بریده‌هایی از کتاب وقتی همه چیز از هم می پاشد

بی‌دینی یعنی درنهایت بفهمیم هیچ پرستار بچه‌ای وجود ندارد که به آن تکیه کنیم. گاهی پرستار خوبی گیرت می‌آید و بعد می‌رود. بی‌دینی یعنی فهمیدن اینکه فقط پرستارهای بچه آمدوشد نمی‌کنند. کلیت زندگی هم چنین است. حقیقت این است، و حقیقت آزاردهنده است.

اینکه به سرحد ظرفیتمان برسیم، مجازات نیست. درواقع این خود نشانهٔ سلامتی است که وقتی مرگ به ما نزدیک است، احساس ترس کنیم. نشانهٔ دیگر سلامتی این است که زیر ترس له نشویم، بلکه آن را پیامی ببینیم که می‌گوید زمان دست و پا زدن تمام شده و باید مستقیم به آنچه تهدیدمان می‌کند نگاه کنیم. چیزهایی مانند ناامیدی و اضطراب پیام‌آورانی هستند که می‌گویند قرار است به سرزمین‌های ناشناخته وارد شویم.

«تنها هر آن‌قدر که خود را مدام‌ومدام در معرض نابودی قرار دهیم، آنچه نابودنشدنی است می‌تواند در ما یافت شود

نکته‌اش این است که باید به اکتشاف ادامه دهیم و پا پس نکشیم، حتی وقتی می‌فهمیم چیزی آن‌گونه که خیال می‌کردیم نیست. این چیزی است که دوباره و دوباره و دوباره کشف خواهیم کرد. هیچ‌چیز آن‌گونه که فکرش را می‌کردیم نیست. می‌توانم با اطمینان بسیار این را بگویم. نه پوچی چیزی است که فکرش را می‌کردیم، نه ذهن‌آگاهی یا ترس. دلسوزی نیز آن چیزی نیست که فکرش را می‌کردیم. عشق، طبیعت بودا، شجاعت؛ این‌ها اسامی رمز چیزهایی هستند که در ذهنمان آن‌ها را نمی‌شناسیم، اما هر کداممان می‌توانیم آن‌ها را تجربه کنیم. آن‌ها کلماتی‌اند که وقتی اجازه می‌دهیم همه‌چیز از هم بپاشد و به لحظهٔ کنونی میخکوب شویم، به آنچه واقعاً زندگی است اشاره می‌کنند.

اما گاهی واقعاً به دام می‌افتیم. همه‌چیز از هم می‌پاشد و راهی برای فرار نداریم. در چنین مواقعی، عمیق‌ترین حقایق معنوی بسیار واضح و بدیهی به نظر می‌رسند. جایی برای پنهان‌شدن نداریم. آن حقایق را مثل هرکس دیگری و بهتر از هرکس دیگری می‌بینیم. دیر یا زود می‌فهمیم اگرچه نمی‌توانیم چهرهٔ ترس را در نظرمان زیبا کنیم، او ما را با تمامی آموزه‌هایی که شنیده یا خوانده‌ایم آشنا می‌کند.

نکتهٔ اصلی این است که همهٔ ما نیاز به انگیزه و یادآوری داریم که با هرچه پیش می‌آید آرام بگیریم و با هرچه روبه‌رو می‌شویم آن را وارد مسیرمان کنیم.

هیچ‌چیز آن‌گونه که فکرش را می‌کردیم نیست

‫از هم پاشیدن همه‌چیز نوعی آزمایش و همچنین نوعی شفاست. خیال می‌کنیم هدفْ گذشتن از این آزمایش یا حل‌کردن مسئله است، اما حقیقت این است که مسائل واقعاً حل نمی‌شوند. در کنار هم قرار می‌گیرند و از هم می‌پاشند. سپس دوباره در کنار هم قرار می‌گیرند و دوباره از هم می‌پاشند. فقط همین است