بریده‌هایی از کتاب مردان مریخی، زنان ونوسی

زن هنگامی مطمئن می‌شود که در روابط زناشویی‌اش عشق و محبت لازم را دریافت کرده که جملات عاشقانه و محبت‌آمیز را به دفعات زیاد از زبان همسرش بشنود. گفتن یکی دو جمله‌ی عاشقانه در این زمینه کافی نیست و باعث خشنودی و رضایت زن نمی‌شود.

۱. وقتی زن ناراحت است مرد تبدیل به آقای چاره‌ساز می‌شود و سعی می‌کند برای رفع مشکل همسرش راه‌حل ارائه بدهد. اما نمی‌داند که با این کار احساسات زن را جریحه‌دار می‌سازد. ۲. وقتی مرد اشتباه می‌کند زن به کمیته‌ی بهبود و اصلاح خانواده تبدیل می‌شود و بدون اینکه از او خواسته باشند، انتقاد و پیشنهاد می‌کند.

مرد با حل مشکلات خود احساس بهتری پیدا می‌کند، در صورتی که زن با حرف زدن از مشکلاتش آرام می‌گیرد.

۲. برای بررسی و کشف آنچه می‌خواهند بگویند (مردها دست از صحبت می‌کشند تا بفهمند چه می‌خواهند بگویند، اما زن‌ها با صدای بلند فکر می‌کنند).

مردها دوست دارند که چگونه از آن‌ها درخواست شود هر زمانی که در سمینارم در مورد تفاوت‌های میان عباراتی چون توانستن و یا خواستن صحبت می‌کنم بیشتر خانم‌ها تصور می‌کنند که در مورد مسائل پیش پا افتاده و کم اهمیت صحبت می‌کنم. از نظر زنان هیچ تفاوتی بین «آیا می‌تونی؟» و «ممکنه لطفا؟» وجود ندارد و حتی تصور می‌کنند که عبارت «آیا می‌تونی؟» مؤدبانه‌تر از «ممکنه لطفا؟» است. ولی از نظر خیلی از مردها بین این دو عبارت تفاوت عمده‌ای وجود دارد

شناخت این ویژگی مریخی‌ها به زنان کمک می‌کند تا بدانند، چرا مردان در برابر اینکه زن‌ها آنان را راهنمایی کنند یا به آن‌ها بگویند چکار کنند، از خود مقاومت نشان می‌دهند. راهنمایی کردن یک مرد بدون اینکه خودش خواسته باشد، این ذهنیت را در او ایجاد می‌کند که انگار خودش نمی‌داند چکار باید کند یا به تنهایی از عهده‌ی کارهایش برنمی‌آید. مردان نسبت به این موضوع بسیار حساس‌اند چون مسئله‌ی شایستگی و قابلیت برای آن‌ها بسیار مهم است

مریخی‌ها تا زمانی که از آن‌ها درخواست نشود هیچ پیشنهادی نمی‌کنند. یکی از روش‌های احترام گذاشتن به مریخی‌ها این است، همیشه فرض کنیم می‌توانند به تنهایی مشکلات‌شان را حل کنند. مگر اینکه خودشان تقاضای کمک کنند.

وقتی زن یا شوهر تغییر مثبتی پیدا کند، همسرش هم تغییر می‌کند و این مسئله یکی از عجایب زندگی است.

اما این بار فهمیدم که همسرم تنها به ابراز احساسی گذرا پرداخته است و حرف‌هایش خطاب به من نیست و چون این موضوع را درک کرده بودم، حالت تدافعی به خود نگرفتم.

مرد در درجه‌ی اول به اعتماد، پذیرش، قدردانی، تحسین، تأیید و تشویق نیاز دارد و زن نیز پیش از هر چیز به توجه، درک، احترام، فداکاری و از خودگذشتگی، اعتبار و اطمینان خاطر نیازمند است

در ونوس همه روان‌شناسی می‌خوانند و دست‌کم مدرک فوق‌لیسانس مشاوره دارند و بیشتر به رشد فردی، معنویت و هر چیزی که موجب بالندگی و التیام‌بخش است، می‌پردازند. ونوس پر از پارک، فضای سبز، مراکز خرید و رستوران است. ونوسی‌ها حس ششمی بسیار قوی دارند و این توانایی را طی قرن‌ها و با توجه به نیازهای دیگران به‌دست آورده‌اند. آن‌ها از اینکه به نیازها و عواطف دیگران توجه دارند به خود می‌بالند. آن‌ها کمک کردن به دیگر ونوسی‌ها را بدون اینکه از آن‌ها خواسته باشند، نشانه‌ی عشق و محبت زیاد می‌دانند.

راهنمایی کردن یک مرد بدون اینکه خودش خواسته باشد، این ذهنیت را در او ایجاد می‌کند که انگار خودش نمی‌داند چکار باید کند یا به تنهایی از عهده‌ی کارهایش برنمی‌آید. مردان نسبت به این موضوع بسیار حساس‌اند چون مسئله‌ی شایستگی و قابلیت برای آن‌ها بسیار مهم است.

با گذشت، دریچه‌ی قلب‌تان را به روی دیگران بگشایید، به دیگران عشق بورزید و از عشق و حمایت آنان برخوردار شوید.

یک زن هیچ تصوری از این حساسیت مرد ندارد، زیرا برایش مایه‌ی افتخار است که کسی به او پیشنهاد کمک بدهد و احساس می‌کند که مورد عشق و محبت قرار گرفته است. ولی پیشنهاد کمک به یک مرد این حس را در او ایجاد می‌کند که بی‌کفایت و ضعیف است یا حتی مورد بی‌لطفی قرار گرفته است.

معنی و مفهوم درست «هیچ‌کس به من توجه نمی‌کنه.» یعنی: «امروز احساس می‌کنم کسی به من اعتنا نمی‌کنه. فکر می‌کنم کسی منو نمی‌بینه. البته مطمئنم بعضی‌ها منو می‌بینن، اما به من اهمیت نمیدن. توی این چند روزی که سرت خیلی شلوغ بود، غمگین و نگران بودم. از اینکه می‌بینم برای راحتی من زحمت می‌کشی ازت خیلی ممنونم، اما گاهی احساس می‌کنم که دیگه برات مهم نیستم. می‌ترسم کارت مهم‌تر از من باشه، می‌شه بغلم کنی و بگی چقدر دوستم داری؟»

زن‌ها از آنجا که دوست دارند مورد توجه و حمایت شوهران‌شان قرار گیرند، به همسران‌شان توجه زیادی نشان داده و سعی در درک او دارند. اما به‌نظر مرد این توجه نه به دلیل حمایت از او بلکه به معنای عدم اعتماد به مرد می‌باشد.

به هر حال، زن اگر رفتار همسرش را تأیید کند و دیگر انتقاد و پیشنهاد نکند، گام بزرگی در این راه برداشته است.

داستان خانمی را به یاد می‌آورم که از نامزدش گله می‌کرد که هیچ تمایلی به پذیرفتن مسئولیت ازدواج از خود نشان نمی‌دهد. به‌نظر او نامزدش به اندازه‌ی او به وی اهمیت نمی‌داد، ولی به هر حال یک روز به نامزدش می‌گوید که از بودن با او خیلی خوشحال است و اگرچه فقیرند، ولی دوست دارد که با او زندگی کند. روز بعد نامزدش از او تقاضا می‌کند که زندگی مشترک‌شان را شروع کنند. او به تأیید و تشویق نیاز داشت تا حس کند به اندازه‌ی کافی برای زنش خوب و حائز اهمیت هست.

اما به هر حال ونوسی‌ها چنین الگوهایی نداشتند، بنابراین قرن‌ها طول کشید تا پی ببرند که هیچ نیازی به آن همه از خودگذشتگی نبوده است. آن‌ها وقتی به تدریج فهمیدند که دیگران شایسته‌ی برخورداری از مهر و محبت هستند، متوجه شدند که خودشان نیز استحقاق برخورداری از عشق و محبت را دارند. در آن لحظه‌ی شگفت‌انگیز مریخی‌ها نیز دچار تغییر و تحول شدند و شروع به ساختن سفینه‌های فضایی کردند.

وقتی یک مریخی راه‌حل ارائه می‌دهد ولی ونوسی را همچنان ناراحت و آشفته می‌بیند دیگر گوش دادن به حرف‌های همسرش برای او بسیار مشکل می‌شود؛ زیرا راه‌حل او قابل قبول نبوده و به همین دلیل احساس می‌کند اصلاً آدم مفیدی نیست. او حتی به این مسئله فکر نمی‌کند که تنها با گوش دادن به حرف‌های همسرش از روی همدلی و علاقه می‌تواند حامی او باشد. مریخی نمی‌داند که در ونوس صحبت کردن درباره‌ی مشکلات مشورت و درخواست راه‌حل نیست.