کتاب جاودان

باید ذوالنون بود تا مجنون شد و ما این ادعاها را نداریم

نه حرکتی داشت و نه برکتی و مانند کلیه‌ی اشیای جامد و بی‌جان مظهر کامل سکون و استغنا و بی‌اعتنایی محض بود

بلکه منتظر چراغ اللهی بدان که آخر برج است و جیبم از پیشانی ملاها پاک‌تر است و گداها را هم در شهر می‌گیرند

آدم را با اماله آب جوش نمی‌توان ساکت کرد و تو خیال کردی با دو مشت آبی که سرت را زیر آن کردی صدای مرا خفه خواهی کرد. وای بر این ساده‌لوحی...

ما سمیعیم و بصیریم و هشیم/ با شما نامحرمان ما خامشیم

خودت را مالک‌الرقاب موجودات می‌دانی و به علم و فضل و تجربه و قدرت خودت می‌نازی و چه فکرها و حساب‌هایی با خود نمی‌کنی و آخرش می‌روی

شما می‌روید و می‌پوسید و فراموش می‌شوید و من باقی می‌مانم.

منی که به دعا و اوراد اعتقادی ندارم، بی‌اختیار به خواندن آیه‌الکرسی مشغول شدم، به دور خودم فوت می‌کردم

مرده‌اند و می‌میرند و خواهند مرد.

حرف‌هایش حسابی بود و جواب نداشت به قول اصفهانی‌ها داشتم کاس می‌شدم