بریده‌هایی از کتاب مردان مریخی، زنان ونوسی

همدردی، دلسوزی، درک و تأیید کردن زن موجب می‌شود که او حمایت مرد را بپذیرد و قدردان آن باشد. مردان این موضوع را نمی‌دانند چون وقتی ناراحت‌اند به‌طور غریزی ترجیح می‌دهند تنها باشند. وقتی زن ناراحت می‌شود مرد از روی احترام یا او را تنها می‌گذارد یا با راه‌حل‌هایی که می‌دهد اوضاع را بدتر می‌کند. او فطرتا نمی‌داند که صمیمیت، نزدیکی و همدردی برای زن تا چه حد اهمیت دارد. زن در این شرایط به کسی نیاز دارد که به حرف‌هایش گوش دهد.

برای زنان نه تنها نیاز داشتن به دیگران پریشان کننده است بلکه طرد شدن و ناامیدی، حتی در امور جزئی برای‌شان بسیار دردناک است. برای آن‌ها آسان نیست که به دیگران تکیه کنند و بعد از سوی آنان مورد بی‌مهری، فراموشی و بی‌اعتنایی قرار بگیرند. احتیاج داشتن به دیگران، بودن زن را آسیب‌پذیر می‌کند. اگر مورد بی‌مهری قرار بگیرد و ناامید شود، بیشتر صدمه می‌بیند، زیرا این مسئله می‌تواند بر این باور نادرست او که موجود بی‌ارزشی است صحه گذارد.

انتظار داریم که جنس مخالف بیشتر شبیه ما باشد. دل‌مان می‌خواهد «چیزی را بخواهد که ما می‌خواهیم» و «احساساتش مثل ما باشد.»

به‌خاطر می‌آورم که روز تعطیلی با همسرم بیرون رفتیم. من که از شر یک هفته کار بی‌وقفه راحت شده بودم انتظار داشتم، همسرم «بنی» هم به‌خاطر رفتن به تعطیلات، خوشحال باشد. اما در عوض او از ته دل آهی کشید و گفت: «احساس می‌کنم که زندگی مانند یک شکنجه طولانی و آهسته است.» مکثی کردم و پس از کشیدن نفس عمیقی گفتم: «می‌دونم منظورت چیه. حس می‌کنم ذره ذره‌ی وجودم داره آب می‌شه.» این مطلب را گفتم و دستم را به گونه‌ای حرکت دادم که انگار دستمال خیسی را می‌چلانم. «بنی» سرش را به نشانه‌ی موافقت تکان داد و لبخندی زد و شروع کرد به صحبت درباره‌ی هیجانی که سفر با خود به همراه می‌آورد. اما شش سال پیش مشابه این موضوع این‌گونه تمام نشده بود. در آن روز ما با هم جروبحث کرده بودیم و من به اشتباه تقصیر را به گردن او انداخته بودم. آن زمان من از این گفته‌ی او که زندگی برایش مانند شکنجه‌ای طولانی و آهسته است بسیار ناراحت و دلخور شده بودم.

مردها وقتی بر سر شوق می‌آیند و انرژی می‌گیرند که احساس کنند به آن‌ها نیاز هست... زن‌ها وقتی بر سر شوق می‌آیند و انرژی می‌گیرند که احساس کنند مورد عشق و حمایت قرار گرفته‌اند.

هنگامی که یک مریخی به غار تنهایی خود پناه می‌برد فراموش می‌کند که ممکن است دوستانش هم مانند او درگیر مشکلاتی باشند. اما او از روی غریزه، ترجیح می‌دهد که اول راه‌حلی برای مشکل خود پیدا کند و بعد به سراغ مشکلات دیگران برود. وقتی زنی می‌بیند همسرش چنین واکنشی از خود نشان می‌دهد، اغلب با او مخالفت می‌کند و از او می‌رنجد. احتمال دارد زن به‌خاطر بی‌توجهی شوهرش و تحقق حقوق خود با مرد بجنگد و با لحنی طلبکارانه از او انتظار حمایت داشته باشد. اما اگر این مسئله را به یاد بیاورد که مردها مریخی‌اند، به درستی می‌تواند تفسیر کند که این واکنش همسرش برای غلبه بر فشارهای روحی است نه نشان دهنده‌ی احساسش نسبت به او. در این صورت زن به‌جای مخالفت با مرد می‌تواند با او همکاری کند تا به خواسته‌های خودش نیز برسد.

«جان گری، تو فقط دوست روزهای خوشی آدمی! تا وقتی که بنی عزیز و دوست داشتنی هستم پیشم می‌مانی، اما الان تا می‌بینی اون «بنی» سالم همیشگی نیستم، می‌خوای بذاری بری بیرون.

راهنمایی کردن یک مرد بدون اینکه خودش خواسته باشد، این ذهنیت را در او ایجاد می‌کند که انگار خودش نمی‌داند چکار باید کند یا به تنهایی از عهده‌ی کارهایش برنمی‌آید. مردان نسبت به این موضوع بسیار حساس‌اند چون مسئله‌ی شایستگی و قابلیت برای آن‌ها بسیار مهم است.

زن بدون توجه به کوچکی یا بزرگی کار همسرش به او امتیاز می‌دهد چرا که از نظر او تمام کارها و هدیه‌ها دارای ارزش یکسانی هستند. در این زمینه مرد فکر می‌کند هدیه‌ی کوچک‌تر امتیاز کمتر و هدیه‌ی بزرگ‌تر، امتیاز بزرگ‌تر، مثلاً ۳۰ امتیاز دارد. با این فکر مرد سعی می‌کند کار با ارزش‌تری برای همسرش انجام دهد تا امتیاز بیشتری بگیرد. وقتی زن امتیاز می‌دهد، برایش مهم نیست که هدیه‌ی همسرش کوچک باشد یا بزرگ، بلکه بدون توجه به آن یک امتیاز کنار می‌گذارد.

به‌خاطر می‌آورم که روز تعطیلی با همسرم بیرون رفتیم. من که از شر یک هفته کار بی‌وقفه راحت شده بودم انتظار داشتم، همسرم «بنی» هم به‌خاطر رفتن به تعطیلات، خوشحال باشد. اما در عوض او از ته دل آهی کشید و گفت: «احساس می‌کنم که زندگی مانند یک شکنجه طولانی و آهسته است.» مکثی کردم و پس از کشیدن نفس عمیقی گفتم: «می‌دونم منظورت چیه. حس می‌کنم ذره ذره‌ی وجودم داره آب می‌شه.» این مطلب را گفتم و دستم را به گونه‌ای حرکت دادم که انگار دستمال خیسی را می‌چلانم. «بنی» سرش را به نشانه‌ی موافقت تکان داد و لبخندی زد و شروع کرد به صحبت درباره‌ی هیجانی که سفر با خود به همراه می‌آورد. اما شش سال پیش مشابه این موضوع این‌گونه تمام نشده بود. در آن روز ما با هم جروبحث کرده بودیم و من به اشتباه تقصیر را به گردن او انداخته بودم.

به‌نظر آن‌ها پیشنهاد و انتقاد سازنده نشانه‌ی عشق و محبت است. اما مریخ با ونوس کاملاً متفاوت است. مریخی‌ها بیشتر علاقه‌مندند که راه‌حل نشان دهند و شعارشان این است که تا وقتی چیزی کار می‌کند آن را تغییر ندهید. «سری که درد نمی‌کند، دستمال نمی‌بندند.» ضرب‌المثل معروف‌شان است. هنگامی که یک زن تلاش می‌کند، زمینه‌ی پیشرفت شوهرش را فراهم کند، مرد فکر می‌کند، همسرش می‌خواهد او را اصلاح کند و خودش را موجودی شکست خورده می‌داند. زن به این مسئله واقف نیست که تلاش‌های دلسوزانه‌اش، ممکن است باعث تحقیر شوهرش گردد و به اشتباه فکر می‌کند که فقط دارد به پیشرفت او کمک می‌کند.