند. حتی جلب نظر منفی دیگران بهتر از این است که هیچ‌کس به او توجه نکند.

آغاز آموزش دستشویی رفتن با استفاده از صندلی لگن‌دار نسبت به دستشویی بزرگسالان چند مزیت دارد. مهم‌ترین مزیت صندلی لگن‌دار این است که متناسب با قد و اندازه کودک ساخته شده است. بچه‌ها از لوازمی که با اندازه آنها تناسب دارد بیشتر خوششان می‌آید. به علاوه، صندلی لگن‌دار به گونه‌ای است که پای کودک خسته نمی‌شود. کنترل خروج مدفوع در صورتی که بتوان پاها را به زمین فشار داد راحت‌تر خواهد بود. استفاده از صندلی لگن‌دار شانس مستقل شدن کودک را بیشتر می‌کند. اگرچه بیشتر بچه‌ها در مراحل اولیه آموزش دوست دارند یکی از والدین در کنارشان باشد، وقتی کودک مراحل استفاده از لگن را یاد گرفت در صورتی که از صندلی لگن‌دار استفاده کند به کمک کمتری از سوی دیگران نیاز خواهد داشت. همچنین استفاده از صندلی لگن‌دار مخصوص کودک موجب می‌شود کودک بتواند با آرامش خاطر روی لگن بنشیند و جای دیگران را که می‌خواهند در آن زمان از دستشویی استفاده کنند اشغال نکند.

آغاز آموزش دستشویی رفتن با استفاده از صندلی لگن‌دار نسبت به دستشویی بزرگسالان چند مزیت دارد. مهم‌ترین مزیت صندلی لگن‌دار این است که متناسب با قد و اندازه کودک ساخته شده است. بچه‌ها از لوازمی که با اندازه آنها تناسب دارد بیشتر خوششان می‌آید. به علاوه، صندلی لگن‌دار به گونه‌ای است که پای کودک خسته نمی‌شود. کنترل خروج مدفوع در صورتی که بتوان پاها را به زمین فشار داد راحت‌تر خواهد بود. استفاده از صندلی لگن‌دار شانس مستقل شدن کودک را بیشتر می‌کند. اگرچه بیشتر بچه‌ها در مراحل اولیه آموزش دوست دارند یکی از والدین در کنارشان باشد، وقتی کودک مراحل استفاده از لگن را یاد گرفت در صورتی که از صندلی لگن‌دار استفاده کند به کمک کمتری از سوی دیگران نیاز خواهد داشت. همچنین استفاده از صندلی لگن‌دار مخصوص کودک موجب می‌شود کودک بتواند با آرامش خاطر روی لگن بنشیند و جای دیگران را که می‌خواهند در آن زمان از دستشویی استفاده کنند اشغال نکند.